سید یحیی جعفری
| شناسنامه | |
| 10 مهر 1310 ه.ش | تولد |
| 1 آذر 1399 ه.ش | درگذشت |
| ایست قلبی | علت درگذشت |
| آرامگاه خانوادگی در ضلع شمالی مسجد صاحب الزمان (عج) کرمان | آرامگاه |
| ایرانی | ملیت |
| اسلام | دین |
| شیعه | مذهب |
| دیگر نام ها | |
| خارج فقه و اصول | تحصیلات |
| حوزه علمیه | دانشگاه |
| مبارزه با رژیم منحوس پهلوی، امامت جمعه و نماینده ولی فقیه | زمینه فعالیت |
| سبک | |
| از سال 1342 تا 1396 ه.ش | سال های فعالیت |
| آثار مهم | |
| جایزه ها | |
| وبگاه رسمی | |
| همسر | |
| فرزندان | |
| پدر: سید علی | والدین |
زندگی نامه
تولد
آیت الله سید یحیی جعفری، فرزند سید علی در دهم مهر ماه سال 1310ﻫ ش در دهستان جور شهرستان کوهبنان به دنیا آمد. پدر و پدر بزرگ ایشان از علما و روحانیون منطقه کوهبنان کرمان بودند، به همین دلیل وی در فضایی مذهبی پرورش یافت و از همان کودکی به فراگیری علوم دینی تشویق شد.از کودکی تا نوجوانی
آیت الله جعفری تحصیلاتش را با رفتن به مکتب خانه شروع کرد و در مدرسه «دوشاب خانه» کوهبنان ادامه داد. پس از پایان تحصیلات ابتدایی و با تشویق حجت الاسلام قاسم شریعتی برای ادامه تحصیل به حوزه علمیه کرمان رفت. ایشان در حوزه علمیه کرمان مقدمات و بخشی از سطح را نزد علمایی چون: آیت الله محمدعلی موحدی کرمانی، شیخ علی اصغر شیخ الرئیس، میرزا علی مهرابی کرمانی و آیت الله علی اصغر صالحی کرمانی فرا گرفت.از نوجوانی تا جوانی
وی برای تکمیل تحصیلات دینی در سال 1327 ﻫ.ش به حوزه علمیه‌ی قم رهسپار شد. آیت الله جعفری در قم از محضر آیات عظام: علی مشکینی، ناصر مکارم شیرازی، حسینعلی منتظری، میرزا محمد مجاهدی و علامه سیدمحمدحسین طباطبایی کسب فیض کرد و در سال 1339 ﻫ.ش برای تبلیغ معارف اسلامی به کرمان بازگشت.از جوانی تا کهنسالی
آیت الله جعفری در کرمان علاوه بر تبلیغ و تبیین معارف اسلامی در مساجد، در مدارس و دبیرستان‌های استان نیز تدریس می‌نمود و از آن رو که آیت الله صالحی کرمانی عنایت ویژه به ایشان داشت، در بسیاری از مواقع اقامه نماز جماعت در مسجد جامع کرمان را بر عهده ایشان گذاشته بود. این عالم مجاهد انقلابی و پارسا به مدت چهار دهه در منصب امامت جمعه کرمان و نمایندگی ولی فقیه، به راهنمایی و ارشاد مسئولان و مردم کرمان پرداخت.درگذشت
آیت الله جعفری پس از عمری مبارزه و تلاش در راه آرمان های انقلاب اسلامی روز شنبه 1399/9/1 به دلیل ایست قلبی در سن ۸۹ سالگی در بیمارستان مهرگان کرمان چشم از دنیا فرو بست. مراسم تشییع ایشان روز دوشنبه 1399/9/3 بعد از اقامه نماز بر پیکر آن مرحوم در مصلای بزرگ امام علی (علیه السلام) شهر کرمان برگزار شد و پیکر آن مرحوم در آرامگاه خانوادگی در ضلع شمالی مسجد صاحب الزمان (علیه السلام) کرمان به خاک سپرده شد.
سمت و فعالیت ها
فعالیت سیاسی
آغاز فعالیت سیاسی آیت الله جعفری
تحصیل آیت الله جعفری در حوزه‌ی علمیه قم باعث شده بود تا ایشان با ویژگی های شخصیتی و فکری حضرت امام(ره) آشنا شود. به همین دلیل و با استناد به اولین گزارش‌های ساواک آغاز فعالیت سیاسی‌شان را باید در همان اوایل سال 1342 لحاظ نمود. تقابل میان حضرت امام (ره) و رژیم در ماجرای لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایتی و سپس انقلاب سفید در سال 1341 را باید آغاز صف‌بندی روحانیت و رژیم دانست. آیت الله جعفری با توجه به مخالفت حضرت امام (ره) و سایر علمای قم با اقدامات ضد دینی رژیم، از همان زمان مواضع خود را مشخص کرد و در کنار سایر روحانیون کشور وارد میدان مبارزه علیه رژیم پهلوی شد. اولین گزارش‌های ساواک راجع به آیت الله جعفری مربوط است به وقایع پس از قیام 15 خرداد 1342. در این روز رژیم در اقدامی غیرمعمول با هجوم به بیت امام (ره) ایشان را که در مقام مرجعیت قرار داشت، بازداشت و به تهران منتقل کرد.در شهرهای مختلف اقدام رژیم در بازداشت امام (ره) و کشتار مردم با واکنش‌های زیادی مواجه شد. از جمله در استان کرمان روحانیون با دعوت مردم و بازاریان به تعطیل مغازه‌ها و ارسال تلگراف‌های مختلف برای شاه از مرجعیت و روحانیت حمایت کردند. آیت الله جعفری در این مقطع با شجاعت به دفاع از امام (ره) و مرجعیت پرداخت. چنانچه در گزارش ساواک آمده: «طبق اطلاع واصله از کرمان. روز 2 ماه جاری مجالس روضه خوانی با ذکر مسائل مذهبی برگزار شده. ضمناً در مسجد جامع سیدیحیی جعفری در باره فضائل و اهمیت مقام و موقعیت مذهبی آقای خمینی و این که سرپیچی از دستورات نامبرده کفر است بیاناتی ایراد نموده است.» (سند مورخه 1342/4/4 شماره: 1934، آیت الله سید یحیی جعفری، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1395، ص 2)
وی چند روز پس از تهدید سران نظامی و امنیتی رژیم مبنی بر این که نباید در منابر به نقد اوضاع جاری کشور بپردازند، در سخنانی از آرمان‌های امام (ره) حمایت کرد.
«در مسجد جامع سیدیحیی جعفری مطالبی در باره امر به معروف و نهی از منکر ایراد و مردم را به شهامت و پایداری و اتحاد و دفاع از حقوق اجتماعی و مبارزه و ایستادگی در مقابل ظلم و ستم تا ظهور امام زمان تبلیغ و اظهار داشته اموری که نباید آزاد باشد آزاد و مواردی که باید آزاد باشد تحت قید و بند قرار داده‌اند. آیت‌الله خمینی را جاسوس می‌خوانند چرا خودشان را معرفی نمی‌کنند هر قدر ما را تحت فشار قرار دهند مبارزتر و جری‌تر خواهیم شد.» (همان، ص 1)
در روزهای قبل ساواک روحانیون استان کرمان را احضار کرده و نسبت به مواضع و حمایتشان از حضرت امام (ره) هشدار داده بود. بیان مطالب فوق از طرف آیت الله جعفری در واقع پاسخی به تهدیدات رژیم بوده است.
