چگونه روابط میان فرزندانمان را بهبود بخشیم؟ (بخش اول)

صمیمیت میان فرزندان آرزوی هر پدر و مادری است. اما گاهی اوقات اتفاق می افتد که با وجود تمام تلاش های والدین رابطه فرزندان چندان مطلوب نیست. در این نوشتار یکی از اصول رفتاری در جهت افزایش صمیمیت فرزندان را بیان می کنیم.
دوشنبه، 16 مهر 1397
تخمین زمان مطالعه:
پدیدآورنده: سید مصطفی سید آقامیری
موارد بیشتر برای شما
چگونه روابط میان فرزندانمان را بهبود بخشیم؟ (بخش اول)
رعایت عدالت بین فرزندان موجب صمیمیت بین آن ها خواهد شد.
 
چکیده: صمیمیت میان فرزندان آرزوی هر پدر و مادری است. اما گاهی اوقات اتفاق می افتد که با وجود تمام تلاش های والدین رابطه فرزندان چندان مطلوب نیست. در این نوشتار یکی از اصول رفتاری در جهت افزایش صمیمیت فرزندان را بیان می کنیم.

تعداد کلمات 1124 / تخمین زمان مطالعه 6 دقیقه
 چگونه روابط میان فرزندانمان را بهبود بخشیم؟ (بخش اول)

آرزوی همه ی پدرها و مادرها این است که بچه هایشان با یکدیگر رابطه خوبی داشته باشند. خوشبختانه برای رسیدن به این هدف راه های زیادی وجود دارد که با انجام آن ها می توانید رابطه بین فرزندانتان را بهبود بخشید. چه در بحث تنبیه و چه تشویق عدالت را بین فرزندانتان رعایت کنید. برایشان به اندازه مساوی وقت بگذارید. فرصت هایی را برای فرزندانتان فراهم کنید که رابطه آن ها افزایش یابد، مانند تماشای یک مسابقه ورزشی و یا بیرون رفتن های خانوادگی. آن ها را تشویق کنید تا احساسات و هیجانات خود را با یکدیگر به اشتراک گذشته و با استفاده از نقش بازی کردن اهمیت داشتن رابطه خوب را برایشان جا بیاندازید. در ادامه به سه اصل کلی برای بهبود روابط فرزندان اشاره می کنیم و برای هر یک راهکارهایی را بیان می نماییم. با ما همراه باشید.
 

اصل اول: عادل باشید!


1. به شکلی عادلانه با کودکان رفتار کنید و در این باره ثابت قدم باشید.

اگر در خرید جایزه و هدیه، تنها برای یکی از فرزندانتان ولخرجی کنید، بچه­ های دیگر ناراحت و یا حتی خشمگین خواهند شد. همچنین اگر پیوسته یکی از فرزندانتان را تنبیه کنید و در موارد مشابه کاری به بقیه نداشته باشید، آن فرزند ناراحت و یا خشمگین خواهد شد. این خشم ممکن است در قالب خشم به خواهر و برادرها، شما و یا هر دو بروز کند. در این مواقع کودک، شما و فرزند مورد توجه را در یک تیم و در مقابل خود می بیند:
  • عادل بودن بدین معنا نیست که با تمام فرزندانتان رفتاری کاملاً مشابه داشته باشید، هر چند که لازم است در مورد فرزندان کوچکتان چنین باشد. در هر حال لازم است در مورد قوانین و تبیه ها رویه ای پایدار داشته باشید هر چند که این قوانین در مورد فرزندان مختلف متفاوت باشد.
  • مثلاً ممکن است برای هر کدام از فرزندانتان وقت خواب مشخصی را در نظر بگیرید، در این صورت در مورد اجبار هر کدام به رعایت وقت خواب مختص به خود، ثبات قدم داشته باشید.
  • وقت خود را میان فرزندانتان تقسیم کنید. مثلا در انجام تکالیف مدرسه و یا شرکت در مسابقات ورزشی به یک میزان برای کودکانتان وقت بگذارید و یا همزمان آن ها را برای تماشای فیلم و یا تفریحات دیگر به بیرون ببرید. در مجموع به نحوی رفتار کنید فرزندانتان احساس کنند به میزان مساوی برای آن ها وقت گذاشته اید.

2. وقتی فرزندانتان با یکدیگر دعوا می کنند سعی کنید حرف های همه را بشنوید.

