چرا با خواندن نماز، مشکلاتمان حل نمی‌شود؟

پرسش :

چرا با خواندن نماز، مشکلاتمان حل نمی شود؟ برخی ها می گویند اگر خداوند مشکلات ما را حل نمی کند، ما هم نماز نمی خوانیم؛ آیا این درست است؟

پاسخ :
فرض می کنیم که آنچه برخی می گویند مطلب صحیحی باشد که اگر خدا مشکل ما را حل نکند ما نماز نمی خوانیم؟ حال با توجه به این فرض به مطالب زیر توجه شود:
 
الف) اگر فقط کسانی که مشکلی ندارند، باید نماز بخوانند، در این صورت اکثر مردم نباید نماز بخوانند؛ چون هر یک به نحوی مشکلی دارند. اگر یک جوان مشکل ازدواج و خانه دارد، بسیاری از ازدواج کرده ها و خانه دارها نیز ده ها مشکل دارند. حال آیا می توان این مبنا را پذیرفت؟
 
ب) نماز خواندن در برابر حل مشکلات؛ یعنی شاکر بودن در برابر احسان و لطف خداوند. حال می پرسیم آیا تاکنون خداوند نعمتی به مانداده که در برابر آن شاکر باشیم؟! آیا نعمت وجود، سلامتی، عقل، حواس، خانواده و... آیا سزاوار نیست که در برابر نعمت هایی که به ما داده او را شاکر باشیم تا او نیز نعمتش را بر ما افزون سازد.
 
ج) آیا احتمال نمی دهید که مشکلات فعلی به جهت ناسپاسی های گذشته باشد؟! خداوند خود فرموده است: اگر «سپاس گزاری کنید، نعمت تان را افزون می سازیم».(1)
 
آنچه گفتیم با توجه به فرض بود، ولی اگر از زاویه کامل تری به موضوع نگاه کنیم، خواهیم دید که نماز فلسفه ای دارد فراتر از موضوع شکرگزاری و قدردانی نسبت به نعمت های خداوند نمازهای روزانه چراغ هایی است که در مسیر پر پیچ و خم زندگی روشن می شود تا انسان در گردونه ها، سختی ها و ظلمت ها خود را نبازد و در مسیر راستی و درستی حرکت کند؛ ناامید نگردد و بر مشکلات با توکل بر خداوند فائق آید.

نتیجه‌گیری

این قبیل پرسش‌ها به ما می‌گویند که اگر تنها کسانی که در زندگی مشکلاتی ندارند باید نماز بخوانند، پس آیا می‌توان چنین مبنایی را منطقی دانست؟ پاسخ این پرسش به وضوح منفی است، چراکه تمامی انسان‌ها در زندگی خود با چالش‌هایی روبه‌رو هستند و اگر قرار بر این باشد که فقط افراد بدون مشکل نماز بخوانند، عملاً اکثریت جامعه از این فریضه محروم خواهند شد.

همه ما در زندگی نعمت‌های فراوانی مانند وجود، سلامتی و خانواده داریم که شایستگی شکرگزاری دارد. عدم تقدیر از این نعمت‌ها می‌تواند منجر به ایجاد مشکلات جدید گردد، چراکه خداوند در قرآن به ما یادآور شده است که سپاسگزاری موجب افزون شدن نعمت‌ها می‌شود.

نماز نه‌ تنها ابزاری برای شکرگزاری است، بلکه چراغی است در مسیر پرپیچ‌وخم زندگی که به انسان کمک می‌کند تا در سختی‌ها ناامید نشود و با توکل بر خداوند بر مشکلات فائق آید. در واقع، نماز به عنوان یک عمل عبادی، نقش بسزایی در هدایت روح انسان و حفظ امید و قدرت در مواجهه با چالش‌های زندگی ایفا می‌کند.
 
پی‌نوشت‌:
1. سوره ابراهیم، آیه 7.

منبع: یکصد و ده پرسش و پاسخ درباره نماز، مجتبی کلباسی، تهران: انتشارات ستاد اقامه نماز، چاپ: اول، زمستان 1386.