مرگ نزدیک و ماندن در دنیا اندک
امام علی علیه السلام فرمودند:
الْأَمْرُ قَرِیبٌ وَ الِاصْطِحَابُ قَلِیلٌ.
مرگ و آخرت نزدیک و زمان ماندن در دنیا اندک است.
نهج البلاغه، حکمت 159
شرح حدیث:
توجه به فناپذیری دنیا و موقت بودن ماندگاری در آن انسان را وادار می کند که هر چه می تواند کار خوب انجام دهد و از فرصت های باقیمانده عمر نهایت استفاده را بنماید همان طور که غفلت از مرگ و آخرت آرزوها را طولانی و سبب می شود توبه به تاخیر افتد و قدمی برای جهان آخرت برداشته نشود.
مولایمان امام علی علیه السلام در جای دیگر می فرمود:
فَیالَها حَسرَهً عَلی ذِی غَفلَهً اَن یَکُونَ عُمرُهُ عَلَیهِ حُجَّهٌ وَ اَن تُوَدِّیَهُ اَیّامُهُ اِلی شِقوَهٍ
پس ای حسرت و اندوه بر آن غافلی باد که عمرش بر او حجت و دلیل باشد و ایام زندگانی اش او را به بدبختی رساند.
نَسْاءَلُ اللَّهَ سُبْحَانَهُ اءَنْ یَجْعَلَنَا وَ إِیَّاکُمْ مِمَّنْ لاَ تُبْطِرُهُ نِعْمَهٌ وَ لاَ تُقَصِّرُ بِهِ عَنْ طَاعَهِ رَبِّهِ غَایَهٌ وَ لاَ تَحُلُّ بِهِ بَعْدَ الْمَوْتِ نَدَامَهٌ وَ لاَ کَآبَهٌ(1)
از خداوند سبحان درخواست می نماییم که ما و شما را در ردیف کسانی قرار دهد که هیچ نعمتی او را یاغی و سرکش ننماید و هیچ فایده و غرضی او را از عبادت و بندگی پروردگار باز ندارد و بعد از مرگ پشیمانی و اندوه او را احاطه نکند.
بار دیگر امام علیه السلام به غافلان هشدار می دهد.
فَبادِرُوا الْمَعادَ، وَ سابِقُوا الْآجالَ، فَإِنَّ النَّاسَ یُوشِکُ اءَنْ یَنْقَطِعَ بِهِمُ الْاءَمَلُ، وَ یَرْهَقُهُمُ الْاءَجَلُ، وَ یُسَدُّ عَنْهُمْ بابُ التَّوْبَهِ (2)
به سوی آخرت بشتابید و بر مرگ ها پیشی گیرید زیرا نزدیک است که آرزوی مردم قطع شده و مرگ آنان را دریابد و باب توبه و بازگشت برایشان بسته شود.
پی نوشت:
1- نهج البلاغه خطبه 63
2- نهج البلاغه خطبه 182
منبع: حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه، کاظم ارفع، تهران: پیام عدالت،1390.
مولایمان امام علی علیه السلام در جای دیگر می فرمود:
فَیالَها حَسرَهً عَلی ذِی غَفلَهً اَن یَکُونَ عُمرُهُ عَلَیهِ حُجَّهٌ وَ اَن تُوَدِّیَهُ اَیّامُهُ اِلی شِقوَهٍ
پس ای حسرت و اندوه بر آن غافلی باد که عمرش بر او حجت و دلیل باشد و ایام زندگانی اش او را به بدبختی رساند.
نَسْاءَلُ اللَّهَ سُبْحَانَهُ اءَنْ یَجْعَلَنَا وَ إِیَّاکُمْ مِمَّنْ لاَ تُبْطِرُهُ نِعْمَهٌ وَ لاَ تُقَصِّرُ بِهِ عَنْ طَاعَهِ رَبِّهِ غَایَهٌ وَ لاَ تَحُلُّ بِهِ بَعْدَ الْمَوْتِ نَدَامَهٌ وَ لاَ کَآبَهٌ(1)
از خداوند سبحان درخواست می نماییم که ما و شما را در ردیف کسانی قرار دهد که هیچ نعمتی او را یاغی و سرکش ننماید و هیچ فایده و غرضی او را از عبادت و بندگی پروردگار باز ندارد و بعد از مرگ پشیمانی و اندوه او را احاطه نکند.
بار دیگر امام علیه السلام به غافلان هشدار می دهد.
فَبادِرُوا الْمَعادَ، وَ سابِقُوا الْآجالَ، فَإِنَّ النَّاسَ یُوشِکُ اءَنْ یَنْقَطِعَ بِهِمُ الْاءَمَلُ، وَ یَرْهَقُهُمُ الْاءَجَلُ، وَ یُسَدُّ عَنْهُمْ بابُ التَّوْبَهِ (2)
به سوی آخرت بشتابید و بر مرگ ها پیشی گیرید زیرا نزدیک است که آرزوی مردم قطع شده و مرگ آنان را دریابد و باب توبه و بازگشت برایشان بسته شود.
پی نوشت:
1- نهج البلاغه خطبه 63
2- نهج البلاغه خطبه 182
منبع: حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه، کاظم ارفع، تهران: پیام عدالت،1390.
