پرسش :

امام حسین در آخرین اقدام قبل از جنگیدن با لشکر دشمن برای هدایت آنها به وسیله تحریک عواطف و احساسات و تمام کردن حجت بر همگان به چه اقدامی دست زد؟

پاسخ :
در مقاتل معتبر آخرین لحظات امام حسین ـ علیه السلام ـ چنین توصیف شده:
کودکی به نام عبدالله بن حسن (امام حسن ـ علیه السلام ـ) که در میان خانواده امام حسین بود از آنان جدا شده و به سوی امام حسین آمد و در این لحظه امام تنها مانده بود و هیچ یاوری نداشت، آن کودک آمد و درکنار امام حسین قرار گرفت، امام به خواهرش فرمود خواهرم او را بگیر. اما کودک از عمویش جدا نشد. ابجر بن کعب به امام با شمشیر حمله کرد کودک به او گفت وای بر تو ای فرزند خبیث آیا عمویم را می کشی، ابجر شمشیری زد و پسر بچه دستش را به سوی عمویش و درمقابل شمشیر قرار داد و از عمویش دفاع کرد شمشیر به دست او اصابت کرد و برید و از پوست آویزان شد. پسر بچه فریاد برآورد و گفت مادر جان. امام او را به سینه خودچسباند و فرمود پسر برادرم صبر پیشه کن و تحمل کن که انشاء الله به پدران پاکت ملحق خواهی شد (به شهادت نائل می شوی) در این هنگام امام دستان مبارک را به حالت دعا گرفت و فرمود: خدایا خدایا این قوم را پراکنده و فرقه فرقه کن و والیان آنها را از آنان برای همیشه ناراضی کن ، پس همانا آنان (کوفیان) ما را دعوت کردند تا یاریمان کنند بر خلاف دعوتشان با ما دشمنی کرده و ما را کشتند.»[1] از این لحن امام بر می آید که امام بر کوفیان نفرین کرده است.
بر اساس منابع معتبر مثل ارشاد شیخ مفید امام نفرین کرده است. در برخی از منابع نیز مطلبی غیر از این مانند خطبه خواندن و موعظه و نصیحت نیز آمده در کتاب بلاغه الحسین آمده که امام آنها را نصیحت کرد و فرمود: .... به زودی در محاصره حوادث ناگواری قرار می گیرید که از هراس آن بدن های شما می لرزد و دل های شما مضطرب می شود...[2] البته مضمون این خطبه نیز در حقیقت نفرین است و نفرین امام هم نتیجه کار کوفیان بود.
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1ـ کتاب فرهنگ جامع سخنان امام حسین، ترجمه علی مویدی، چاپ و تحقیق سازمان تبلیغات اسلامی.
پاورقی ها:
[1] . شیخ مفید الارشاد،ج 2، ص 11، چاپ آل البیت ، 1413.
[2] . بلاغه الحسین، ص204.
منبع: اندیشه قم