  وقتی بچه ها با هم دعوا می کنند همانطور که خواهان حل فصل سریع دعوا هستند، دوست دارند علت دعوای خود را برای والدینشان توضیح دهند. در این مواقع کودکان را از هم جدا کرده و آن ها را به اتاق های مجزا بفرستید. قبل از آن به آنها بگویید می خواهید آنچه را اتفاق افتاده بشنوید، اما فقط در صورتی به حرف هایشان گوش می دهید که یکی یکی صحبت کنند:
  • از یکی از فرزندان بخواهید از اتاق بیرون رفته و با دیگری صحبت کنید.
  • با دقت به حرف ها و توضیحاتش گوش دهید. در هنگام شنیدن در چشمهایش نگاه کرده و سر خود را تکان دهید تا اطمینان یابد به دقت به حرفهایش گوش می دهید. اگر احساس می کنید جایی از صحبت هایش مبهم بوده و نیاز به توضیح دارد از او بخواهید تا منظورش را واضح تر بیان کند.
  • وقتی حرف هایش تمام شد از او بخواهید بیرون رفته و فرزند دیگر بیاید تا او نیز ماجرا را از منظر خود توصیف نماید.
  • سعی کنید تنها نقش میانجی را بازی کرده به فرزندانتان کمک کنید خودشان راه حلی برای مشکلشان یافته و به توافق برسند. مثلاً شما می توانید کنارشان بنشینید و به هر کدامشان فرصت دهید تا درباره احساسات خود صحبت کنند. سپس با پرسش سؤالاتی به آن ها کمک کنید تا برای مشکلشان راه حلی بیابند، مثلا "چی بیشتر از همه باعث نارحتیتون شد؟" "فکر می کنید چه کاری حالتون رو بهتر می کنه؟" "فکر می کنید در آینده می تونید از بروز چنین اتفاقاتی پیشگیری کنید؟"

3. ویژگی های منحصر به فرد هر کدام از فرزندان خود را بشناسید.

بسیار مهم است که هر کدام از کودکانتان را فردی با ویژگی های منحصر به فرد بدانید. به هر کدام از فرزندانتان به صورت خصوصی و در خلوت بگویید: "تو برای من خاصی. عاشقت هستم و هیچ کس نمی تواند جای تو را برای من بگیرد!"
  • همزمان با رشد فرزندان و شروع استقلالشان، با رفتار و ابراز عواطفتتان آن ها را از تفاوت هایشان مطلع سازید. مثلاً اگر تنها یکی از آن ها به کامیون علاقه دارد لازم نیست برای هر دو آن ها این اسباب بازی را تهیه کنید. و اگر یکی از آن ها کامیون دوست دارد و دیگر هواپیما پس شما هر به علائقشان احترام گذاشته و برای هر کدام اسباب بازی محبوبش را تهیه کنید.
  • در هنگام تشویق و تحسین کودکانتان سعی کنید به ویژگی های آن ها اشاره کنید. مثلاً به جای اینکه بگویید "تو پسر خیلی خوبی هستی" بگویید "خیلی عالیه که اینقدر خلاقی و می تونی این کاردستی های فوق العاده رو بسازی. با این استعدادی که داری مطمئنم آدم موفقی می شی"
  • اگر یکی از فرزندانتان دارای معلولیت بدنی و یا مشکل عاطفی خاصی است، حتماً لازم است بیشتر به او توجه کنید. پس در این موارد به دیگر فرزندانتان بفهمانید که خواهر یا برادرشان نسبت به آن ها به مراقبت بیشتری نیاز دارد، البته باید بدانند که این مراقبت تنها به خاطر نیاز اوست و نه بهتر بودن و یا محبوب تر بودن او.  درباره مشکل و شرایط فرزند معلولتان خیلی واضح و صریح با دیگر فرزندانتان صحبت کرده و ضمن توضیح شرایط از آن ها بخواهید خودشان نیز در این زمینه با یکدیگر صحبت کنند.
4. فرزندانتان را با هم مقایسه نکنید. اگر به یکی از فرزندانتان بگویید که به اندازه دیگر خواهر و برادرهایت باهوش نیستی، حتما احساساتش جریحه دار خواهد شد. این نوع رفتار می تواند به خشم و مشکلات هیجانی مزمن منجر شود. همچنین ممکن است این رفتار شما موجب خشم فرزندتان نسبت به خواهر و یا برادری که او را با آن ها مقایسه کرده اید شود. پس قبل از هر انتقاد به فرزنتان در مورد نحوه ابراز و عواقب احتمالی آن بیاندیشید:
  • به جای مقایسه فرزندان با یکدیگر، به او پیشنهاداتی ارائه دهید. مثلاً به جای اینکه بگویید "اتاق برادرت همیشه تمیزه، چرا تو مثل اون نیستی؟" بگویید "لطفاً اتاقتو تمیز کن."
ادامه دارد...
 

منبع: سایت «ویکی هاو»


مترجم: سیدمصطفی سیدآقامیری

 

بیشتر بخوانید :
حسادت کودکان به یکدیگر؛ چگونه برخورد کنیم ؟
حسادت کودک به نوزاد جدید
پاداش و تشویق مناسب برای کودکان
چرا کودکان حسادت می کنند؟
شیوه های برخورد با فرزندان 



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.