حسنعلی کمال هدایت
متولد سال 1260 و فرزند حسینقلى خان مخبرالدوله است. تحصیلات مقدماتى را در تهران نزد معلمین خصوصى فرا گرفت، چند سالى نیز در دارالفنون به تحصیل اشتغال ورزید تا سرانجام براى ادامه تحصیل به پاریس رفت و رشتهى حقوق را در آن كشور به اتمام رسانید و در سفارت ایران در پاریس استخدام شد و چند سالى در آنجا بسر برد و عنوان نیابت سفارت داشت. بعد از انتقال به تهران مستقیما با وزیر خارجه كار مىكرد تا اینكه در انتخابات دورهى اول قانونگزارى، از طرف اعیان به وكالت مجلس رسید. در دورهى دوم نیز وكیل تهران بود.
كمال هدایت كه در آن دوران از پشتوانهى فامیلى معتبر استفاده مىكرد و خود تحصیلكرده اروپا و حقوقدان بود، مورد توجه قرار گرفت و براى اولین بار در 1293 در كابینهى میرزا حسن خان مشیرالدوله به سمت وزیر پست و تلگراف و تجارت و فوائد عامه منصوب شد و مرتبا در دیگر دولتها شركت داشت به طورى كه تا 1301 پنج بار وزیر عدلیه، دو بار وزیر پست و تلگراف، دو نوبت وزیر تجارت و فوائد عامه و یك بار وزیر دارائى و یك مرتبه نیز وزیر مشاور شد.
در 1304 به حكومت اصفهان رفت و بعد والى فارس شد. مدتى نیز وزیر مختار ایران در بغداد بود. چند سالى نیز حكومت تهران را داشت تا سرانجام به ریاست دیوان محاسبات یرگزیده شد.
در اسفند ماه 1320 در ترمیم كابینهى ذكاءالملك فروغى، به وزارت پست و تلگراف و تلفن معرفى شد. در دولت بیات، وزیر پیشه و هنر بود. در كابینهى صدرالاشراف، وزارت دادگسترى را عهدهدار شد، دو نوبت نیز وزیر مشاور بود. در 1326 به سفارت كبراى ایران در كابل منصوب گردید. در انتخابات دورهى اول سنا كه در 1328 انجام گرفت، كمال هدایت كاندیداى سناتورى بود و در انتخابات دو درجهاى سنا، سناتور شد و به نیابت ریاست مجلس سنا رسید. در 1330 مدتى كوتاه استاندارى فارس را عهدهدار شد تا در سفارت واتیكان قرار گرفت. حسنعلى كمال هدایت كه در دوران مظفرالدین شاه لقب نصرالملك گرفته بود، از زمره رجالى است كه متجاوز از شصت سال در سمتهاى مختلف مملكتى عهدهدار مسؤولیتهاى مهم بوده است. او مجموعا هیجده بار وزیر، دو دوره نمایندهى مجلس، یك بار سناتور، چهار بار حكمران و استاندار و دو بار نیز سفیر بوده است. بعد از 1323 عدهى زیادى از وكلا براى نخستوزیرى او تلاش مى نمودند. وفات او در اسفند ماه 1335 اتفاق افتاد و فرزندان وى رشدى نكردند.