همراهی با روحانیون استان در حمایت از امام (ره)
پس از تبعید حضرت امام (ره) در 13 آبان 1343 که به دنبال انتقادات ایشان از تصویب لایحه مصونیت مستشاران آمریکایی صورت گرفت، در سراسر کشور روحانیون و مردم در جبهه ای متحد در مقابل رژیم قرار گرفتند. اولین اقدام روحانیت در سراسر کشور حفظ آرمان‌های امام (ره) و استمرار در مبارزه بود، به همین دلیل روحانیون استان کرمان با برگزاری جلسات متعدد مرزبندی خود را با کسانی که بی‌طرف بوده یا از رژیم حمایت می‌کردند مشخص کردند. از کسانی که در این مقطع به عنوان یکی از طرفداران حضرت امام (ره) بارها در اسناد به او اشاره شده آیت الله جعفری بود.در فرم‌های بازجویی و شرح زندگی ایشان در ساواک بارها به این جلسات اشاره شده است. در یک مورد آمده است:
«نامبرده فوق در گذشته به اتفاق چند نفر از روحانیون دیگر جلسات هفتگی در منزل یکدیگر تشکیل و به ظاهر به منظور بحث در باره مسائل دینی و اخلاقی بوده است ولی اکثر روحانیون شرکت کننده من‌جمله مشارالیه از طرفداران آیت الله خمینی بوده و به نظر می‌رسد که جلسات آنان در زمینه‌های مخالف بوده که به عللی نتوانسته‌اند به تشکیل آن ادامه دهند.» (همان، ص 19)
عدم شرکت در جشن‌ها و مراسم دولتی
آیت الله سید یحیی جعفری اولین اعتراضات علنی علیه رژیم پهلوی را با عدم شرکت در جشن‌های دولتی نشان داد. رژیم پهلوی در راستای فعالیت‌های تبلیغی اش در دهه چهل و پنجاه مراسم و جشن‌هایی را در سراسر کشور برگزار می‌کرد که هدف اصلی آن ارائه چهره ای اسطوره‌ای از شاه بود. در برخی از این جشن‌ها که با رنگ و لعاب مذهبی همراه بود، روحانیت از حضور در آنها به شدت اجتناب می‌کرد. «مراسم نیایش» و «شجاعان شهید» دو جشنی بودند که ارتباط مستقیمی با محمدرضا پهلوی داشتند. این مراسم برای روحانیت و رژیم اهمیت زیادی داشت؛ چرا که مهمترین تجلی حمایت یا مخالفت با شاه محسوب میشد. توضیح آن که در 15 بهمن ماه 1327 در دانشکده حقوق دانشگاه تهران شاه مورد سوء قصد قرار گرفت که در سالگرد آن مراسمی با نام «مراسم نیایش» و در 20 فروردین ماه 1344 نیز با سوء قصد یکی از سربازان کاخ که به کشته شدن چند نفر از محافظین شاه انجامید جشنی به نام «شجاعان شهید» برگزار میشد. آیت الله جعفری آن‌گونه که در اسناد آمده است در هیچ‌یک از این مراسم‌ها شرکت نمی‌کرد و با وجود این که برای وی دعوت نامه نیز ارسال میشد به بهانه های مختلف از حضور امتناع می‌کرد.در سند زیر به گرفتن تعهد از روحانیون استان از جمله آیت الله جعفری برای شرکت در مراسم دولتی اشاره شده است:
«[سرهنگ شاملو:] امیدوارم آقایان در کلیه مجالس به جز ارشاد و هدایت مردم و مسائل دینی مطالب دیگری عنوان ننمایند، سپس نامبرده اضافه کرد من از عموم آقایان روحانیون به‌طور خصوصی گله دارم چون روز 20 فروردین در مسجد جامع برای دعا و نیایش شرکت نکردند. آنگاه افضلی (واعظ) در جواب سرهنگ شاملو اظهار کرد روحانیون متوجه این روز نبوده‌اند. سپس سرهنگ شاملو در جواب افضلی اظهار نمود این موضوع قبلاً از رادیو پخش شده بود و همه مردم اطلاع داشتند و در این موقع سرپرست شهربانی به صحبت خود خاتمه داد. » (سند مورخه 1346/1/23 شماره: 1772 / 8 ﻫ، آیت الله سید یحیی جعفری، همان، ص 20)
کنترل و مراقبت به وسیله ساواک
پس از آن که مواضع سیاسی آیت الله جعفری مشخص شد، رژیم اقدام به کنترل و مراقبت از ایشان نمود. اولین اسناد در این خصوص مربوط است به 1346/9/13 که در جریان آن ساواک خواستار تهیه پرونده برای ایشان شده است. ساواک به دلیل حمایت آیت الله جعفری از حضرت امام (ره) علاوه بر منابع خود، از شهربانی و ژاندارمری هم می‌خواست تا منابر وی را مراقبت و کنترل کنند:«چون یاد شده فوق از جمله روحانیون مخالف می‌باشد به شهربانی استان نوشته شد که کلیه اعمال و رفتار و سخنان وی را تحت کنترل قرار داده به محض مشاهده هر گونه عمل خلاف نتیجه را گزارش نماید.» (همان، ص 32)
به این ترتیب آیت الله جعفری به عنوان یکی از سوژه‌های رژیم تحت کنترل و مراقبت قرار گرفت. وی بارها ملزم به دادن تعهد مبنی بر عدم بیان مطالب خلاف مصالح رژیم شد، اما هر بار به طرق مختلف نارضایتی و مخالفت خود را با رژیم نشان می‌داد.
