پرسش :
چرا روزه مي گيريم؟
پاسخ :
واجبات الهي ، پيرو مصالح و منافعياست كه مكلف با انجام آنها، به آن مصالح و منافع دست مي يابد و زمينه رشد معنويو كمال او فراهم مي گردد. در اين ميان بسيارياز مصالح و منافع عبادات بر بندگان مخفيو پوشيده است؛ از اين رو دسترسيبه علت اصليو منحصر به فرد احكام ميسر نيست، هر چند با استفاده از آيات و روايات به بعضياز علتها و حكمتهاياحكام به دست مي آيد.
بنابراين آنچه در پاسخ پرسش فوق مي توان گفت اين است كه:
1 - روزه: روح تقوا و پرهيزگاريرا در انسان پرورش مي دهد و مايه پاكيدرون مي گردد:
" "كُتِبَ عَلَيْكُم الصِّيامُ كَما كُتِبَ عَلَيالَّذينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقوُنَ
«روزه بر شما نوشته شد همانگونه كه بر كسانيكه قبل از شما بودهاند نوشته شده، تا پرهيزگار شويد.»
2- روزه: تحمل گرسنگيو تشنگيزودگذر است و پاداش آن ايمنياز آتش جهنم و برخوردارياز بهشت و نعمتهايبي انتهايالهيو سيراب شدن هميشگيمي باشد. پيامبر(صليالله عليه وآله وسلم) مي فرمايد:
"اِنَّ فِيالْجَنَّهِ باباً يُقالُ لَهُ الرَّيانُ يَدْخُلُ مِنْهُ الصّائِموُنَ يَوْمَ القِيامَهِ"
«در بهشت درياست به نام «ريّان» (سيراب شدن) كه فقط روزهداران از آن وارد بهشت مي شوند.»
3- روزه: موجب وسعت رزق و رفع فقر و تنگدستيمي شود؛ چنانكه شخصيخدمت امام كاظم(عليه السلام) شرفياب شد و عرض كرد: يابن رسولالله فقير و تنگدست هستم. حضرت فرمود: "صُمْ وَ تَصَدّق" «روزه بگير و صدقه بده.»
4- روزه: موجب سلامت بدن مي باشد. چنانكه رسول خدا(صليالله عليه وآله وسلم) مي فرمايد: «صوُمُوا تَصِحّوُا» «روزه بگيريد تا سلامت باشيد.» امروزه در طب ثابت شده است كه بسيارياز امراض از قبيل مرض قند، بيماري هايپوستي ، كليوي ، چربيخون با امساك و روزه درمان مي شود.
5- روزه: از بعد اخلاقي ، غرايز را تعديل و روح انسان را شفاف و پاك و اراده او را قويمي سازد.
6- روزه: از بعد اجتماعيموجب توجه و احسان به ديگران مي شود؛ چه اينكه رنج گرسنگيو تشنگيروزه دار ثروتمند را متوجه مستمندان و نيازمندان مي نمايد.
7- روزه: موجب مي شود تا روزهدار هنگام ملاقات پروردگار خشنود و خرسند باشد. پيامبر(صليالله عليه وآله وسلم) فرمود:
"لِلصّائمِ فَرحَتانِ، حينَ يُفْطِرُ و حينَ يَلْقيربَّهُ"
«براي شخص روزه دار دو شادي است، يكي هنگامي كه افطار مي كند و ديگري هنگامي كه پروردگارش را ملاقات كند.»
منبع: www.eporsesh.com
واجبات الهي ، پيرو مصالح و منافعياست كه مكلف با انجام آنها، به آن مصالح و منافع دست مي يابد و زمينه رشد معنويو كمال او فراهم مي گردد. در اين ميان بسيارياز مصالح و منافع عبادات بر بندگان مخفيو پوشيده است؛ از اين رو دسترسيبه علت اصليو منحصر به فرد احكام ميسر نيست، هر چند با استفاده از آيات و روايات به بعضياز علتها و حكمتهاياحكام به دست مي آيد.
بنابراين آنچه در پاسخ پرسش فوق مي توان گفت اين است كه:
1 - روزه: روح تقوا و پرهيزگاريرا در انسان پرورش مي دهد و مايه پاكيدرون مي گردد:
" "كُتِبَ عَلَيْكُم الصِّيامُ كَما كُتِبَ عَلَيالَّذينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقوُنَ
«روزه بر شما نوشته شد همانگونه كه بر كسانيكه قبل از شما بودهاند نوشته شده، تا پرهيزگار شويد.»
2- روزه: تحمل گرسنگيو تشنگيزودگذر است و پاداش آن ايمنياز آتش جهنم و برخوردارياز بهشت و نعمتهايبي انتهايالهيو سيراب شدن هميشگيمي باشد. پيامبر(صليالله عليه وآله وسلم) مي فرمايد:
"اِنَّ فِيالْجَنَّهِ باباً يُقالُ لَهُ الرَّيانُ يَدْخُلُ مِنْهُ الصّائِموُنَ يَوْمَ القِيامَهِ"
«در بهشت درياست به نام «ريّان» (سيراب شدن) كه فقط روزهداران از آن وارد بهشت مي شوند.»
3- روزه: موجب وسعت رزق و رفع فقر و تنگدستيمي شود؛ چنانكه شخصيخدمت امام كاظم(عليه السلام) شرفياب شد و عرض كرد: يابن رسولالله فقير و تنگدست هستم. حضرت فرمود: "صُمْ وَ تَصَدّق" «روزه بگير و صدقه بده.»
4- روزه: موجب سلامت بدن مي باشد. چنانكه رسول خدا(صليالله عليه وآله وسلم) مي فرمايد: «صوُمُوا تَصِحّوُا» «روزه بگيريد تا سلامت باشيد.» امروزه در طب ثابت شده است كه بسيارياز امراض از قبيل مرض قند، بيماري هايپوستي ، كليوي ، چربيخون با امساك و روزه درمان مي شود.
5- روزه: از بعد اخلاقي ، غرايز را تعديل و روح انسان را شفاف و پاك و اراده او را قويمي سازد.
6- روزه: از بعد اجتماعيموجب توجه و احسان به ديگران مي شود؛ چه اينكه رنج گرسنگيو تشنگيروزه دار ثروتمند را متوجه مستمندان و نيازمندان مي نمايد.
7- روزه: موجب مي شود تا روزهدار هنگام ملاقات پروردگار خشنود و خرسند باشد. پيامبر(صليالله عليه وآله وسلم) فرمود:
"لِلصّائمِ فَرحَتانِ، حينَ يُفْطِرُ و حينَ يَلْقيربَّهُ"
«براي شخص روزه دار دو شادي است، يكي هنگامي كه افطار مي كند و ديگري هنگامي كه پروردگارش را ملاقات كند.»
منبع: www.eporsesh.com