ميشل عَفلَق

لیسانس تاريخ و مطالعات فلسفي، نظريه پرداز (حزب بعث) و سياستمدار مسيحي سوري، تولد 1910 در دمشق تحصیلات در سوريه، و دانشگاه سوربن پاريس.

اتمام دوران تحصيلات عالي در پاريس و بازگشت به سوريه (دمشق) بهمراه دوست همفكر و همرزم خود «صلاح الدين بيطار» 32، دبير دبيرستان 32-42، استعفا از شغل دبيري و پرداختن به فعاليت‌هاي سياسي بطور تمام وقت (بهمراه بيطار) 42، شكل گيري اوليه ايده «حزب بعث عرب» توسط ميشل عفلق و صلاح الدين بيطار 45، شكل گيري رسمي و سازمان يافته (داراي اساسنامه و بدنه اجرايي) «حزب بعث عرب» در دمشق و شروع عضوگيري آن 47، وزير آموزش و پرورش 49 (به مدت فقط سه ماه)، شروع فعاليتهاي گسترده شامل: بحث‌هاي سياسي، برگزاري سمينارها، نويسندگي، سخنراني و برگزاري تظاهرات توسط ميشل عفلق 42-، دبير سياسي روزنامه «البعث» ارگان رسمي حزب ژوييه 46-، انتخاب به عنوان دبيركل حزب آوريل 47-، آوريل 65؛ شكل گيري «دفتر اجرايي» حزب متشكل از ميشل عفلق به عنوان رئيس (و صلاح الدين بيطار، جمال الدين صياد، وحيد غانم، مدحت البيطار و فيصل ركابي به عنوان اعضاء دفتر اجرايي) 49، اتحاد و ادغام دو حزب «حزب بعث عرب» به رهبري ميشل عفلق و «حزب سوسياليست عرب» به رهبري «اكرم حوراني» با نام جديد: «حزب سوسياليست بعث عرب» 54، توسعه نفوذ و شهرت ميشل عفلق و حزب سوسياليست بعث عرب در ميان جوانان و روشنفكران جهان عرب بويژه در كشورهاي اردن، عراق، لبنان، سودان، ليبي، مصر و غيره از دهه 50 به بعد، شركت حزب بعث در انتخابات پارلماني سوريه و كسب 32 كرسي پارلمان سپتامبر و اكتبر 54، شركت حزب در كابينه دولت «صبري العلي» 55، اتحاد سياسي «بعشيسم» و «ناصريسم» و اتحاد دو كشور سوريه و مصر تحت نام جديد «جمهوري متحد عرب» فوريه 58-سپتامبر 61 (شكست و فروپاشي اتحاد دو كشور)، اختلاف نظر سياسي رهبران بعثي و ناصريستها با يکديگر و در نتيجه کودتاي نظامي افسران بعثي سوري و شكست اتحاد مصر و سوريه سپتامبر61، اختلاف نظر ميشل عفلق با نظاميان بعثي و در نهايت به قدرت رسيدن افسران بعثي در دمشق مارس 63، عزيمت به قاهره و مذاكره با عبدالناصر براي دستيابي مجدد به يك اتحاد مجدد سياسي مارس 63، ظهور يك نسل سياسي جديد در حزب بعث و در انزوا قراردادن تدريجي ميشل عفلق 63-66، كنارگذاشتن ميشل عفلق از دبير كلي حزب (بوسيله نسل جديد حزب) در هشتمين كنگره ملي حزب بعث آوريل 65 (منيف الرّزاز اهل اردن جانشين وي شد)، قدرت يافتن نسل جديد حزب و در دست گرفتن قدرت در سوريه و رهبري و هدايت حزب بعث و كنارگذاشتن ميشل عفلق از رهبري حزب فوريه 65-، شكل گيري و ايجاد حزب سوسياليست بعث عرب در بغداد (عراق) 66-، انتخاب به عنوان دبيرکل حزب بعث عراق 68-ژوئن 89 (مقام دبيركلي وي بيشتر جنبه تشريفاتي داشت و معاون دبيركل حزب يعني صدام حسين قدرت اصلي و رهبري حزب را در دست داشت)، اقامت‌هاي موقت در عراق و بالاخره انتخاب عراق به عنوان محل اقامت دائمي در دهه 80 (66-89)، فوت پيرو انجام عمل جراحي قلب 23 ژون 89 (در عراق).

 آثار:

مبارزه در راه مسير واحد 58 (بيروت)، در راه بعث 63 (بيروت)، تلاش بعث (4ج) 63-65 (بيروت)، نقطه شروع، بحث‌هاي پس از پنجم ژوئن (70 بيروت)، گزيده افكار و سخنان بنيانگذار حزب بعث 77 (فلورانس ايتاليا).