پرسش :

در حديث معروفي پيامبر فرمود :اگر مسواك كردن بر امت من مشقت نداشت من آن را واجب مي كردم.با توجه به اينكه احكام دين تنها از طرف خداوند متعال بر بشر نازل مي شود و پيامبران وظيفه اي جز ابلاغ ندارند اين سخن پيامبر را چگونه توجيه مي كنيد؟


پاسخ :
پيامبر اکرم(ص) هيچگونه حکمي را برخلاف اراده و مشيت الهي نمي کند و هر چه را در هر موضوعي حکم کند همان حکم خداست و تفکيک بين حکم خداوند و پيامبر نمي توان کرد.
در قرآن کريم آمده است: «و ما ينطق عن الهوي ان هو الا وحي يوحي؛ [پيامبر] هرگز از روي هواي نفس سخن نمي گويد آنچه مي گويد چيزي جز وحي که بر او نازل شده نيست» (نجم، آيه 3 و 4).
همچنين در آيه ديگر مي فرمايد: «ما آتيکم الرسول فخذوه و ما نهيکم عنه فانتهوا؛ آنچه را رسول خدا براي شما آورده بگيريد (و اجرا کنيد) و از آنچه نهي کرده خودداري نماييد» (حشر، آيه 7).
از آيه شريفه استفاده مي شود كه پيامبر (ص) ظرف اراده الهي است.وغير از آنچه مورد رضايت خداست اعلام نمي كند .علاوه بر اينكه پيامبر (ص) داراي آنچنان مقامي است كه اگر از خداوند در خواست كند خداوند اجابت كند وتشريع پيامبر را تاييد كند.چنانكه در تبديل برخي نمازهاي دوركعتي به چهار ركعتي اين چنين شد.
بنابراين حق تشريع از جانب خداوند براي پيامبر محفوظ است و اگر پيامبر يا ائمه معصومين(ع) حکمي کردند اين حکم در حقيقت همان حکم خداوند است
www.payambarazam.ir .
نسخه چاپی