شاپور نیاکان

شاپور نیاکان
شاپور نیاكان در سال 1305 در نطنز كاشان متولد شد، پدرش كه از شاگردان مرحوم درویش خان بود، تار را به خوبى و شیرینى مى‏نواخت؛ شاپور هر وقت كه پدرش ساز را به دست مى‏گرفت و شروع به نواختن مى‏كرد، قید هر كارى كه داشت حتى بازى خود را مى‏زد و با دقت تمام به انگشتان پدرش كه روى سیمهاى تار به سرعت بالا و پایین و به چپ و راست مى‏رفت خیره مى‏شد و از این كار لذت وافرى مى‏برد، پدر هم كه علاقه‏ى فرزند را به این كار مى‏دید او را در فراگیرى و نواختن ساز تشویق و ترغیب مى‏نمود. شاپور بیش از شانزده سال از سنش نگذشته بود كه با كمك پدر ویولنى براى خود تهیه كرد و نزد خود شروع به تمرین ویولن كرد و به طور سینه به سینه این كار را ادامه داد تا توانست گوشه‏هاى موسیقى ایرانى را به راحتى بنوازد. شاپور نیاكان در سال 1323 به تهران آمد و با استادان موسیقى مركز آشنایى نزدیك پیدا كرد تا این كه در سال 1324 با یك پیانیست مشهور آلمانى به نام مستر «ولف» آشنا مى‏شود و نت را نزد او فرامى‏گیرد او مدت دو سال از محضر استاد كسب علم موسیقى مى‏كند و به قدرى در كار خود پیشرفت مى‏كند كه استاد آلمانى به او مى‏گوید: «شما در این مدت به اندازه‏ى ده سال پیشرفت كرده‏اید، از نظر من دیگر احتیاجى نیست دیگر نزد من بیایید، با استعداد شگرفى كه در شما مى‏بینم، در آینده شما یكى از بزرگان موسیقى كشورتان خواهید شد». شاپور نیاكان بلافاصله به رادیو مى‏رود و توسط مشیر همایون شهردار امتحان و قبول مى‏شود و اركستر شماره پنج رادیو را تشكیل مى‏دهد كه روزهاى یكشنبه و پنج‏شنبه با شركت فرهنگ شریف، حسین همدانیان، انوشیروان روحانى، میرفتاح بازرگان، تاكستانى، عماد رام، سلمكى و گلستان برنامه اجرا مى‏كردند. اولین آهنگى كه شاپور نیاكان مى‏سازد آهنگى بود به نام «طوفان عشق» كه در فیلمى به همین نام خوانده مى‏شود. شاپور نیاكان متجاوز از سیصد آهنگ ساخته كه بسیارى از اشعار آن را خودش سروده بود و اكثراً آنها را مردم در كوچه و خیابان زمزمه مى‏كردند و چنان شور و غوغایى به راه مى‏انداختند كه تا آن زمان نظیر نداشت، نیاكان براى خوانندگانى چون: منوچهر همایون‏پور، قاسم جبلى، منوچهر شفیعى، بهرام سیر، اكبر جقه، حسن طاووسى، هوشنگ شوكتى و عده‏اى دیگر آهنگ ساخته و اجرا شده كه بسیارى از این آهنگها در فیلمهاى فارسى بنا به خواست و سلیقه و تقاضاى تهیه‏كننده‏ى فیلمها ساخته مى‏شد. شاپور نیاكان، براى تربیت شاگرد و تعلیم ویولن، كلاسهایى در خیابان جمهورى (نادرى)، لاله‏زار نو و بعد در خیابان ژاله دایر و شاگردانى را تعلیم ویولن داد. او كه لیسانس زبان فرانسه است و شغل اصلى‏اش فرهنگى است یكى از باسوادترین هنرمندان موسیقى كشور است كه از ذوق و استعدادى سرشار در آهنگ‏سازى و سلونوازى برخوردار بود و مى‏رفت تا یكى از بزرگان آهنگساز و سلونواز كشور شود، ولى افسوس كه یك روز به واسطه‏ى اختلاف با مسئولین رادیو و یك مسأله‏ى خاص عاطفى، ویولن را كنار گذاشت و تمام صفحات و نت آهنگهاى خود را به آتش كشید و دیگر در جامع عمومى دست به ساز نبرد و آهنگى نساخت، تنها گاه‏گاهى در محافل دوستان بر اثر خواهش آنها و براى این كه احترام به درخواست حضار گذارده باشد قطعاتى را براى دوستانش مى‏نوازد. شاپور نیاكان كنسرتهایى به نفع بیماران به خصوص بیماران سرخه‏حصار و ابوحسین ترتیب مى‏داد كه خودش در این كار پیشقدم مى‏شد. نیاكان، پس از ازدواج صاحب سه فرزند دختر شد به نامهاى شبنم، مریم و رویا كه هر سه تحصیل كرده و مانند پدر خود با ذوق و هنرمند و هنردوستند.
نسخه چاپی