منصور نریمان

اسكندر ابراهیمى زنجانى كه بعدها نام مستعار و هنریش به منصور نریمان تبدیل یافت در مشهد به تاریخ بیستم اسفندماه 1314 متولد گشت. پدرش كه مردى هنرمند و اهل ذوق بود و خود سه‏تار و تار و نى را به خوبى مى‏نواخت از همان دوران طفولیت پسر را زیرنظر و تربیت خود گرفته و وى را با ردیفها و گوشه‏هاى موسیقى ایرانى آشنا و نواختن سه‏تار را به او مى‏آموزد وى از سن 18 سالگى روى به نواختن عود آورد به طورى كه در سال 1322 كه بیش از هشت بهار از سنش نگذشته بود از طرف اداره‏ى انتشارات و رادیو مشهد دعوت به همكارى مى‏شود و این دعوت را مى‏پذیرد و حدود 16 سال همكاریش با رادیو مشهد ادامه مى‏یابد و آخرین سمتش در آن اداره مسئول شوراى موسیقى آن استان بود، سپس به شیراز منتقل و مسئول شوراى موسیقى رادیو شیراز مى‏گردد و پس از 4 سال همكارى با این رادیو به تهران مى‏آید و در رادیو ایران به عنوان تكنواز عود شروع به همكارى و اجراى برنامه مى‏كند. خود نریمان مى‏گوید: «در عود استادى نداشتم، فقط از راه گوش به رادیوهاى كشورهاى همسایه استفاده بردم و به محمد عبدالوهاب خواننده و نوازنده‏ى بزرگ مصرى به رادیو قاهره نامه نوشتم و درباره‏ى كوك و بعضى مسائل این ساز از وى سؤالاتى كردم و مسائلى را مطرح نمودم؛ پس از چندى عبدالوهاب در جواب نامه‏ى من نوشت كه كوك عود همانى است كه خود شما انجام داده‏اید و خلاصه كل نظریات مرا تأیید كرد». نواختن عود نریمان در كشورهاى همسایه طرفداران فراوان دارد به طورى كه چندى قبل منیر بشیر، یكى از نوازندگان بزرگ عود موسیقى عرب است براى دیدن نریمان به ایران آمد و درباره‏ى این ساز ایرانى گفت و شنودى بین آنان مى‏شود و طرز نواختن صحیح آن را با هم در میان مى‏گذارند. منصور نریمان همكارى خود را در برنامه‏ى گلها همراه با خوانندگانى چون: محمودى خوانسارى: اكبر گلپایگانى، حسین قوامى، محمدرضا شجریان، ایرج، نادر گلچین و غیره شروع و در تلویزیون در برنامه‏ى جالبى به نام «بشنو از نى» كه به سرپرستى و تهیه‏كنندگى دوست ادیب و فاضلم، بهمن بوسكتان با همكارى آقایان: اصغر بهارى، مجید نجاحى، رضا شفیعیان، عباس زندى، محمد موسوى، امیر ناصر افتتاح و فرهمند بافى اجرا مى‏نمود و هفته‏اى یكبار به مدت یك ربع همراه با ضرب جهانگیر ملك در تلویزیون برنامه اجرا مى‏كرد و در تكنوازى رادیو، همراه با آقایان: على بهارى، مهندس همایون خرم، اسداللَّه ملك، حبیب‏اللَّه بدیعى، پرویز یاحقى، كامران داروغه، منصور صارمى، جواد معروفى، مجید نجاحى، سیاوش زندگانى، رضا ورزنده، محمد موسوى، عماد رام، جهانگیر ملك و امیرناصر افتتاح شركت داشته و در برنامه‏ى سنگین و خوبى كه در فرستنده‏ى (F.M) به رهبرى مهندس همایون خرم اجرا مى‏شد تكنواز عود آن برنامه بود. منصور نریمان علاقه‏ى فراوانى به عود كه در واقع همان بربط است و از ایران به سایر كشورهاى جهان به خصوص ممالك عرب رفته و یك ساز ایرانى است دارد و كوشش فراوان نمود تا این ساز و نواختن آن را توسعه دهد و دوباره آن را احیاء كند و آن را به صورت تكنوازى درآورد و شاگردان خوبى در این راه نیز تربیت كرد كه