ملیت :  ایرانی   -  قرن : 5 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(وف 429 ق)، فقیه اصولى، متكلم و ادیب شافعى. در بغداد به دنیا آمد و همان جا نشو و نما كرد. سپس همراه پدر ساكن نیشابور شد و در اثر فتنه غز مدتى نیشابور را ترك كرد. وى در هفده رشته علمى مدرس بود، بخصوص در زمینه‏ى علم حساب از صاحبنظران بود. او شعر نیز مى‏گفت و اشعار زیادى به جاى گذاشت. دستى گشاده داشت و آنچه از مال و ثروت داشت بر جویندگان علم و حدیث انفاق مى‏كرد. ابومنصور در فقه شاگرد ابواسحاق اسفراینى بود و بعد از او بر مسند استادش نشست و در مجسد عقیل به املا پرداخت. ابوبكر بیهقى، ناصر مروزى، زین الاسلام ابوالقاسم قشیرى و عبدالغفار شیرویى از جمله شاگردان وى بودند. ابومنصور در اسفراین از دنیا رفت و در جوار استادش ابواسحاق دفن شد. از آثارش: «بلوغ المدى فى اصول الهدى»، در اصول فقه؛ «التحصیل»، در اصول فقه؛ «تفسیر القرآن»؛ «تأویل متشابه الاخبار»؛ «التكمله»؛ در علم حساب؛ «الفرق بین الفرق»؛ «الملل و النحل»؛ «مشارق النور»، در كلام؛ «معیار النظر»، در عقلیات؛ «ناسخ القرآن و منسوخه».
فعالیت ها : : مشاهیر / عالمان و دانشمندان / ادبیات و کتاب مشاهیر / عالمان و دانشمندان / کلام، ادیان، مذاهب