(و ف 683 ق)، صوفى و شاعر. وى معاصر با خواجه محمد كججانى و بابا حسن سرخابى و سایر مشایخ بزرگ بود. مولانا خواجه صاینالدین از پدر خود خواجه عبدالعزیز و او از شیخ موفقالدین محتسب خرقه گرفت و سلسله ایشان به چند واسطه به شیخ جنید بغدادى مىرسد. صاینالدین شش سال بعد از فوت كججانى در تبریز درگذشت و در مقبرهى چرنداب دفن شده. او گاهى شعر نیز مىسرود و چندین رباعى به وى منسوب است.