کنترل منابر و سخنرانی‌های آیت الله جعفری با توجه به اوضاع کشور شدت و حدت پیدا می‌کرد، به طور نمونه در جریان جشن‌های 2500 ساله شاهنشاهی در سال 1350 ایشان علاوه بر ممنوعیت منبر به صورت حضوری نیز تهدید میشد:
«با توجه به فرا رسیدن جشن‌های 2500 ساله شاهنشاهی ترتیبی داده شده که اعمال و رفتار تماس و سخنانش دقیقاً تحت کنترل قرار گیرد.
نظریه سه‌شنبه. چون یاد شده در گذشته مطالب ناروایی به زبان می‌آورد ضمن مراجعه سه‌شنبه به محل سکونتش به وی گوشزد گردید چنانچه به روش خود ادامه دهد، موجبات درگیریش فراهم خواهد شد. » (همان، ص 101)
کنترل و مراقبت از اعمال و رفتار آیت الله جعفری از دهه‌ی پنجاه وارد مرحله دیگری شده و روش های متعددی درخصوص اشراف بر فعالیت های ایشان اجرا شد. در این دهه ساواک علاوه بر روش‌های معمول از قبیل استفاده از منابع نفوذی و کنترل تلفن، از تیم‌های تعقیب و مراقبت نیز استفاده کرد.ساواک از این طریق خصوصاً در سال 1357 بسیاری از فعالیت‌های انقلابیون استان و آیت الله جعفری را کنترل کرده است. با وجود اشراف نسبی ساواک بر فعالیت های آیت الله جعفری و دیگر انقلابیون استان، به دلایل مختلف از جمله فراگیر شدن انقلاب، دیگر قادر به مهار آنها نبود و به‌رغم اطلاع ساواک از بسیاری از اقدامات و برنامه‌های آیت الله جعفری، وی همچنان فعالیت‌های خود را ادامه می‌داد.
تیم‌های تعقیب و مراقبت برای اطلاع از فعالیت‌ها و ارتباطات آیت الله جعفری در سال‌های 1353 و 1357 برای چندین روز رفت و آمدهای وی را کاملاً کنترل کرده‌اند. در نتیجه این عملیات ها ساواک به نقش آیت الله جعفری به عنوان یکی از مهمترین چهره های انقلابی استان آگاهی یافته و با حساسیت ویژه ای ایشان را کنترل می‌کرد.