مى‏توان از آقایان: حسین بهروزى نیا، محمد فیروزى و... نام برد. منصور نریمان مى‏گوید: «در كلاس اول دبیرستان بودم كه در نواختن دستگاهها و گوشه‏هاى موسیقى تا اندازه‏اى آشنایى پیدا كرده بودم ولى از نت بى‏اطلاع بودم و در مشهد هم در آن زمان كسى نبود كه به من كمك كند و آموختن نت را بیاموزد، لذا نامه‏اى به هنرستان عالى موسیقى به استاد خالقى نوشتم و مشكل خود را با ایشان در میان نهادم و نوشتم كه چون در تهران غریب هستم و كسى را ندارم كه نزد آنان روم؛ استاد خالقى كه در آن زمان رئیس هنرستان بودند در جواب نوشتند: «پسرم، شما هم مانند فرزندان خود من هستید مى‏توانید بیایید در منزل من بمانید و به فراگرفتن نت در هنرستان همت گمارید». ولى پدرم نپذیرفت و من در نامه‏اى كه بعداً براى این استاد بزرگوار فرستادم، پس از تشكر فراوان از لطف آن مرد هنرمند و هنردوست، خواستار گردیدم كه از طریق مكاتبه نت را به من بیاموزد و استاد هم یك قطعه از عكس امضاء شده‏ى خود و دو جلد كتاب از دوره‏ى اول و دوم تألیف آقایان: موسى معروفى و نصراللَّه زرین پنجه را كه با رعایت كامل نظریات استاد علینقى وزیرى چاپ شده بود برایم فرستادند كه هنوز آنها را دارم و برایم بسیار عزیز مى‏باشند و تا عمر دارم مدیون این استاد بى‏نظیر و عالیقدر خواهم بود». منصور نریمان كنسرتهاى فراوانى جهت مؤسسات فرهنگى، هنرى و عام‏المنفعه اجرا كرده كه بیشتر در بیمارستان ریوى شیراز بوده و بسیارى از هزینه‏هاى متفرقه آن را خودش متقبل مى‏شده، وى جهت شناساندن هرچه بیشتر موسیقى اصیل ایران و ساز عود كه یكى از باستانى‏ترین سازهاى ایرانى است، مسافرتهاى متعددى همراه با آقایان: مهندس همایون خرم، على تجویدى، حبیب‏اللَّه بدیعى، فرهنگ شریف، على‏اصغر بهارى، محمود خوانسارى، ایرج، جهانگیر ملك به كشورهاى: آلمان، انگلستان، ایتالیا، تركیه، ژاپن نموده و آهنگهاى بسیارى ساخت كه اولین آن «لالایى» نام داشت و براى دخترش ساخت كه آخر هر برنامه‏ى قصه‏هاى شب رادیو پخش مى‏گردید. منصور نریمان سالها قبل بنا به دعوت آقاى على رهبرى و وزارت فرهنگ و هنر سابق، در هنرستان عالى موسیقى ملى و دانشكده موسیقى به سمت استاد عود تدریس و همكاریش تا پایان سال 1358 ادامه داشت. وى علاوه بر آشنایى با نواختن تار و سه‏تار، از خطى خوش و زیبا و نقاش و نت‏نویسى بهره‏ى كافى نیز دارد، وى در سال 1336 با خانمى از بستگان نزدیكش كه اهل مشهد بود ازدواج نمود و ثمره‏ى ازدواج وى یك پسر و سه دختر مى‏باشد كه خانم سهیلا ابراهیمى فارغ‏التحصیل هنرستان عالى موسیقى و دانشكده‏ى موسیقى تهران مى‏باشند و مدت 5 سال در اركستر سازهاى ملى ساز «قانون» مى‏نواخت و خانم سوسن ابراهیمى كه ایشان نیز فارغ‏التحصیل هنرستان عالى موسیقى بوده و در حال حاضر براى تكمیل تحصیلات در آلمان به سر مى‏برد و خانم سمیرا ابراهیمى كه از شاگردان خانم اقلیا پرتو مى‏باشد و با پیانو و نحوه‏ى نواختن آن آشنایى كامل دارد و دیگر پسرى به نام حمیدرضا ابراهیمى كه از موسیقى اطلاعى ندارد ولى به آن علاقه‏اى بسیار دارد.

منصور نریمان

تازه های مشاهیر

بیشترین بازدید هفته