سيدابوطالب ميرعابديني
شاعر، معلم، مؤلف
سيدابوطالب ميرعابديني در سال 1308 خورشيدي در تهران (تجريش) به دنيا آمد. وي پس از گذراندن تحصيلات ابتدايي و متوسطه به دانشسراي عالي رفت و در رشته ادبيات فارسي فارغ‌التحصيل شد. سپس براي تدريس در دبيرستان به مشهد رفت و چند سالي را در آنجا گذراند. در همان زمان به تهران رفت و آمد داشت و در دانشگاه تهران به تحصيل ادامه داد و موفق به گرفتن درجه دکتري در رشته زبان و ادبيات فارسي شد. زماني که در مشهد بود، به مديريت فرهنگي نيشابور منصوب شد و 18 سال در اين شغل فعاليت کرد. هم‌زمان به فعاليت‌هاي خيرخواهانه بسياري دست زد و توانست با کمک افراد خيرخواه،120 باب مدرسه در شهرها و روستاهاي آن منطقه بسازد و قدمي بزرگ در راه باسواد کردن فرزندان آن سرزمين بردارد.
ميرعابديني که پيش‌تر در دوران دبيرستان و دانشگاه ذوق شعر‌سرايي خود را آزموده بود، در مشهد به سرودن اشعار انقلابي مبادرت ورزيد و اشعار و نوشته‌هاي خود را در مطبوعات مشهد و تهران به چاپ رساند. او در مشهد به سفارش دکتر فياض رئيس دانشگاه مشهد، تفسير طبري را ترجمه کرد. ميرعابديني پس از پايان دوره دکتري خود که نسبتاً طولاني بود، به تدريس در دانشگاه ملي پرداخت. وي مدتي نيز در دانشکده دماوند که متعلق به يکي از اعضاي خانواده پهلوي بود، تدريس کرد. در همين زمان موفق شد در دانشسراي عالي به تحصيل در رشته روان‌شناسي بپردازد. پس از پيروزي انقلاب اسلامي و در سال 1361 با دانشکده ادبيات دانشگاه آزاد اسلامي همکاري و برنامه درسي اين دانشکده را تدوين کرد و به تدريس در دانشگاه مشغول شد. اين همکاري 30 سال ادامه داشت تا اينکه در تيرماه 1391 بازنشسته شد.
ميرعابديني اهل قلم و سياست بود. با جلال آل احمد در نيروي سوم به رهبري خليل ملکي فعاليت و با مطبوعات همفکر آنها همکاري مي‌کرد. در مشهد نيز با چهره‌هاي سرشناس مبارزه، همکاري تنگاتنگ داشت و در جبهه ملي به فعاليت مي‌پرداخت. او با ملک‌الشعراي بهار دوستي نزديک داشت و با خانم مهيندخت صديقيان (مؤلف و مترجم) دخترخاله ملک‌الشعراي بهار ازدواج کرد. دکتر ميرعابديني در دوران تدريس، شاگردان سرشناسي چون: دکتر علي شريعتي؛ دکتر محمدرضا شفيعي کدکني؛ امير پرويز پويان؛ پوران شريعت رضوي؛ پرويز رجبي؛ غلامرضا امامي و غيره را تربيت کرده است. سيد ابوطالب ميرعابديني در حال حاضر به وجود کهولت سن، همچنان به پژوهش و مطالعه و نويسندگي مشغول است.
آثار ارزشمند متعدد او از اين قرار است: ترجمه تفسير طبري؛ چگونه درست بنويسيم؛ وفا (ديوان اشعار)؛ تراوش قلم؛ کوشانيان در شاهنامه؛ بلخ در ادب فارسي؛ چين و جهان سوم؛ آيين قلندري؛ ديوان پيرجمال اردستاني؛ ابراهيم ادهم؛ مصباح الارواح؛ سب‌شناسي بهار؛ فرهنگ اساطير حماسي ايران؛ ديوان شمس مغربي؛ ديوان زيب‌النساء (تخلص مخفي)؛ ترانه‌هاي خواب و فرهنگ بسامد غزليات سعدي.
منبع مقاله: ايزدي، مصطفي، (1395)، نامداران تهران (جلد دوم)، تهران: انتشارات کوير، چاپ اول.
