پرسش :
آيا «کل يوم عاشورا و کل ارض کربلا» حديث است؟
پاسخ :
از آن‌جا كه اين كلام «كل يوم عاشورا و كل ارض كربلا» ؛ «هر روزي عاشورا و هر مکاني کربلاست» داراي معنايي والا و عالي مي‌باشد، برخي پنداشته‌اند اين عبارت حديث مي‌باشد؛ ولي تتبّع دقيق اهل حديث اين مطلب را روشن ساخته كه اين كلام حديث نيست. هم چنين بارها و بارها پژوهشگراني با ابزار پيشرفته كامپيوتري و نرم افزاري جستجو كرده و در هيچ يك از منابع اصلي روايي آن‌را نيافته‌اند و حديث نبودن آن تقريباً قطعي شده است .
ظاهراً اين كلام با اندكي تفاوتي ، اولين بار در شعر يكي از شاعران ارادتمند به ابا عبدالله الحسين ـ عليه السّلام ـ به نام «عبدالحسين اعصم» كه «سيد جواد شبّر» در كتاب «ادب الطف» (شعراء الحسين) نام ايشان را ذكر كرده ، مي‌باشد.
اين كلام درخشان، براي شيعه پيامي بزرگ دارد كه بايد در هر جا و هر مكان و زمان از كربلا و عاشورا الگو بگيرد، همه جا و هميشه الگوي او كربلا و عاشورا باشد. «امام خميني قدس سره» نيز اين مطلب را چنين بيان مي‌فرمايند:
«اين كلمه كل يوم عاشورا و كل ارض كربلا، يك كلمة بزرگي است كه اشتباهي از او مي‌فهمند. آن‌ها خيال مي‌كنند كه يعني هر روز بايد گريه كرد ، لكن اين محتوايش غير از اين است. كربلا چه كرد ؟! و ارض كربلا در روز عاشورا چه نقشي را بازي كرد؟! عدهاي معدود آمدند كربلا و ايستادند و در مقابل ظلم يزيد و در مقابل دولت جبّآر در مقابل امپراطور زمان ايستادند و فداكاري كردند و كشته شدند ولكن ظلم را قبول نكردند و شكست دادند يزيد را، همه جا بايد اين‌طور باشد و همه روز هم بايد اين‌طور باشد همه روز بايد ملت ما اين معنا را دانسته باشد كه امروز عاشورا است و ما بايد مقابل ظلم بايستيم و همين جا هم كربلاست و بايد نقش كربلا را ما پياده كنيم ؛ انحصار به يك زمين ندارد منحصر به يك افراد خاص نمي‌شود قضيه كربلا منحصر به يك جمعيت هفتاد و چند نفري و يك زمين كربلا نبود. همه زمين‌ها بايد اين نقش را ايفا كنند و همه روزها».[1]
پی نوشت:
[1] . موسوي خميني، روح الله ؛ صحيفة نور، ج9، ص202.
منبع: اندیشه قم
از آن‌جا كه اين كلام «كل يوم عاشورا و كل ارض كربلا» ؛ «هر روزي عاشورا و هر مکاني کربلاست» داراي معنايي والا و عالي مي‌باشد، برخي پنداشته‌اند اين عبارت حديث مي‌باشد؛ ولي تتبّع دقيق اهل حديث اين مطلب را روشن ساخته كه اين كلام حديث نيست. هم چنين بارها و بارها پژوهشگراني با ابزار پيشرفته كامپيوتري و نرم افزاري جستجو كرده و در هيچ يك از منابع اصلي روايي آن‌را نيافته‌اند و حديث نبودن آن تقريباً قطعي شده است .
ظاهراً اين كلام با اندكي تفاوتي ، اولين بار در شعر يكي از شاعران ارادتمند به ابا عبدالله الحسين ـ عليه السّلام ـ به نام «عبدالحسين اعصم» كه «سيد جواد شبّر» در كتاب «ادب الطف» (شعراء الحسين) نام ايشان را ذكر كرده ، مي‌باشد.
اين كلام درخشان، براي شيعه پيامي بزرگ دارد كه بايد در هر جا و هر مكان و زمان از كربلا و عاشورا الگو بگيرد، همه جا و هميشه الگوي او كربلا و عاشورا باشد. «امام خميني قدس سره» نيز اين مطلب را چنين بيان مي‌فرمايند:
«اين كلمه كل يوم عاشورا و كل ارض كربلا، يك كلمة بزرگي است كه اشتباهي از او مي‌فهمند. آن‌ها خيال مي‌كنند كه يعني هر روز بايد گريه كرد ، لكن اين محتوايش غير از اين است. كربلا چه كرد ؟! و ارض كربلا در روز عاشورا چه نقشي را بازي كرد؟! عدهاي معدود آمدند كربلا و ايستادند و در مقابل ظلم يزيد و در مقابل دولت جبّآر در مقابل امپراطور زمان ايستادند و فداكاري كردند و كشته شدند ولكن ظلم را قبول نكردند و شكست دادند يزيد را، همه جا بايد اين‌طور باشد و همه روز هم بايد اين‌طور باشد همه روز بايد ملت ما اين معنا را دانسته باشد كه امروز عاشورا است و ما بايد مقابل ظلم بايستيم و همين جا هم كربلاست و بايد نقش كربلا را ما پياده كنيم ؛ انحصار به يك زمين ندارد منحصر به يك افراد خاص نمي‌شود قضيه كربلا منحصر به يك جمعيت هفتاد و چند نفري و يك زمين كربلا نبود. همه زمين‌ها بايد اين نقش را ايفا كنند و همه روزها».[1]
پی نوشت:
[1] . موسوي خميني، روح الله ؛ صحيفة نور، ج9، ص202.
منبع: اندیشه قم
