محمدعلی شریفی

شاعر. تولد: 1290، بوشهر. درگذشت: 1362، تهران. محمدعلى شریفى فرزند حاج حسن دشتى است كه در بحرین به تجارت اشتغال داشت و ریاست جمعیت ایرانیان مقیم بحرین نیز با او بود و نیز مدرسه‏اى در همان جا براى تعلیم و تربیت اطفال ایران تأسیس كرد و آموزگاران ایرانى را از بوشهر به بحرین برد. وى بیش از شش سال نداشت كه پدرش زندگى را بدرود گفت، ناگزیر به بوشهر مراجعت كرد و به تحصیل پرداخت. پس از پایان تحصیلات ابتدایى و متوسطه در سال 1308 وارد خدمت اداره‏ى گمرك وزارت مالیه گردید و مشاغلى در زاهدان و آبادان و تهران یافت تا بازنشسته گردید. شریفى از سال 1314 به شعر و شاعرى پرداخت و در سرودن انواع شعر طبع آزمایى نمود و در تهران با مجامع ادبى ارتباط برقرار كرد و اشعارش در برخى از مجلات به چاپ رسید. شریفى مجموعه‏اى از اشعار شعراى معاصر را به خط خودشان به نام یادگار اهل سخن گردآورى نمود و دیوان اشعارش نیز به نام با یار آشنا سخن آشنا به طبع رسید (هر دو كتاب پس از فوتش منتشر شدند). (1362/ 1360 -1289/ 1280 ش)، شاعر، متخلص به شریفى. در بندر بوشهر چشم به جهان گشود. پدرش در بحرین به تجارت اشتغال و ریاست جمعیت ایرانیان مقیم بحرین را داشت و مدرسه‏اى به نام اصلاح براى اطفال ایرانى تاسیس كرد. محمدعلى بیش از شش سال نداشت كه پدرش را از دست داد و ناگزیر به بوشهر مراجعت كرد و به تحصیل پرداخت. پس از پایان تحصیلات ابتدایى و متوسطه وارد مشاغل دولتى شد. از سال 1314 ش به سرودن شعر پرداخت و با مجامع ادبى ارتباط برقرار كرد. اشعارش در برخى روزنامه‏ها و مجلات چاپ مى‏شد. در تهران وفات كرد. آثار به جا مانده از وى: «یادگار اهل سخن»، كه مجموعه‏اى از اشعار شعراى معاصر است به خط خودشان كه چاپ نشده است؛ «دیوان» اشعار.[1]

محمدعلی شریفی

تازه های مشاهیر

بیشترین بازدید هفته