پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله فرمودند:

اُتىَ رَسولُ الله‏ِ صلّى ‏الله ‏علیه‏ و ‏آله وَ هُوَ قاعِدٌ فِى ظِلِّ الْحَطیمِ بِمَكَّةَ، فَقیلَ: یا رَسولَ الله ‏ِاُتِىَ عَلى مالِ اَبى فُلانٍ بِسَیفِ الْبَحرِ فَذَهَبَ. فَقالَ رَسولُ الله‏ِ صلّى ‏الله ‏علیه‏ و ‏آله: ما تَلَفَ مالٌ فى بَرٍّوَ لا بَحرٍ اِلاّ بِمَنْعِ الزَّكاةِ فَحَرِّزوا اَمْوالَكُم بِالزَّكاةِ، وَ داووا مَرْضاكُمْ بِالصَّدَقَةِ وَ ادْفَعواعَنْكُمْ طَوارِقَ البَلاءِ بِالدُّعاءِ فَاِنَّ الدُّعاءَ ینْفَعُ مِمّا نَزَلَ وَ مِمّا لَمْ ینْزِلَ ما نَزَلَ یكْشِفُهُ وَ مالَمْ ینْزِلْ یحْبِسُهُ؛

پیامبر خدا صلى ‏الله ‏علیه‏ و ‏آله در سایه حَطیم در مكّه نشسته بودند كه شخصى آمد و گفت: اى پیامبر خدا! اموال فلانى در ساحل دریا، دچار حادثه شد و از بین رفت. پیامبر خدا صلى ‏الله ‏علیه‏ و ‏آله فرمودند: هیچ مالى در خشكى و دریا تلف نشد، مگر به سبب ندادن زكات. پس، اموال خود را با دادن زكات، حفظ نمایید و بیمارانتان را با صدقه دادن درمان و مصیبت‏‌هاى بلا را با دعا كردن از خود رفع كنید، كه دعا براى آنچه نازل شده و نازل نشده، سودمند است: آنچه نازل شده، برطرف مى‏‌كند و از آنچه نازل نشده، جلوگیرى مى‌‏نماید.

الدعاء للطبرانى، ص ۳۱، ح ۳۴