ممنوع المنبر و ممنوع الخروج شدن
از جمله اقدامات رژیم که در جهت منزوی کردن مخالفین صورت می‌گرفت، «ممنوع المنبر» و «ممنوع الخروج» کردن آنها بود. رژیم با ممنوع المنبر کردن روحانیون می‌کوشید تا یکی از مهمترین پل ارتباطی آنان با مردم را از میان بردارد، اما پایگاه مردمی روحانیت عملاً تأثیری بر فعالیت های آنها نداشت و حتی محبوبیت فرد مذکور را بیشتر می‌کرد. در طول سلطنت پهلوی هر سال در ایام محرم و رمضان لیستی از وعاظ و روحانیون ممنوع المنبر منتشر شده و نهادهای امنیتی و انتظامی از سخنرانی آنان جلوگیری می‌کردند. از طرف دیگر روحانیونی که قصد تشرف به حج یا عتبات عالیات و یا کشورهای دیگر را داشتند به دلیل مخالفت با نظام شاهنشاهی و یا به اصطلاح فعالیت مضره و طرفداری از امام خمینی ممنوع الخروج می‌نمود تا بدین وسیله آنها را در فشار روانی قرار داده و به نوعی تنبیه نماید. آیت الله جعفری از جمله مبارزینی بود که در سال 1354 جزو روحانیون ممنوع الخروج قرار گرفته است.«نامبردگان مشروحه زیر از جمله روحانیون مخالف دولت و طرفدار خمینی بوده که خروج آنان به خارج از کشور به مصلحت نمی‌باشد ضمناً کلیه افراد مزبور در آن اداره کل دارای سابقه و پرونده انفرادی می‌باشند.... 4- سیدیحیی جعفری» (همان، سند مورخه 54/11/27، شماره: 5155)
ارتباط با علمای تبعیدی و زندانیان سیاسی
آیت الله جعفری در جریان مبارزه علیه رژیم شاهنشاهی ارتباط مستمری با انقلابیون تبعیدی کرمان و استان‌های مجاور داشت. وی با دیدار از زندانیان سیاسی باعث خشم رژیم شده بود. از اولین گزارش‌ها در این مورد می‌توان به دیدار ایشان از «سید حسین ثمره هاشمی» پس از آزادی از زندان به اتهام پخش اعلامیه اشاره کرد.بر اساس اسناد ساواک وی در دهه‌ی 40 دیدارهایی نیز از قم داشته و با روحانیون مخالف رژیم در این شهر ملاقات کرده است. از مفاد این دیدارها گزارشی موجود نیست، اما روند فعالیت‌های بعدی آیت الله جعفری نشان می‌دهد که این ملاقات‌ها در راستای تعمیق بخشیدن به انقلاب اسلامی در استان کرمان بوده است. وی علاوه بر این در رفع پاره‌ای از مشکلات انقلابیون تبعیدی در استان کرمان نیز فعالیت می‌کرده است. در دهه 50 با افزایش تعداد زندانیان سیاسی و همچنین علمای تبعیدی به استان کرمان مراوده و ارتباط آیت الله جعفری با این افراد بیشتر نیز شد.
انتشار اعلامیه و رساله امام (ره) و حمایت از مرجعیت ایشان
یکی از وظایف روحانیون در جریان مبارزه علیه رژیم پهلوی انتشار اعلامیه‌های امام (ره) و سایر مراجع در سطح کشور بود. در استان کرمان بخش عمده‌ای از فعالیت نیروهای مذهبی مصروف در تهیه و توزیع اعلامیه میشد. آیت الله جعفری از کسانی بود که در این فرایند ایفای نقش می‌کرد. وی در اواخر دهه 40 و پس از ارتحال آیت الله العظمی سیدمحسن حکیم در خرداد ماه سال 1349 با تبلیغ مرجعیت حضرت امام (ره) رساله‌های عملیه معظم له را نیز در اختیار علاقه‌مندان قرار می‌داد.
برگزاری منابر پرشور و آگاهی‌بخش در سال 57-56
براساس اسناد ساواک آیت الله جعفری از جمله روحانیونی بود که منابرش با استقبال عمومی مواجه میشد، این استقبال از اواسط دهه 40 آغاز و در سال 1357 به اوج خود رسید. از جمله موضوعات سخنرانی‌های ایشان مخالفت با برنامه های فرهنگی و ضد مذهبی رژیم، حمایت از جنبش‌های اسلامی خصوصاً فلسطین، تبشیر و انذار مردم و از همه مهم‌تر پرداختن به حضرت امام (ره) بود.مهمترین رویداد سال 1356 بی‌تردید رحلت شهادت‌گونه آیت الله سیدمصطفی خمینی در اول آبان 1356 در نجف اشرف بود. درگذشت فرزند ارشد حضرت امام (ره) بازتاب زیادی در کشور به دنبال داشت و در شهرهای مختلف مراسم ارتحال با شکوهی برای ایشان برگزار شد. دو موضوع اساسی در این مراسم وجود داشت که رژیم را به شدت دچار خشم و عصبانیت می‌کرد؛ نخست دفاع و حمایت علنی از امام (ره)، دیگری حمله شدید وعاظ و مردم به رژیم پهلوی. این دو موضوع که در سخنرانی‌ها و وعاظ کرمان نیز دیده می‌شود، باعث واکنش شتابزده رژیم در قالب انتشار مقاله‌ای موهوم و توهین‌آمیز به نام «ایران و استعمار سرخ و سیاه» در روزنامه اطلاعات، بود. این اقدام رژیم باعث خشم عمومی در سراسر کشور خصوصاً در قم شده و در 19 دی 1357 به کشته و زخمی‌شدن تعدادی از طلاب انجامید. از اولین تلاش‌های جدی آیت الله جعفری در این مقطع باید به تعطیل کردن بازار کرمان در چهلم شهدای قم اشاره کرد.
