مجتبی لنکرانی

آیه‏الله حاج شیخ مجتبى لنكرانى از مجتهدین و مبرز و ممتاز معاصر حوزه علمیه نجف است (در اصفهان)، وى در حدود سال 1320 ق متولد شده و در اوائل جوانى مهاجرت بنجف نموده و از محضر آیات عظام چون مرحوم آیه‏الله نائینى و آیه‏الله آقا ضیاءالدین عراقى و آیه‏الله حاج شیخ محمد حسین غروى كمپانى و آیه‏الله العظمى آقا سید ابوالحسن اصفهانى و مرحوم علامه حاج شیخ محمد جواد بلاغى و دیگران استفاده نموده و بمقام منیعى از علم در معقول و منقول و تفسیر و رجال و كلام رسیده و حوزه تدریس تشكیل داده و بسیارى از علماء و فضلاء معاصر از درس و محضرش كسب فیض نموده و به رتبه اجتهاد رسیده‏اند. استاد لنكرانى مدتى هم در سامره اقامت داشته تا در ذى‏القعده الحرام 1391 قمرى كه مانند هزاران نفر دیگر از علماء و غیره از طرف دولت بعثى عراق رانده به ایران و بواسطه دعوت و اصرار حوزه علمیه اصفهان و دانشمندان این سامان اصفهان را محل سكونت فعلى خود قرار داده و بتدریس فقه و اصول و غیره پرداخته‏اند. نگارنده گوید: آقاى لنكرانى عالمى محقق و فاضلى مدقق و فقیهى متبحر است یكى از شاگردان معظم‏له كه از علماء مبرز خوزستانست در نامه‏ایكه براى حقیر نوشته از آنجناب تعبیر (با عجوبه لنكران) نموده است. ایشان گذشته از مقام علم و فضل عالمى پارسا و موصوف بتقوا و داراى ملكات فاضله اخلاقى و محامد آداب و محاسن اخلاق و مبرا از تظاهرات و بسیار متواضع و خلیق میباشد. و از امامت و تعینات روحى دورى مینماید، و در اصفهان هر چند علماء اعلام و متدینین اصرار براى نماز جماعت و اداره مسجدى نمودند نپذیرفتند و خود را با آن مقام شامخ علمى لایق این سمت ندانسته و بنماز دیگران شركت مینمایند.