پرسش :
بر اثر بعضي مسائل كه در جشن عروسي اتفاق افتاد و همسرم به نظرات من توجهي نكرد با يكديگر اختلاف پيدا كرديم و هنوز ادامه دارد و حتي خاطرات آن نيز مرا آزار مي دهد. در اين مورد چه بايد كرد؟
پاسخ :
اختلاف در مراسم عقد و عروسي معمولاً طبيعي است. البته نبايد رخ دهد و اگر رخ داد، بايد حل شود. در اين مورد چند نكته را تذكر چند نكته لازم است:
الف) اكنون چه كنيم؟ آيا در اين گونه قضايا كه معيار خاصي جز آداب و رسوم نيست، زياد جر و بحث نكنيد، چون زندگي خود را تلخ مي كنيد.
ب) راه برخورد چيست؟ آيا همچنان تكرار كردن آن ،دردي را درمان مي كند و راه حلي پيش پا مي نهد؟ بي ترديد تكرار كردن، به ديگران گفتن و كام خود را تلخ كردن علاج ماجرا نيست، چون محبت شما كم مي‌شود، عناد و لجاجت را زياد مي كند و آبرو و حيثيت شما را مي برد. پس كاري كه مي توان كرد، دو كار است:
1ـ بخشي از آن را در سالگرد ازدواج و به كمك همسرتان جبران كنيد تا به گونه اي دل شما به دست آيد. البته اگر چنين امكاني وجود دارد.
2ـ گذشت؛ درست است كه آرزوهاي هر شخصي بسيار مهم و با اهمّيّت هستند، به ويژه يك جوان، آن هم در يك وصلت و پيوند سرنوشت ساز امّا اگر برآورده نشد، بيان آن داغ را تازه مي كند، نه آن كه جبران كند. چه بسا كه بيان آن موجب افت شخصيت شما شود، مثلاً اگر در يك مجلس، صاحب مجلس به هنگام پذيرايي از روي عمد و با قصد و غرض به شما ميوه و ... تعارف نكند و شخصيت شما را ـ افزون بر خوراك و غذاي مناسب ندادن ـ بشكند، آيا واكنش مناسب آن است كه سخني را بر زبان بيآوريد؟! هر چه بگوييد، مي گويند براي شكمش نتوانست تحمل كند و هزاران حرف و تهمت ديگر! اينجا بهترين راهكار سكوت است تا ديگران عملكرد زشت ميزبان را مورد قضاوت قرار دهند، چون هر واكنشي از طرف شما، موجب هتك حرمتتان مي شود. در اين حادثه همين طور است، چون كار به شكلي است كه موجب برداشت نابجا مي‌شود. گذشت و سكوت بهترين واكنش است. بدانيد كه از اين طريق كمالات معنوي شما بالا مي رود كه شما آدمي نيستيد كه براي اين گونه امور زبان به شِكْوه بگشاييد.
ج) دختران زيادي هستند كه از اندك امكانات برخوردار نيستند. كمي با آن ها همدردي و همدلي كنيد. خود را در امور دنيوي با زير دستان مقايسه كنيد. از همه مهم تر زندگي فعلي را كه رو به شيرين شدن است، با تلخي هاي گذشته آلوده نسازيد. چون آب ريخته ديگر به جوي باز نمي گردد و تلاش شما بي ثمر است و زندگي شما را بر باد مي دهد. اگر چاره‌اي به ذهنتان مي رسد، با شوهرتان در ميان بگذاريد تا در صورت امكان اقدام كند.
ولي در هر صورت بيش از اين خود را عذاب ندهيد و زندگي را بر خود و همسرتان تلخ نسازيد. به زمان حال بينديشيد و از آن لذّت ببريد.
فيلم يا عكس هاي عروسي را از خود دور كنيد تا خاطرات رنج آور را مرور نكنيد.
www.morsalat.com
اختلاف در مراسم عقد و عروسي معمولاً طبيعي است. البته نبايد رخ دهد و اگر رخ داد، بايد حل شود. در اين مورد چند نكته را تذكر چند نكته لازم است:
الف) اكنون چه كنيم؟ آيا در اين گونه قضايا كه معيار خاصي جز آداب و رسوم نيست، زياد جر و بحث نكنيد، چون زندگي خود را تلخ مي كنيد.
ب) راه برخورد چيست؟ آيا همچنان تكرار كردن آن ،دردي را درمان مي كند و راه حلي پيش پا مي نهد؟ بي ترديد تكرار كردن، به ديگران گفتن و كام خود را تلخ كردن علاج ماجرا نيست، چون محبت شما كم مي‌شود، عناد و لجاجت را زياد مي كند و آبرو و حيثيت شما را مي برد. پس كاري كه مي توان كرد، دو كار است:
1ـ بخشي از آن را در سالگرد ازدواج و به كمك همسرتان جبران كنيد تا به گونه اي دل شما به دست آيد. البته اگر چنين امكاني وجود دارد.
2ـ گذشت؛ درست است كه آرزوهاي هر شخصي بسيار مهم و با اهمّيّت هستند، به ويژه يك جوان، آن هم در يك وصلت و پيوند سرنوشت ساز امّا اگر برآورده نشد، بيان آن داغ را تازه مي كند، نه آن كه جبران كند. چه بسا كه بيان آن موجب افت شخصيت شما شود، مثلاً اگر در يك مجلس، صاحب مجلس به هنگام پذيرايي از روي عمد و با قصد و غرض به شما ميوه و ... تعارف نكند و شخصيت شما را ـ افزون بر خوراك و غذاي مناسب ندادن ـ بشكند، آيا واكنش مناسب آن است كه سخني را بر زبان بيآوريد؟! هر چه بگوييد، مي گويند براي شكمش نتوانست تحمل كند و هزاران حرف و تهمت ديگر! اينجا بهترين راهكار سكوت است تا ديگران عملكرد زشت ميزبان را مورد قضاوت قرار دهند، چون هر واكنشي از طرف شما، موجب هتك حرمتتان مي شود. در اين حادثه همين طور است، چون كار به شكلي است كه موجب برداشت نابجا مي‌شود. گذشت و سكوت بهترين واكنش است. بدانيد كه از اين طريق كمالات معنوي شما بالا مي رود كه شما آدمي نيستيد كه براي اين گونه امور زبان به شِكْوه بگشاييد.
ج) دختران زيادي هستند كه از اندك امكانات برخوردار نيستند. كمي با آن ها همدردي و همدلي كنيد. خود را در امور دنيوي با زير دستان مقايسه كنيد. از همه مهم تر زندگي فعلي را كه رو به شيرين شدن است، با تلخي هاي گذشته آلوده نسازيد. چون آب ريخته ديگر به جوي باز نمي گردد و تلاش شما بي ثمر است و زندگي شما را بر باد مي دهد. اگر چاره‌اي به ذهنتان مي رسد، با شوهرتان در ميان بگذاريد تا در صورت امكان اقدام كند.
ولي در هر صورت بيش از اين خود را عذاب ندهيد و زندگي را بر خود و همسرتان تلخ نسازيد. به زمان حال بينديشيد و از آن لذّت ببريد.
فيلم يا عكس هاي عروسي را از خود دور كنيد تا خاطرات رنج آور را مرور نكنيد.
www.morsalat.com
.jpg "چرا پیامبر (ص) فرموده است که سوره هود مرا پیر کرده است؟")
