بهروز غلامی

بهروز غلامى در سال 1334 در استان آذربایجان شرقى، شهرستان كلیبر، در خانواده‌اى مذهبى دیده به جهان گشود. بهروز دوران كودكى را در استان آذربایجان سپرى كرد، سپس به همراه خانواده برادرش به شهر اهواز مهاجرت نمود. در آغاز مبارزات مردم علیه رژیم ستمشاهى، او چندین مرحله از سربازى فرار كرد تا در تظاهرات و راه‌پیمایى‌هاى مردم تهران شركت كند. وى پس از پیروزى انقلاب به همراه شهید "على غیور" پادگان آموزشى بزرگى را راه‌اندازى كرد كه كلیه پاسداران استان خوزستان در آن پادگان آموزش دیدند. وى با تشكیل اولین گروه چریكى در زمان جنگ تحمیلى در مرزهاى جنوبى كشور، به دشمن شبیخون زد و پس از آن به علت دفاع از میهن، مورد بازخواست بنى‌صدر، فرمانده كل قوا قرار گرفت و به همین دلیل، محاكمه صحرایى شد. وى بعد از عزل بنى‌صدر، بار دیگر به جبهه بازگشت و در عملیات‌هاى مختلف شركت كرد. شهید غلامى پسى از مدتى به سمت فرماندهى تیپ "امام حسن (علیه السلام)" منصوب شد و چنان ترسى در دل دشمن انداخت كه رادیو عراق به صراحت نسبت به وى فحاشى مى‌كرد. با تدابیر بهروز غلامى، شناسایى لازم در سال 1362 انجام شد كه 2 سال بعد، منجر به عملیات والفجر هشت گردید. سردار سرافراز سپاه پاسداران در عملیات خیبر، هنگامى كه نیروهاى تحت امرش به اهداف خود رسیدند، در خون خود غلتید و تا آسمان زیباى شهادت عروج كرد ولى هنوز نام وى در خوزستان، با قداست خاصى تلاوت مى‌شود. شهید موسى اسكندرى بعد از شهادت بهروز غلامى گفت: "مغز و روحم را از دست دادم."