(تو 1310 ق)، مفسر، فقیه و مدرس. نسب وى به چهل واسطه به امیرالمومنین (ع) مىرسد. در اصفهان به دنیا آمد و پس از پرورش در خانواده علم و تقوا و فراگرفتن ادبیات و متون فقه و اصول، از محضر و درس آیتالله سید محمد باقر درچهاى و آیات دیگر اصفهان استفادهى كامل نمود و سپس به تدریس فقه و اصول و تفسیر قرآن پرداخت و در مدرسه صدر اصفهان تشكیل حوزه داد و جماعت بسیارى از فضلاء و علماى اصفهان از محضرش استفاده بردند. از آثارش: «كلیم الطیب»، در اصول دین، به فارسى، سه جلد؛ «طیب البیان فى تفسیر القرآن»، در چندین جلد؛ «العمل الصالح»، در ایمان و تقوا.[1]
حجهالاسلام والمسلمین و سیدالعلماء والمفسرین آقاى حاج سید عبدالحسین طیب ابن العالم الجلیل آیهالله حاج سید محمد تقى از علماء و مدرسین ممتاز معاصر مدرسه صدر اصفهانست.
معظمله در حدود سال 1310 قمرى هجرى در اصفهان متولد گردیده و پس از پرورش در بیت علم و تقوا و فرا گرفتن ادبیات و متون فقه و اصول از محضر و درس مرحوم آیهالله حاج سید محمد باقر درچهاى (استاد مرحوم آیهالله العظمى بروجردى) و آیات دیگر اصفهان استفاده كامل نموده سپس بتدریس فقه و اصول و تفسیر كلامالله مجید پرداخته و در مدرسه صدر تشكیل حوزه داده و جماعت بسیارى از فضلاء و علماء اصفهان از محضرش استفاده نموده و مینمایند.
آثار ارزنده علمى بسیارى دارد كه بعضى از آن مطبوع و از آنها كتب زیر است.
1- كلمالطیب در اصول دین فارسى 3 جلد.
2- طیب البیان فى تفسیر القرآن فارسى 4 جلد بطبع رسیده و بقیه آمادهى طبع است.
3- العمل الصالح در ایمان و تقوا بطبع رسیده است.