پرسش :
جایگاه عدل را در اجتماع توضیح دهید و تفاوتش را با جود بیان کنید؟
پاسخ :
عدل در اجتماع، به منزله پایه هاى ساختمان است و احسان از نظر اجتماع به منزله رنگ آمیزى و نقاشى و زینت ساختمان است. اول باید پایه درست باشد و بعد نوبت به زینت و رنگ آمیزى و نقاشى مى رسد. اگر خانه اى از پاى بست ویران است، دیگر چه فایده که «خواجه در بند نقش ایوان باشد». اگر [پایه] محکم باشد، در ساختمان بى نقاشى و بى رنگ آمیزى هم مى توان زندگى کرد. ممکن است ساختمان فوق العاده نقاشى خوبى داشته باشد و ظاهرش جالب باشد، [ولى] چون پایه خراب است، یک باران کافى است آن را بر اهلش خراب کند.
[افزون براین] همین جودها و احسان ها و ایثارهایى که در مواقعى خوب و مفید است و از نظر جودکننده، فضیلتى بسیار عالى است، از نظر گیرنده، فضیلت نیست. حساب او را هم باید کرد، حساب اجتماع را هم باید کرد. اگر رعایت موازنه اجتماعى نشود و حساب نکرده صورت بگیرد، همین فضیلت اخلاقى موجب بدبختى عمومى و خرابى اجتماع مى گردد.
جامعه را هرگز با جود و احسان نمى توان اداره کرد. پایه سازمان اجتماع، عدل است. احسان و جودهاى حساب نشده و اندازه گیرى نشده، کارها را از مدار خود خارج مى کند. این است معنى سخن على مرتضى علیه السلام که فرمود: «عدل، جریان کارها را در مجراى خود قرار مى دهد، ولى جود، جریان ها را از مجراى اصلى خارج مى کند».
منبع: بیست گفتار، علامه شهید مرتضی مطهری(ره)، صص 8 و 9.
عدل در اجتماع، به منزله پایه هاى ساختمان است و احسان از نظر اجتماع به منزله رنگ آمیزى و نقاشى و زینت ساختمان است. اول باید پایه درست باشد و بعد نوبت به زینت و رنگ آمیزى و نقاشى مى رسد. اگر خانه اى از پاى بست ویران است، دیگر چه فایده که «خواجه در بند نقش ایوان باشد». اگر [پایه] محکم باشد، در ساختمان بى نقاشى و بى رنگ آمیزى هم مى توان زندگى کرد. ممکن است ساختمان فوق العاده نقاشى خوبى داشته باشد و ظاهرش جالب باشد، [ولى] چون پایه خراب است، یک باران کافى است آن را بر اهلش خراب کند.
[افزون براین] همین جودها و احسان ها و ایثارهایى که در مواقعى خوب و مفید است و از نظر جودکننده، فضیلتى بسیار عالى است، از نظر گیرنده، فضیلت نیست. حساب او را هم باید کرد، حساب اجتماع را هم باید کرد. اگر رعایت موازنه اجتماعى نشود و حساب نکرده صورت بگیرد، همین فضیلت اخلاقى موجب بدبختى عمومى و خرابى اجتماع مى گردد.
جامعه را هرگز با جود و احسان نمى توان اداره کرد. پایه سازمان اجتماع، عدل است. احسان و جودهاى حساب نشده و اندازه گیرى نشده، کارها را از مدار خود خارج مى کند. این است معنى سخن على مرتضى علیه السلام که فرمود: «عدل، جریان کارها را در مجراى خود قرار مى دهد، ولى جود، جریان ها را از مجراى اصلى خارج مى کند».
منبع: بیست گفتار، علامه شهید مرتضی مطهری(ره)، صص 8 و 9.
