پرسش :
شخصى اقرار كرده كه با دخترى رابطه داشته و با وى نزديكى نموده است; چون دختر حامله شده به دستور زنى به وى مشروب آلوده به سم مى دهد تا سقط جنين كند و براى اين كه دختر را به خوردن آن تشويق كند خود نيز از آن مشروب مى خورد و همان روز كه در حال عادى با وى نزديكى كرده بود بعد از بى اختيار شدن دختر دوباره با او نزديكى مى كند. دادگاه نزديكى با دختر را در حالى كه بى اختيار بوده زناى به عنف اعلام و حكم به اعدام متّهم صادر نموده است، استدعا دارد بفرماييد: الف( با وجود رضايت دختر در زمان هوشيارى و با وجود اصل استصحاب، آيا نزديكى در زمان بى اختيارى را مى توان زناى به عنف تلقّى نمود؟ ب( آيا صرف اقرار به نزديكى اقرار به زنا محسوب مى شود؟
پاسخ :
جواب: چنانچه ثابت نشود كه آن زن نسبت به مواقعه حالت ا متناع داشته است صدق زناى به عنف در فرض مسأله ثابت نيست، و اقرار به واژه »نزديكى« اقرار صريح محسوب نمى شود، بايد اقرار به زنا باشد تا حكم جارى شود.
منبع: استفتائات حضرت آيت الله العظمي مکارم شيرازي(دامت برکاته)، ج1
جواب: چنانچه ثابت نشود كه آن زن نسبت به مواقعه حالت ا متناع داشته است صدق زناى به عنف در فرض مسأله ثابت نيست، و اقرار به واژه »نزديكى« اقرار صريح محسوب نمى شود، بايد اقرار به زنا باشد تا حكم جارى شود.
منبع: استفتائات حضرت آيت الله العظمي مکارم شيرازي(دامت برکاته)، ج1
.jpg "اوصاف و ویژگیهای منتظران امام زمان(عج) چگونه است؟")
.jpg "اهداف و آرمان هاى امام خمینی (رحمه الله) از منظر رهبر انقلاب")
