جهانگیر ملک
جهانگیر ملك، در بیست و نهم بهمن ماه سال یكهزار و سیصد و یازده، در كوچه آبشار، خیابان رى تهران پا به عرصهى وجود نهاد. وى پس از طى دوران كودكى و گذراندن تحصیلات ابتدایى، وارد دبیرستان دارالفنون شد و موفق به اخذ دیپلم از این دبیرستان گردید. جهانگیر ملك، مشغول تحصیل در این دبیرستان بود كه به نواختن ضرب علاقمند گردید او بیشتر مواقع از شاگردان دیگر زودتر وارد كلاس مىشد و دیرتر از سایرین خارج مىگردید تا بتواند قدرى دور از اغیار در روى میزهاى كلاس ضرب بگیرد، علاقهى بیش از حد او به فراگیرى این رشته از هنر، موجب گشت تا درصدد تهیهى ضرب برآید و در منزل به كار تمرین مشغول شود. در آن موقع منزل زندهیاد حسین تهرانى در كوچه آبشار نزدیك منزل ملك بود و جهانگیر از این موقعیت استفادهى سرشارى برد روزهایى كه حسین تهرانى از منزل خارج مىشد او استاد را با نگاهى ستایشانگیز دنبال مىكرد و خجالت مىكشید كه موضوع عشق و علاقه خود را در خصوص نواختن ضرب را با وى در میان بگذارد، رفتهرفته حس كنجكاوى استاد تهرانى تحریك شده و روزى از وى مىپرسد: «شما چرا همیشه مواظب حال و حركات من هستید آیا كارى با من دارید؟» ملك با خجالت و دستپاچگى در جواب مىگوید: «بله، مىخواستم اگر برایتان امكان داشته باشد آموختن ضرب را به من بیاموزید». استاد حسین تهرانى، از وى مىپرسد كه: «منزل شما كجاست آیا مىتوانى هر روز براى تمرین بیایى؟» ملك جواب مىدهد: «در همین كوچه آبشار و در همسایگى شما». استاد كه شوق و علاقه جهانگیر را در چهره او مىبیند قبول مىكند كه وى را تحت تعلیم قرار دهد و از آن زمان تا هنگام آمدن به رادیو كه گویا سال 1330 بود از محضر استاد تهرانى برخوردار و تعلیم مىگیرد.
او در سال 1330 توسط استاد على تجویدى به رادیو راه مىیابد و در حضور مشیر همایون شهردار كه در آن موقع، رئیس شوراى موسیقى بود، قطعاتى را با ضرب اجرا مىنماید كه مورد توجه آقاى شهردار قرار مىگیرد و بلافاصله وى را در اركستر مخصوص خودش به نام (اركستر ویژه) شركت مىدهد. اكثر نوازندگان مشهور آن زمان در این اركستر شركت داشتند كه همكارى با آنها قاعدتاً مىبایستى براى جوانى همسن و سال وى مشكل باشد، ولى ملك به خوبى و راحتى از عهدهى كار برمىآمد. جهانگیر ملك، پس از چندى به اركسترهاى شمارهى یك، به رهبرى آقایان: حسینعلى ملاح و مهدى مفتاح، غلامحسین بنان، شمارهى دو، به رهبرى آقایان: مجید وفادار و على تجویدى. شمارهى سه، به رهبرى آقایان: پرویز یاحقى، مهندس همایون خرم. شمارهى چهار، به رهبرى آقاى: عباس شاپورى. شمارهى پنج، به رهبرى آقایان: بزرگ لشگرى، جواد لشگرى، شمارهى شش، به رهبرى آقاى حبیباللَّه بدیعى. دعوت و همكاریش را با این اركسترها شروع مىكند. وى پس از چندى توسط حبیباللَّه بدیعى به برنامهى گلها راه یافت و همكارى خود را با این برنامه شروع كرد كه یكى از نوازندگان خوب این برنامه به حساب مىآمد.
جهانگیر ملك در كلاس آموزش ضرب شاگردان زیادى را به فن نواختن ضرب آشنا كرد. و كنسرتهاى زیادى به نفع مسلولین بیمارستان ابوحسین، امینآباد، ندامتگاه دادگسترى و دانشگاه تبریز، به اتفاق آقایان: على تجویدى و مرحوم تهرانى برپا كرده و با بسیارى از نوازندگان بزرگ رادیو براى اجرا و شناساندن موسیقى ملى و سنتى مملكت، به كشورهاى: آمریكا، انگلستان، آلمان، شوروى، ایتالیا، ژاپن، مكزیك، افغانستان، كویت، یمن، عربستان نموده است.
