بزرگ لشگری
بزرگ لشگرى به سال 1302 در خانوادهاى كه همگى با موسیقى آشنا بودند در تهران متولد شد پس از پایان تحصیلات ابتدایى بود كه به موسیقى روى آورد. وى از سن پانزده سالگى بنا به تشویق مادرش، براى فراگیرى علم موسیقى، ویولن را نزد او به تمرین مىپردازد و چندى بعد كمانچه را در محضر استادانى چون: حسن بهارى، اصغر بهارى كه دایى و پسر خالهاش بودند شروع مىكند. بزرگ لشگرى دو سال بعد براى یادگیرى نت و آموختن علمى موسیقى، به كلاس ابوالحسنخان صبا مىرود، سپس نزد استادان دیگرى مانند: حسین یاحقى، ابراهیم منصورى، مهدى خالدى و روبیك گریگوریان مىرود و از ایشان كسب فیض مىكند. لشگرى پس از چندى، از معلمین دیگرى مثل: روحاللَّه خالقى و ملیك آبراهیمیان استفادهى سرشارى در بالا بردن هرچه بیشتر سطح دانش و آگاهى خود در موسیقى نمود. بزرگ لشگرى در سال 1324 به عنوان سولیست ویولن در روزهاى جمعه در رادیو همكارى خود را با این سازمان شروع مىكند و براى شركت در اركسترهاى: رضا محجوبى، ابوالحسن صبا، ابراهیم منصورى و مهدى خالدى از وى دعوت مىشود كه با این اركسترها نیز همكارى خود را شروع مىكند.
در اواخر سال 1332 كه بنا به عللى همكارى خالدى با دلكش قطع مىشود، آقابزرگ با آقا جواد لشگرى به مدت دو ماه عهدهدار اركستر مىگردند و اولین آهنگشان با شعر رهى معیرى به نام: «نازنین یار من، غافل از كار من» شروع مىشود. لشگرى در همان سال رهبرى اركستر مرضیه را به عهده مىگیرد و ابتدا با تنظیم چند آهنگ قدیمى مانند: «در فكر تو بودم»، «صورتگر نقاش چین» از زندهیاد علىاكبر شیدا و دهها آهنگ دیگر كار را با وى آغاز مىكند. بزرگ لشگرى در زمان تأسیس سازمان تلویزیون ملى با مرتضىخان حنانه به تلویزیون مىرود و سرپرستى اركستر سازهاى ملى را به عهده مىگیرد و مدت چهل و یك سال مجموعاً در رادیو تلویزیون خدمات شایانى در راه موسیقى ملى و سنتى مىنماید. لشگرى جهت شناساندن و ارائه موسیقى ایرانى، طبق قراردادها و مبادلات فرهنگى، هنرى، طى دو سفرى كه به دعوت مسئولین كشورهاى: تركیه و آلمان مىكند كنسرتهایى در محافل دانشگاهى آن دیار برپا مىنماید و سرپرستى چند گروه هنرى به خارج كشور را به عهده داشته. وى از سال 1350 تا پایان خدمتش در رادیو، تلویزیون متصدى تهیه آهنگهاى اصیل ایرانى بوده و یكى از كارهاى بزرگ هنرى خود را، «بزرگ»، همكارى با برنامههاى گلها مىداند. وى آهنگهاى ذیل را از بهترین آثار خود مىداند: «مناجات» با الهه، همراه با شعر بیژن ترقى و پیانو جواد معروفى، «طوفان»، با مرضیه، حنانه و شعر معینى كرمانشاهى، «صدایم كن» با شعر معینى كرمانشاهى، «دریغا دریغا» با اكبر گلپایگانى و شعر جنتى عطایى، «نمنم بارون» با فرشته و شعر بیژن ترقى، «هر كه دیدم» با یاسمین و جنتى عطایى، «قهر و آشتى» با شعر بیژن ترقى و پوران، «آبشار» با یاسمین و معینى كرمانشاهى، «گلهاى رنگارنگ» برنامهى 574 با الهه، شهیدى، ناصرى و شعر بیژن ترقى، «مگه نبود» با فرشته و شعر بیژن ترقى و تعداد زیادى بدون خواننده و «اورتور».
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