برگزاری مراسم ختم از این زمان به یکی از مهمترین ابزارهای انقلابیون برای استیصال رژیم تبدیل شد. در جریان این چرخه‌ی مستمر آیت الله جعفری در استان کرمان نقش بسیار مهمی برعهده داشت و به صورت مستقیم هدایت و راهبری بسیاری از تجمعات و مراسم را انجام می‌داد. وی بارها در منابر به حضرت امام اشاره و برای سلامت ایشان دعا می‌کرد.
با سقوط دولت جمشیدآموزگار در شهریور 1356 و روی کار آمدن جعفر شریف امامی فعالیت‌های آیت الله جعفری نیز افزایش ملموس‌تری پیدا کرده و بر حجم فعالیت‌های ایشان افزوده شد. ایشان چند روز پس از انتصاب شریف امامی به نخست وزیری، روی منبر در حضور شش هزار نفر به شدت به رژیم حمله کرد.
کشتار مردم در 17 شهریور همزمان با نخست وزیری جعفر شریف امامی یکی از مهم ترین بزنگاه‌های انقلاب بود. این واقعه نشان داد که هیچ تفاوتی میان دولت‌ها در رژیم پهلوی وجود ندارد و اساس حاکمیت پهلوی باید تغییر کند. در سخنرانی‌های آیت الله جعفری از این زمان این نکته اهمیت ویژه ای دارد. ایشان در مجلس ختم شهدای 17 شهریور در مسجد جامع کرمان بر ادامه مبارزه تا پیروزی تأکید نمود.
پس از هجرت تاریخی حضرت امام به فرانسه، آیت الله جعفری در ارسال تلگراف برای رئیس جمهور فرانسه از افراد فعال بود. ایشان در نیمه دوم سال 57 نقش بسیار مهمی در پیشبرد نهضت در استان کرمان برعهده داشت، شرکت در راهپیمایی‌ها از دیگر اقدامات آیت الله جعفری بود.
فعالیت های آیت الله جعفری پس از پیروزی انقلاب اسلامی
با پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن 1357 بخشی از تلاش‌ها و مجاهدات مردم برای رسیدن به استقلال و آزادی به بار نشست. از این زمان اگرچه رژیم پهلوی سقوط کرده بود، اما نظام نوپا با مشکلات عدیده ای در داخل و خارج کشور مواجه بود که لزوم مراقبت کامل و حفظ دستاوردهای انقلاب را بیشتر می‌کرد. قطعاً در این مقطع زمانی و با وجود بحران‌هایی که کشور با آن مواجه بود اگر رهبری حضرت امام (ره) و مجاهدت‌های مردم انقلابی کشور نبود، چه بسا انقلاب نوپای ایران به مسیری هدایت میشد که کشورهای شمال آفریقا در بهار عربی به آن سمت کشیده شدند. آیت الله جعفری که سالها در کنار سایر علما و مردم استان با رژیم مقابله کرده بود، با پیروزی انقلاب همچنان در صحنه باقی ماند و در پیشبرد اهداف انقلاب تلاش‌های زیادی به کار برد.از جمله مسئولیت‌های ایشان باید به ریاست عقیدتی، سیاسی شهربانی کرمان، ریاست جمعیت هلال احمر کرمان، انتصاب به امامت جمعه کرمان در 1359/3/15 از طرف حضرت امام، مسئولیت اعزام روحانیون و مبلغین کرمانی به جبهه‌های جنگ اشاره کرد. ایشان همچنین به تدریس فقه و اصول در حوزه علمیه کرمان اشتغال داشت. در بخشی از حکم انتصاب ایشان به امامت جمعه کرمان آمده است:
«پیرو درخواستی که از طرف علماء اعلام شهر کرمان و به خصوص حجت الاسلام حاج شیخ محمدجواد حجتی دامت توفیقاته به دفتر رسیده ... این موضوع به اطلاع حضرت امام خمینی مدظله‌العالی رسید و معظم له جنابعالی را به سمت امام جمعه در آن شهر منصوب فرمودند.»
