مشکلات تشکیل خانواده
امام علی علیه السلام فرمودند:
الْمَرْأَةُ شَرٌّ کُلُّهَا وَ شَرُّ مَا فِیهَا أَنَّهُ لَا بُدَّ مِنْهَا.
زن و زندگی همه اش زحمت و دردسر است و زحمت بارتر اینکه چاره ای جز بودن با او نیست.
نهج البلاغه: حکمت 230
شرح حدیث:
در اصطلاح ما فارسی زبانان آمده که زن بلاست الهی که هیچ خانه ای بی بلا نباشد یعنی ازدواج مسئولیت آور است و بناچار برای ادامه نسل باید این مسئولیت را پذیرفت و این از آن دردسرها و زحمت هایی است که اجتناب ناپذیر است.
بعضی که به ظاهر کلام امام علیه السلام اکتفا می کنند به خروش می آیند که یعنی چه که زن همه اش زحمت و دردسر است باید به آن بعضی عرض کنم مگر همه درد و رنجها مصیبت و جدا بلاست؟ بسیاری از دردسرها و رنج ها مقدمه کمال و رشد و تعالی انسان است.
هر که در این بزم مقرب تر است
جام بلا بیشترش می دهند
زن داری و سازش با این موجود که مجموعه عواطف است با همه مشکلاتش مرد را به معراج می برد و باعث می شود که از دامن پاکش بهترین انسان ها پا به عرصه وجود بگذارند.
پس اشتباه نشود منظور امام علیه السلام از بیان یک حقیقت خلقت درباره زن بیان نقص و حقارت او نیست بلکه بیان عظمت و بزرگی اوست و پیداست که حفاظت و حراست از چنین موجود گرانبها دردسر دارد سخت است و به ناچار باید این سختی و دردسر را تحمل کرد.
شرح ابن میثم
مقصود امام علیه السلام آن است که تمام حالات زن براى مرد، بد است: امّا از نظر هزینه که روشن است، و امّا از نظر لذّت و کامجویى، چون باعث دورى از خدا و غفلت از بندگى او مى گردد. انگیزه هاى بدى، خود بد هستند، هر چند که عرضى باشند، و چون هر مردى ناگزیر از زن است، یعنى در طبیعت زندگانى دنیا، ضرورت نیاز باعث آن است که مرد، زحمات زن و بدی هاى آن را تحمل کند، و از آن رو که سبب همیشه مهمتر از مسبب است، پس این نیاز مبرم به وجود زن، بالاترین بدی هاى مربوط به زن مى باشد.(1)
پی‌نوشت:
1- ترجمه شرح نهج البلاغه ابن میثم، ج 5، ص 613
منبع: حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه، کاظم ارفع، تهران: پیام عدالت،1390.
بعضی که به ظاهر کلام امام علیه السلام اکتفا می کنند به خروش می آیند که یعنی چه که زن همه اش زحمت و دردسر است باید به آن بعضی عرض کنم مگر همه درد و رنجها مصیبت و جدا بلاست؟ بسیاری از دردسرها و رنج ها مقدمه کمال و رشد و تعالی انسان است.
هر که در این بزم مقرب تر است
جام بلا بیشترش می دهند
زن داری و سازش با این موجود که مجموعه عواطف است با همه مشکلاتش مرد را به معراج می برد و باعث می شود که از دامن پاکش بهترین انسان ها پا به عرصه وجود بگذارند.
پس اشتباه نشود منظور امام علیه السلام از بیان یک حقیقت خلقت درباره زن بیان نقص و حقارت او نیست بلکه بیان عظمت و بزرگی اوست و پیداست که حفاظت و حراست از چنین موجود گرانبها دردسر دارد سخت است و به ناچار باید این سختی و دردسر را تحمل کرد.
شرح ابن میثم
مقصود امام علیه السلام آن است که تمام حالات زن براى مرد، بد است: امّا از نظر هزینه که روشن است، و امّا از نظر لذّت و کامجویى، چون باعث دورى از خدا و غفلت از بندگى او مى گردد. انگیزه هاى بدى، خود بد هستند، هر چند که عرضى باشند، و چون هر مردى ناگزیر از زن است، یعنى در طبیعت زندگانى دنیا، ضرورت نیاز باعث آن است که مرد، زحمات زن و بدی هاى آن را تحمل کند، و از آن رو که سبب همیشه مهمتر از مسبب است، پس این نیاز مبرم به وجود زن، بالاترین بدی هاى مربوط به زن مى باشد.(1)
پی‌نوشت:
1- ترجمه شرح نهج البلاغه ابن میثم، ج 5، ص 613
منبع: حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه، کاظم ارفع، تهران: پیام عدالت،1390.