تقی قمی طباطبائی

حجه‏الاسلام والمسلمین و سید العلماء والمدرسین حاج‏آقا تقى بن العلامه الكبرى والایه العظمى الفقیه العابد الناسك الورع الحاج آقاحسین طباطبائى قمى از علماء اعلام و مدرسین كرام حوزه علمیه نجف و قم‏المحمیه مى‏باشد. در ماه رجب سال 1341 قمرى در مشهد مقدس رضوى متولد گردیده و در خانواده علم و دانش و محیط فضیلت و تقوا و مهد تربیت والد ماجدش نشو و نما یافته و تا سن 14 سالگى در جوار حضرت ثامن‏الحجج علیه‏الصلوه والسلام اقامت نموده و در سال 1354 قمرى به واسطه مبارزات مرحوم آیت‏الله والدش بر علیه منكرات و بیدادگریها در معیت آن پدر مجاهد مسافرت به عراق نموده و در كربلا رحل اقامت افكنده و به تحصیل مقدمات و سطوح پرداخته و در سال 1365 قمرى به نجف اشرف منتقل شده و چندین سال از محضر آیات عظامى چون مرحوم آیت‏الله حاج شیخ كاظم شیرازى و آیت‏الله حاج شیخ محمدعلى كاظمینى و بالاخص آیت‏الله العظمى خوئى استفاده كامل نموده و باعلى درجه علم و فقاهت و حكمت و فلسفه و رجال ارتقا یافته و ضمنا به تدریس متون فقه و اصول پرداخته و در نجف اشرف عده‏اى را تربیت نموده تا در سال 1391 قمرى كه مانند صدها نفر دیگر از دانشمندان از طرف دولت شوم و پلید بعثى عراق اخراج به ایران و قم را كه حوزه علمیه تشیع است مركز اقامت قرار داده و به تدریس خارج فقه و اصول اشتغال داشت.