ظهیرالدین اظهر تبریزی

(وف 880 ق)، خطاط. شاگرد میرزا جعفر بایسنقرى بود كه در بدایت حال از تبریز به هرات سفر كرد و ملازم سلطان ابوسعید بن محمد بن میرانشاه گردید. بعد از تسخیر خراسان توسط الغ‏بیگ، شاه گوركانى اظهر را به همراه خود از خراسان به سمرقند برد و مصاحب خود كرد. تذكره‏نویسان متقدم به اظهر لقب ظهیرالدین و متاخرین به او لقب استادالاساتید داده اند. قدماى خطشناس اظهر را سومین استاد خط نستعلیق بعد از میرعلى و میرزا جعفر مى‏دانند. خطوط اصول و مخصوصا ثلث را بسان بزرگترین خوشنویسان، نیكو مى‏نوشته است. از شاگردان معروف اظهر مى‏توان، سلطانعلى قاینى، سلطانعلى مشهدى و شیخ بایزید پورانى را نام برد. اظهر در بیت‏المقدس درگذشت. از آثار او: یك نسخه‏ى كامل شش دفتر «مثنوى»، به قلم نستعلیق كتابت خفى و عناوین به قلم رقاع نیم و دودانگ، با رقم: «تم الكتاب المثنوى المولوى... العبد الظهر،... سنه اثنى و سبعین و ثمانمائه (872)، یك نسخه «مقطعات» ابن یمین، به قلم كتابت خفى خوش، با رقم: «تمت... سنه ربع و ستین و ثمانمائه... اظهر»؛ 29 قطعه از مرقعات بهرام میرزا،... به خطوط ثلث ممتاز و رقاع عالى و نستعلیق خوش، به قلمهاى چهار دانگ تا غبار و تاریخهاى 840 و 873؛ یك نسخه «خمسه‏ى» نظامى و امیر خسرو دهلوى، به قلم كتابت خوش، با رقم: «تمت الكتاب... بید الاحقر اظهر تبریزى... سنه سبع و سبعین و ثمانمائه» (877)، در كتابخانه‏ى دانشگاه پنجاب لاهور. یازده اثر دیگر وى در كتاب «احوال و آثار خوشنویسان» ذكر شده است.