محمد باقر مُهری
در سال ۱۳۶۷ ه.ق در نجف اشرف متولد شد. پدرش حضرت آیت الله العظمی سید عباس مُهری(کلانتر) از علمای بزرگ و مجتهدین مطرح حوزه علمیه نجف بودند.
وی دروس ابتدایی را در مدرسه ایرانیها در شهر نجف سپری کرده و در همان سنین نوجوانی به تحصیل علوم حوزوی پرداخت.
دروس سطح حوزه را نزد آیتالله شیخ مجتبی لنکرانی و آیتالله شیخ صدرا بادکوبی و همچنین آیتالله شیخ حسین الراستی الکاشانی طی کرد.
پس از آن در درس خارج فقه عالم گرانقدر حضرت آیتالله سید ابوالقاسم خویی و نیز آیت الله سید محمدباقر صدر حاضر شده و به مسیر علمی خود ادامه داد.
سید محمدباقر موسوی مهری به همراه عده ای ازفضلا مانند آیتالله سیدمحمود هاشمی شاهرودی در زمره شاگردان مبرز و مورد عنایت شهید صدر بود.
وی از ارادتمندان امام خمینی(ره)در زمان حضور ایشان در نجف اشرف ایشان بود و همواره از حامیان انقلاب اسلامی ایران قبل و بعد از پیروزی آن به شما میآمد.
این عالم برجسته در طول حیات علمی خود شاگردان زیادی در حوزههای علمیه علمیه نجف، قم و کویت داشت و پس از خروج از حوزه علمیه نجف اشرف چند سال در حوزه علمیه قم و سپس به کویت عزیمت کرد.
ایشان که در کویت با نام "المهری" شناخته میشوند در طول سالهای اقامتشان در کویت همواره پناهگاهی برای شیعیان این کشور محسوب میشدند و از چهرههای تأثیرگذار و مورد اعتماد مسئولان کشور کویت و ایران بودند.
مرحوم آیت الله مهری همواره از طرفداران همزیستی مسالمت آمیز و تقریب مذاهب اسلامی بود و تالیفات متعددی را در مورد مناسک حج و امور فقهی اسلامی در کارنامه خود ثبت کرد.