خداوند عزّ و جلّ فرمود:
یابن ادم اذکرنی فی ملاء، اذکرت فی ملاء خیر من ملئک.

خداوند عزّ و جلّ فرمود:
یابن ادم اذکرنی فی غضبک، اذکرک فی غضبی، لا امحقک فیمن امحق وارض بی منتصراً فان انتصاری لک خیر من انتصارک لنفسک.

خداوند عزّ و جلّ فرمود:
یابن ادم عمن تلتفت ثلاثة فاذا التفت بالرابعة اعرض اللّه عنه.

خداوند عزّ و جلّ فرمود:
ویحک؛ یا بن ادم ما اقسی قلبک، ابوک و امّک یموتان و لیس لک عبرة بهما. یابن ادم الا تنظر الی بهیمة ماتت فانتفخت و صارت جیفة و هی بهیمة و لیس لهاذنب، و لو وضعت اوزارک علی الجبال الرّاسیات لهدّتها.

خداوند عزّ و جلّ فرمود:
یابن ادم اطعنی فیما امرتک و لا تعلمنی ما یصلحک. یابن ادم اذکرنی بعد الغداة ساعة و بعد العصر ساعة اکفک ما اهمک.

خداوند عزّ و جلّ فرمود:
یابن ادم کن کیف شئت، کما تدین تدان، من رضی من اللّه بالقلیل من الرّزق قبل اللّه من الیسیر من العمل و من رضی بالیسیر من الحلال خفّت مؤنته وزکّت مکسبه و خرج من حدّ الفجور.

خداوند عزّ و جلّ فرمود:
یابن ادم ارض بما اتیتک تکن من ازهد النّاس. یابن ادم اعمل بما افترضت علیک تکن من اعبد النّاس. یابن ادم اجتنب ممّا حرّمت علیک تکن من اورع النّاس.

خداوند عزّ و جلّ فرمود:
یابن ادم انا غنیّ لا افتقر، اطعنی فیما امرتک اجعلک غنیّاً لا تفتقر. یابن ادم انا حی لا اموت، اطعنی فیما امرتک اجعلک حیاً لا تموت. یابن ادم انا اقول للشّی کن فیکون اطعنی فیما امرتک، اجعلک تقول للشّی کن فیکون.

خداوند عزّ و جلّ فرمود:
یابن ادم بمشیتی کنت انت الّذی تشاء لنفسک ما تشاء و بقوّتی ادّیت فرایضی و بنعمتی قوّیت علی معصیتی، جعلتک سمیعاً بصیراً قوّیاً، ما اصابک من حسنة فمن اللّه، و ما اصابک من سیّئة فمن نفسک، و ذلک انّی اولی بحسناتک منک و انت اولی بسیئّاتک منّی؛ و ذلک انّنی لا اسأل عمّا افعل و هم یسألون. قد نظّمتت لک کلّ شیء ترید.

خداوند عزّ و جلّ فرمود:
یابن ادم مرضت فلم تعدنی قال یاربّ کیف اعودک و انت ربّ العالمین قال مرض فلان عبدی فلو عدته لوجدتنی عنده و استسقیتک، فلم تسقینی، فقال کیف و انت ربّ العالمین فقال استسقاک عبدی فلان و لو سقیتة لو جدت ذلک عندی و استطعمتک، فلم تطعمنی، قال کیف و انت ربّ العالمین قال استطعمک عبدی فلان و لو اطعمته لو جدت ذلک عندی.