اندوه ثروت اندوزی در قیامت

امام علی علیه‌ السلام فرمودند:

إِنَّ أَخْسَرَ النَّاسِ صَفْقَةً وَ أَخْیَبَهُمْ سَعْیاً رَجُلٌ أَخْلَقَ بَدَنَهُ فِی طَلَبِ امَالِهِ وَ لَمْ تُسَاعِدْهُ الْمَقَادِیرُ عَلَى إِرَادَتِهِ فَخَرَجَ مِنَ الدُّنْیَا بِحَسْرَتِهِ وَ قَدِمَ عَلَى الْآخِرَةِ بِتَبِعَتِهِ.

همانا زیانکارترین مردم در معاملات و ناامیدترین آنها در تلاش ها کسی است که جسمش را در طلب مال دنیا فرسوده کرده و مقدرات با خواست او مساعد نبوده پس با حسرت و دریغ از دنیا می رود و با گناهانش وارد آخرت می گردد.

نهج البلاغه: حکمت 422

بدن انسان نیاز به استراحت دارد اگر کسی برای به دست آوردن ثروت بیشتر شب و روز در تلاش باشد و خواب و خوراک نداشته باشد بی تردید در سن جوانی پیر و فرسوده می شود این افراد دو نوعند بعضی به مراد مادی خویش می رسند و تقدیر با خواست آنان یکی می شود و بعضی با همه تلاش هایشان تقدیر با خواست ایشان هماهنگ نمی گردد یعنی هم جسم را نابود کرده اند و هم به آرزوهای دنیوی خویش نرسیده اند و جز وزر و وبال پرداخت ربا و انجام معاملات باطل چیزی برایشان نمانده و با باری از گناه به جهان آخرت وارد می شوند پیداست که جزو زیانکارترین مردم هستند.

راغب می گوید:
الخُسرُ و الخُسرانُ اِنتِقاصُ رَاسِ المالِ(1)
معنای خسران یعنی ضرر به اصل مال واقع شدن و این از مصادیق ضرر آشکار است که قرآن شریف به آن اشاره می کند.

إِنَّ الْخَاسِرِینَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَأَهْلِیهِمْ یَوْمَ الْقِیَامَهِ أَلَا ذَلِکَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِینُ(2)
زیانکاران آنهایی هستند که خود و خانواده را در روز قیامت گرفتار زیان نمودند بدانید که زیان آشکار این است.

پی‌نوشت‌ها:
1- مفردات راغب، ص 147
2- سوره زمر، آیه 15

منبع: حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه، کاظم ارفع، تهران: پیام عدالت، 1390.