وقت نماز صبح هنگامى است كه فجر و سپيده منشق و باز گردد و گسترش پيدا كند تا آن كه روشنايى صبح در آسمان پخش گردد. و سزاوار نيست
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
وقت الفجر حين ينشق الفجر الى ان يتجلل الصبح السماء، و لاينبغى تاخير ذلك عمدا، و لكنه وقت لمن شغل او نسى اونام ؛
وقت نماز صبح هنگامى است كه فجر و سپيده منشق و باز گردد و گسترش پيدا كند تا آن كه روشنايى صبح در آسمان پخش گردد. و سزاوار نيست تاخير نماز صبح از اين وقت مگر براى كسى كه مشغول به كارى بوده كه نمى توانسته از آن كار جدا گردد. و يا نماز را فراموش كرده باشد، و يا كسى كه خواب مانده و دير از خواب بيدار شده باشد (كه تاخير نماز با اين عذرها مانعى ندارد و نمازش صحيح است ).
وسائل الشيعه ، ج 3، ص 151
