(وف 1309 / 1306 ق)، شاعر، متخلص به طالب. اصلش از گرجستان است. وى در شیراز ساكن بود و به شعرسرایى در قهوهخانهها مىپرداخت. طالب در همان شهر از دنیا رفت و در بیرون درب حافظیه به خاك سپرده شد. از وى «دیوان» شعرى باقى مانده است. از اوست:
مصور آمد و چشم تو را به ناز كشید
چو شام هجر تو زلف تو را دراز كشید