حسین حجازی

روزنامه‏نگار. تولد: 1297، ملایر. درگذشت: 2 خرداد 1359، تهران. حسین حجازى تحصیل كرده‏ى بیروت بود. دوران خدمات ادارى او در وزارت راه گذشت. در آنجا مدت سه چهار سال سردبیرى «نامه‏ى راه» را بر عهده داشت و در آن مجله‏ى نوشته‏هاى ادبى و اجتماعى را از نشریات خارجى ترجمه و نشر مى‏كرد. پس از آن از سال 1323 به چاپ و نشر مجله‏ى «جهان نو» پرداخت. صاحب امتیاز مجله و گرداننده و پخش كننده‏ى آن خودش بود. «جهان نو» مدت سیزده سال منتشر شد. در قسمتى از سال‏هاى اول انتشار آن، مرتضى كیوان سردبیر آن بود. سپس امین عالیمرد با وى همكارى مى‏كرد. «جهان نو» عاقبت در سال 1333 از انتشار باز ماند. تا اینكه مجددا در سال 1345، به قطع وزیرى و به طور ماهیانه تجدید انتشار یافت. حسین حجازى در چند سال اواخر عمر كتابخانه‏ى شهردارى تهران را تأسیس كرد. از ترجمه‏هاى مستقل او كه به چاپ رسیده است عناوین زیر هستند: بزرگترین شخصیت در تاریخ بشریت (م.زمیر)؛ انسان آینده (لئونارد داروین، 1321)؛ عصمت عروس مى‏شود (نوشته‏ى گرین ویشرپین، 1341). (1359 -1279 ش)، روزنامه‏نگار و مترجم. در ملایر متولد شد. تحصیلات خود را در بیروت گذراند. دوران خدمات ادارى او در وزارت راه گذشت و در آنجا حدود چهار سال سردبیرى «نامه‏ى راه» را بر عهده داشت و در آن نشوته‏هاى ادبى و اجتماعى خارجى را ترجمه و نشر مى‏كرد. چندى نیز سردبیر مجله‏ى «راه نو» بود. وى پس از آن در سال 1323 ش به چاپ و نشر مجله‏ى «جهان نو» پرداخت، این مجله در سال 1333 ش از انتشار بازماند. تا اینكه از سال 1345 ش به طور ماهنامه مجددا انتشار یافت. حسین حجازى در اواخر عمر كتابخانه‏ى شهردارى را تاسیس كرد. از آثار وى: ترجمه‏هاى «بزرگترین شخصیت در تاریخ بشریت»، از م. زمیر؛ «انسان آینده»، از لئونارد داروین؛ «عصمت عروس مى‏شود»، نوشته‏ى گرین ویشرپین.[1]

حسین حجازی

تازه های مشاهیر

بیشترین بازدید هفته