رشیدالدین ابوالفضل میبدی
(وف 530 ق)، عالم، صوفى و مفسر. او یكى از صوفیان بنام قرن ششم قمرى است. از آثار وى «كشف الاسرار و عده الابرار»، تفسیر عرفانى قرآن به فارسى است كه در 520 ق تألیف نموده است. وى در تألیف این تفسیر به «تفسیر» خواجه عبداللَّه انصارى نظر داشته و در واقع تفسیر خواجه را شرح و بسط نموده و از كلمات خواجه استشهاد نموده است، لذا «كشف الاسرار» به «تفسیر خواجه عبداللَّه انصارى» نیز معروف گردیده است. میبدى در تفسیر خود به دو موضوع نظر داشته: نخست بیان همهى اقوال مفسران عامه در وجوه قراآت و تفسیر آیات و احكام، و دوم تفسیر آیات بنابر نظر عرفا و تأویلات غریب. مؤلف «كشف الظنون» به اشتباه این تفسیر را به سعدالدین تفتازانى نسبت داده است.
