پرسش :
چون قرار است در آینده نزدیک فرزندى را از طریق اداره بهزیستى به عنوان فرزند خوانده (پسر یا دختر) جهت سرپرستى قبول نمایم، لذا خواهشمند است نظرات خود را پیرامون سؤالات ذیل مرقوم فرمایید. الف) با توجّه به آیه 5 سوره احزاب، نامگذارى فرزند به نام شخصى که فرزند را جهت سرپرستى قبول مى نماید چه حکمى دارد؟ ب) از نظر شرعى رابطه مادر و پدر با فرزند خوانده (پسر یا دختر) با توجّه به قضیه محرمیت چگونه مى باشد؟ آیا خواندن صیغه محرمیت کفایت مى کند؟ ج) اگر در آینده به خواست خداوند فرزندى از پدر و مادر متولّد گردید (پسر یا دختر)، رابطه آنها از نظر محرمیت با فرزند خوانده چگونه خواهد بود؟ د) از نظر مشروع و نامشروع بودن فرزند، آیا گفته نماینده بهزیستى کفایت مى نماید؟
پاسخ :
پاسخ از حضرت آیت اللَّه العظمى مکارم شیرازى (مدّ ظلّه العالى):
الف: نباید چیزى بر خلاف واقع بگوید و او را فرزند خود بنامد; مگر این که ضرورتى ایجاب کند.
ب: صیغه محرمیت در این جا معنا ندارد; مگر آن فرزند مثلاً دختر باشد و او را با اجازه حاکم شرع به عقد موقّت پدر آن مرد درآورند تا نسبت به آن مرد به عنوان زن پدر محرم شود، یا در صورت پسر بودن آن فرزند، شیر خواهر یا مادرزن را بخورد.
ج: اگر طبق مسأله قبل عمل کنند و زن پدر او شود به همه فرزندان او محرم مى شود.
د: آرى; براى مشروعیت کافى است.
منبع: makarem.ir
پاسخ از حضرت آیت اللَّه العظمى مکارم شیرازى (مدّ ظلّه العالى):
الف: نباید چیزى بر خلاف واقع بگوید و او را فرزند خود بنامد; مگر این که ضرورتى ایجاب کند.
ب: صیغه محرمیت در این جا معنا ندارد; مگر آن فرزند مثلاً دختر باشد و او را با اجازه حاکم شرع به عقد موقّت پدر آن مرد درآورند تا نسبت به آن مرد به عنوان زن پدر محرم شود، یا در صورت پسر بودن آن فرزند، شیر خواهر یا مادرزن را بخورد.
ج: اگر طبق مسأله قبل عمل کنند و زن پدر او شود به همه فرزندان او محرم مى شود.
د: آرى; براى مشروعیت کافى است.
منبع: makarem.ir