اوحدی کرمانی، ابوحامد، احمد

(وف 635/636 ق)، عارف و شاعر. از بزرگان صوفیه بود كه در بردسیر كرمان متولد شد. در شانزده سالگى به بغداد رفت و در مدرسه‏ى حكاكیه‏ى بغداد به فراگیرى حدیث و فقه پرداخت و پس از درگذشت استادش همان جا به تدریس پرداخت. بعد از مدتى، تدریس را رها كرد و به ریاضت پرداخت و در آخر، قصد سفر مكه و زیارت خانه‏ى خدا كرد. مدتى در بغداد حیران و سرگردان به هر جایى مى‏رفت و از همین رو به جنون متهم شد. سپس به خدمت ركن‏الدین سجاسى رفت و مرید وى شد. از شیخ ركن‏الدین خرقه و اجازه‏ى ارشاد گرفت و ظاهراً با دختر وى ازدواج كرد. در خوارزم با شیخ نجم‏الدین كبرى ملاقات كرد و با محیى‏الدین عربى، شمس تبریزى و سعدالدین حموى مصاحب بود. گویا با سلطان جلال‏الدین خوارزمشاه و پادشاه شروان نیز ملاقات داشته. مستنصر خلیفه‏ى عباسى مرید او بود و در سال 632 ق از سوى خلیفه‏ى بغداد به پیشوایى صوفیان بغداد در رباط مرزبانیه منصوب شد. فخرالدین عراقى و اوحدى مراغه‏اى از شاگردان او بودند. وى مدام به چله‏نشینى و ریاضت مشغول بود در مجالس او غالباً مطربان به خواندن اشعار عرفانى مى‏پرداختند و هنگامى كه شیخ گرم مى‏شد پیراهن خود را چاك مى‏زد و سینه به سینه عارفى مى‏گذاشت تا آرام شود. گویند پسر خلیفه‏ى بغداد مى‏خواست در مجلس او حاضر شود، به او گفتند كه طریقه‏ى شیخ این است، پسر خلیفه گفت كه اگر با من چنین كند او را مى‏كشم. اما وقتى در مجلس او حاضر شد گریبان درید و با عذرخواهى سر در قدم او نهاد. در سرودن شعر فارسى به سبك عرفا بسیار توانا بود و رباعیاتش در تصوف بسیار معروف است و بسیارى از آنها به اسم عمر خیّام معروف شده است. در صالحیه‏ى دمشق در جوار قبر شیخ محیى‏الدین عربى مدفون است. از آثار وى: «دیوان» اشعار.[1] ابوحامد (یا حامد) كرمانى، عارف مشهور قرن هفتم (ف. 635 ه.ق./ 1237 م.) وى به صحبت محیى‏الدین عربى رسید. در سال 632 مستنصر خلیفه وى را خلعت داد و به سمت شیخى رباط مرزبانیه منصوب كرد. اهل بغداد نزد او مى‏رفتند و از مجالس او فواید برمى‏گرفتند. روش وى در تصوف مبتنى بر عشق به مظاهر بود.

اوحدی کرمانی، ابوحامد، احمد

تازه های مشاهیر

بیشترین بازدید هفته