اردشیر روحانى، به سال 1325 در خانوادهاى كه همگى عاشق موسیقى بودند متولد شد. دوران كودكى را در منزل زیر نظر پدر هنرمندش با نواختن سازهاى مختلف آشنا گردید. اولین مشوش و معلم او در موسیقى مرحوم پدر بزرگ و سپس پدرش رضا روحانى بودند كه در این راه براى وى زحمات فراوانى را متحمل شدند و او را آماده پذیرش مراحل پر پیچ و خم موسیقى نمودند.
پس از طى دوره تحصیلات ابتدایى، آموختن موسیقى را از سال اول دبیرستان در هنرستان موسیقى ملى آغاز كرد. در ابتدا به یادگیرى موسیقسى كلاسیك و سپس به فراگیرى موسیقى ایرانى پرداخت و چون ساز تخصصى او پیانو بود، این امكان براى وى عملى گشت كه هر دو نوع موسیقى را بیاموزد.
در این دوران از وجود استادان ارجمندى مثل: جواد معروفى، حسین دهلوى و حسین تهرانى بهرهمند شد و با اخذ دیپلم متوسطه در سال 1343 از طرف وزارت فرهنگ و هنر وقت جهت ادامه تحصیل با اخذ بورس تحصیلى در رشته آهنگسازى عزم «وین» شد و نزد استاد بزرگى چون كریستین داوید به آموختن آهنگسازى پرداخت. با تأسیس رشته موسیقى در دانشگاه تهران و دعوت پروفسور داوید جهت آمدن به ایران و تدریس در دانشگاه تهران وى نیز بنا به علاقه و عشق به سرزمین و میهن خود ایران، از این فرصت استفاده كرد و به وطن بازگشت و تحصیلات خود را در رشته موسیقى دانشكده هنرهاى زیبا در دانشگاه تهران ادامه داد.
پس از پاپان تحصیلات دانشگاهى به تدریس در هنرستان موسیقى مشغول شد. لازم به یادآورى است كه یكى از شانسهاى خوب و بزرگ وى در دوران تحصیل در دانشگاه، آشنائى و كسب فیض از محضر استادى بزرگ و انسانى فوقالعاده در هنر موسیقى به نام ملیك اصلانیان بود كه بسیارى از هنرمندان خوب كشور ما نیز از محضر این استاد برجسته بهرهها بردهاند.
شروع كار اردشیر روحانى، جهت ادامه آثارى در زمینه موسیقى با ساختن قطعاتى براساس موسیقى سنتى و موسیقى فولكلوریك ایرانى و همچنین ساختن اتودهایى براى پیانو شروع شد كه این آثار با همكارى كانون پرورش فكرى كودكان و نوجوانان ضبط و نشر گردید. پاپاننامه دوره تحصیلات دانشگاهى وى قطعهاى بود به نام «شلیل» براى پیانو و اركستر كه در دانشگاه و شهرهاى مختلف اجرا گردید. از آنجایى كه وى كار آموزش و تدریس را، امرى مهم اساسى و مقدس مىشمارد، لذا جهت آموزش هنرجویان رشته پیانو قطعات معروف و شناخته شده را با تكنیكهاى مختلف و متناسب با توان هنرجویان تنظیم و آماده مىكند و در اختیار آنها قرار مىدهد وى اخیرا آثارى از خود اجرا كرده كه امیدوار است به زودى آماده شده در اختیار علاقه مندان قرار گیرد. وى به علت علاقه در زمینه آموزش، قطعات و آثار مختلفى را به صورت مجموعهاى مناسب جهت هنرجویان پیانو آماده و منتشر خواهد ساخت.
از فارغالتحصیلان سال تحصیلى 1343 -44 هنرستان در رشته پیانوست، در سال تحصیلى 1348 -49 به اخذ لیسانس موسیقى از دانشگاه تهران نائل شد، روحانى در جریان تحصیل در هنرستان شایستگى و استعداد برجسته خود را در كار نوازندگى نشان داد، به همین علت از سال 1348 براى تدریس پیانو به هنرستان دعوت شد، چون به استخدام رسمى درنیامده بود به صورت قراردادى و سالهاى بعد در دوره تصدى رهبرى مجدداً به كار تدریس پیانو در دوره عالى هنرستان گمارده شد، بعد از كنارهگیرى رهبرى او نیز هنرستان را ترك گفت، اكنون بطور آزاد به فعالیتهاى هنرى خود مخصوصاً تدریس خصوصى مشغول است، روحانى از جمله هنرجویانى بود كه براى ادامه و تكمیل تحصیلاتش به اروپا اعزام گردید لكن به علت مشكلاتى كارش ناتمام ماند و به ایران برگشت. آینده بهترى برایش آرزو داریم.
على رهبرى، كامبیز روشنروان، اسماعیل تهرانى، اسماعیل واثقى: این چهار نفر از هنرجویان فارغالتحصیل دوره كامل متوسطه هنرستان در سال تحصیلى 1345 -46 مىباشند، تا زمانى كه نگارنده در هنرستان حضور داشتم هر یك به ترتیبى به خدمت هنرستان درآمدند: