يکشنبه، 21 فروردين 1390
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما

محمدتقی آملی

محمدتقی آملی
(1391 -1304 ق)، عارف، حكیم، فقیه و اصولى. در تهران متولد شد. پس از آموختن صرف و نحو و منطق، سطوح فقه و اصول را نزد پدرش و شیخ‏رضا نورى آموخت. درس «شوارق» شیخ‏على نورى را نیز دریافت. حكمت و فلسفه را نزد میرزا حسن كرمانشاهى تحصیل كرد و چهار سال از حوزه درس معقول و منقول شیخ عبدالنبى نورى استفاده برد. در 1340 به عراق رفت و محضر آقاضیاء عراقى، علامه نائینى و آقا سید ابوالحسن اصفهانى را دریافت. وى پس از نیل به اجتهاد در 1353 ق به تهران بازگشت و حوزه‏ى درس حكمت و فقه و اصول دایر كرد. او از اصحاب بزرگ آقا سید على قاضى طباطبائى بود. آقا شیخ محمدتقى آملى در تهران درگذشت. آثار او عبارت‏اند از: «اثبات صانع از ماتریالیسم تا ایدئالیسم»؛ «تقریرات اصول نائینى»؛ «حیات جاوید»، در اخلاق؛ «خداشناسى»؛ «دررالفوائد»؛ تعلیقه‏اى بر «شرح منظومه‏ى» سبزوارى؛ «رسالة فى الرضاع»؛ «رسالة فى قاعدة لاضرر»؛ «كتاب الصلوة»؛ «مصباح الهدى فى شرح عروة الوثقى»؛ «تعلیقة على المكاسب والبیع»؛ حاشیه بر «شرح اشارات» بوعلى.


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.