عبدالرؤف ضیائی سقزی

عالم. تولد: 1272، سقز. درگذشت: 1365، سقز. ملا شیخ عبدالرؤف ضیائى متخلص به «عاشق» فرزند حاج شیخ مصطفى نقشبندى (قطب طریقه نقشیه سقز)، تحصیلات مقدماتى را نزد جد پدرى آموخت و بعدها در محضر اساتید و علمایى چون ملا صالح فخرالعلما و ملا عبدالعظمى مجتهد و حاج شیخ محمود و ملا عبدالعزیز مفتى سقز، و ملا صالح امامزاده و استاد ملا عبدالقادر مدرس بیاره به پایان رسانید و اجازه‏نامه‏ى معمول فراغت از تحصیل را دریافت كرد و شروع به تدریس نمود. در ابتداى جوانى به زراعت در ملك موروثى و شخصى سرگرم بود. در سال 1301 رییس اوقاف و صنایع مستظرفه شهرستان سقز شد .و در سال 1303 قاضى شرع دادگاه‏هاى سقز شد. در سال 1308 مسئولیت ریاست اداه فرهنگ و اوقاف را قبول نمود و پس از مدتى به ریاست اداره دارایى و دخانیات سقز منصوب و آخرین سمت او معاونت اداره حوالجات در خزانه‏دارى كل بود. و چون سنوت خدمتى او به حد نصاب قانونى رسید با داشتن آخرین رتبه و مدارج ادارى بازنشسته شد. ملا ضیائى به زبان‏هاى فارسى و كردى شعر مى‏سرود و آثارى از اشعارش به جاى مانده است كه منتشر نشده است. در فقه نیز داراى رسالاتى است. از جمله آثار به چاپ شده وى مى‏توان به یادداشت‏هایى از كردستان اشاره نمود كه پس از فوت وى در سال 1367 به اهتمام عمر فاروقى به چاپ رسید. پیكر ملا شیخ عبدالرؤف ضیائى در سقز تشییع و در آرامگاه خانوادگى در كنار مرقد پدرش دفن گردید.