پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله فرمودند:

إنّ اللَّه تعالى یدنی المؤمن فیضع علیه کنفه و ستره من النّاس و یقرّره بذنوبه فیقول أتعرف ذنب کذا؟ أتعرف ذنب کذا؟ فیقول نعم أی ربّ حتّى إذا قرّره بذنوبه و رأى فی نفسه أنّه قد هلک قال فإنّی قد سترتها علیک فی الدّنیا و أنا أغفرها لک الیوم ثمّ یعطی کتاب حسناته بیمینه و أمّا الکافر و المنافق فیقول الأشهاد «هؤلاء الّذین کذّبوا على ربّهم ألا لعنة اللَّه على الظّالمین»

خداوند مؤمن را پیش آرد و او را از مردم مستور و محفوظ دارد و به گناهان خود معترف کند و گوید آیا فلان گناه را می‌شناسى؟.. آیا فلان گناه را مى شناسى؟.. و او جواب می‌دهد بله خدایا تا وقتى که او را به گناهانش معترف ساخت و در خاطرش گذشت که از کثرت گناهان هلاک شده است خدا گوید من گناهان تو را در دنیا مستور داشتم و امروز بر تو می‌بخشم سپس نامه کارهاى نیک او را بدست راستش دهد ولى درباره کافر و منافق آشکارا گوید: «اینها کسانى هستند که بر خداى خود دروغ بستند لعنت خداوند بر گروه ستمکاران».

نهج الفصاحه، ح 759