این عالم مجاهد انقلابی و پارسا به مدت چهار دهه در منصب امامت جمعه کرمان و نمایندگی ولی فقیه، به راهنمایی و ارشاد مسئولان و مردم کرمان پرداخت و از آرمان های نظام مقدس اسلامی پاسداری نمود.
اندیشه / نظرات
نتیجه نهایی وقف منفعت و سود برای جامعه است
آیت الله سید یحیی جعفری در دیدار دهه وقف مدیر کل و جمعی از کارکنان اداره اوقاف با وی ضمن تبریک دهه وقف اظهار داشت:«وقف سنت حسنه و پسندیده برای حل مشکل جامعه است. بسیاری از معصومین (علیهم السلام) و بزرگان دین ما نسبت به احیاء این سنت حسنه پیش گام بودند و موقوفاتی را از خود بر جای گذاشتند که این نشان دهنده توجه و اهمیت به وقف است، اما امروز آن طور که باید به معنی کلمه نسبت به وقف غفلت هایی صورت گرفته است. شنیده می شود درآمد مالی بسیاری از دانشگاه ها و مراکز علمی کشورهای غربی از محل موقوفات اداره می شود و بسیاری از طرح های علمی در این مراکز از محل عواید وقف مدیریت می شود اما متاسفانه در کشور ما هنوز تا رسیدن به این مقصود کارهای زیادی در پیش داریم. نتیجه نهایی وقف، منفعت و سود برای جامعه و مردم است، امروز مهمترین مسئله در وقف، فرهنگ سازی است و باید در این زمینه کار شود تا افراد متمکن بتوانند در حوزه مسائل اجتماعی و نیاز جامعه وقف کنند.»
در نگاه دیگران
کتب
در آیینی که به مناسبت تقدیر و تجلیل از نیم قرن خدمت صادقانه آیت الله جعفری در مرداد ماه 1398 ه.ش برگزار شد، کتاب «سید صدق و صفا» که در آن به زندگی آیت الله جعفری پرداخته شده، رورنمایی شد. همچنین در این مراسم از مستند رادیویی «آرام از او»، مستند تلویزیونی «سید جسارت» و تمبر یادگاری آیت الله جعفری نیز رونمایی گردید.
اشخاص
پیام تسلیت رهبر معظم انقلاب در پی درگذشت آیت الله سید یحیی جعفری
«بسم الله الرّحمن الرّحیمدرگذشت عالم پارسا و با اخلاص جناب حجة الاسلام آقای حاج سیدیحیی جعفری رحمة‌الله‌علیه را به عموم مردم عزیز کرمان و ارادتمندان آن مرحوم و به خاندان مکرّم و معزّز ایشان تسلیت عرض میکنم. سالها خدمت به مردم در مسئولیت های گوناگون و شئون متعدد روحانی، همراه با صفا و صدق در گفتار و رفتار، شاخصه‌ی این شخصیت عزیز و مُعتمَد بود. رحمت و رضوان الهی را برای ایشان مسألت می کنم.
سیّدعلی خامنه‌ای
۲ آذر ۱۳۹۹»
پیام تسلیت حجت الاسلام دکتر حسن روحانی، رئیس جمهور
«انالله و انا الیه راجعونرحلت عالم ربانی حضرت آیت‌الله سید یحیی جعفری نماینده سابق ولی فقیه و امام جمعه کرمان موجب تألم و اندوه فراوان شد. این عالم فرهیخته که از پیشگامان نهضت امام خمینی(ره) و از مبارزان خستگی‌ناپذیر انقلاب بود با استقرار نظام مقدس جمهوری اسلامی، امامت جمعه کرمان را عهده‌دار شدند و سالها در پرتو معارف نورانی قرآن و بینش عمیق سیاسی، ضمن تبلیغ و ترویج معارف دینی و آموزه‌های مکتب ائمه اطهار(ع)، با سعه صدر و مردمداری به تقویت برادری و وحدت بین اقوام و گروه‌های گوناگون اهتمام ورزید و آثار ماندگاری از خود باقی گذاشت که بی‌شک چراغ راه آیندگان و الهام بخش جویندگان راه سعادت و رستگاری است.
