ابوالقاسم کبیر

فرزند مرحوم شیخ محمدتقى از اجله علماء و مجتهدین و فقهاء و مدققین عصر خود بود در علوم ادبیه و حسن خط نیز مقامى عالى داشت در قم خدمت مرحومین شیخ محمدحسن نادى و ملا محمدجواد تحصیل نمود و در نجف نزد علامتین خراسانى مرحوم آخوند و مرحوم سید محمدكاظم یزدى تلمذ نمود. نگارنده در آثارالحجة ج 1 ص 39 ترجمه وى را به عنوان ششمین حادثه حوزه‏ى علمیه بعد از تأسیس آن چنین نگاشته‏ام ششمین حادثه‏اى كه قم و حوزه علمیه و عالم تشیع دیده رحلت عالم فاضل محقق مدقق فقیه اصولى تقى زاهد معروف به فضل وسعه اطلاع و دقت نظر آیةاللَّه العظمى آقاى آقا شیخ ابوالقاسم كبیر قمى بود كه او را بعضى بر مرحوم آیت‏اللَّه حایرى یزدى مؤسس حوزه‏ى علمیه ترجیح مى‏دادند. فضلاء اصحاب ایشان از مراجع امروز به شمار مى‏روند. نگارنده گوید: گرچه این حقیر آن بزرگوار را درك نكردم و به فیض ملاقات و زیارتش نرسیدم ولى از علماء و مراجع بزرگ امروز حوزه كه آنجناب را دیده‏اند شنیدم كه آن مرحوم داراى نفس قدسى و ملكوتى بود و مرحوم آیةاللَّه حاج آقا حسین قمى مى‏فرمود من منكر بودم كه در این زمان آدم خوب پیدا شود با شرایط فعلى و فساد عمومى تا آنجناب را دیدم در قم و آیت‏اللَّه آقا سید مرتضى كشمیرى را در نجف اشرف كه یقین كردم در این عصر هم انسان كامل و مؤمن حقیقى یافت مى‏شود. در سال 1353 ه.ق دو سال قبل از فوت مرحوم آیت‏اللَّه حائرى در سن هفتاد سالگى وفات نمود و در مسجد بالاسر نزدیكى قبر حاج شیخ عبدالكریم مدفون گردید.