اینجانب این ضایعه بزرگ را به حوزه‌های علمیه، شاگردان، دوستداران و به ویژه بیت مکرم ایشان و مردم قدرشناس استان کرمان تسلیت می‌گویم و برای این عالم پرهیزگار، از درگاه خداوند سبحان علو درجات و برای عموم بازماندگان صبر و سلامتی مسئلت دارم.»
پیام تسلیت آیت الله رئیسی، رئیس قوه قضاییه و رئیس دبیرخانه مجلس خبرگان رهبری
«انالله و انا الیه راجعونرحلت عالم گرانقدر، آیت الله سید یحیی جعفری را تسلیت می‌گویم.
آن مرحوم طی سالها امامت جمعه کرمان و نمایندگی، ولی فقیه استان با حکم امام راحل (ره) منشأ خدمات ارزشمندی برای مردم آن دیار بود.
از درگاه خداوند متعال برای ایشان مغفرت و برای بازماندگان صبر و اجر مسالت دارم.»
.jpeg "سید یحیی جعفری")
پیام تسلیت آیت الله سیداحمد خاتمی نماینده مردم استان کرمان در مجلس خبرگان رهبری
«بسم الله الرحمن الرحیمارتحال نماینده سابق ولی‌فقیه و امام جمعه محترم کرمان آیت الله جعفری برایم خبری دردناک بود.
او عالمی مردمی، محبوب انقلاب، ولایتمدار و انقلابی بود. او قبل از پیروزی انقلاب در استان کرمان از محورهای مبارزه ضد طاغوت بود و بعد از پیروزی انقلاب در سنگر نمایندگی امام راحل (ره) و مقام معظم رهبری آیت الله العظمی امام خامنه‌ای (مدظله العالی) و امامت جمعه کرمان به شایستگی انجام وظیفه کرد.
او در جریان فتنه ۸۸ بصیرت خود را به نمایش گذاشت و در برابر فتنه‌گران ایستاد.
درود و رضوان خدا بر روح بلندش که سعادتمندانه زندگی کرد و با پرونده‌ای مملو از اعمال صالح به دیدار خدا رفت.
ارتحال این عالم بزرگوار را به محضر مردم وفادار استان کرمان و خانواده و خاندان ایشان تسلیت عرض میکنم.»
پیام تسلیت علی زینی وند استاندار کرمان به مناسبت در گذشت آیت الله جعفری
«بسم الله الرحمن الرحیمانا لله و انا الیه راجعون رحلت عالم پارسا و مجاهد، آیت الله سید یحیی جعفری، یار صدیق امام و رهبری موجب تأسف و تالم شد. ایشان از روحانیون برجسته و فاضل، مرد وفاق، اتحاد و همراه صمیمی مردم استان کرمان بودند که در راه انقلاب اسلامی به مبارزه پرداختند و پس از استقرار نظام اسلامی در مسئولیت نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه کرمان، منشأ خدماتی ارزنده و ماندگار شدند.
این جانب ضایعه فقدان این روحانی عالیقدر و مردمی را به پیشگاه حضرت ولی عصر ارواحنا له الفدا، مقام معظم رهبری مدظله العالی، حوزه‌های علمیه، مردم شریف استان کرمان و بویژه بیت مکرم آن مرحوم تسلیت عرض نموده و از درگاه خداوند متعال برای ایشان رحمت واسعه الهی و تعالی درجات و برای جمیع بازماندگان صبر و اجر مسئلت می‌نمایم.»
منابع:
1. مرکز بررسی اسناد تاریخی
2. بنیاد ایران شناسی
3. خبرگزاری مهر
4. پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری