علی داور درویش

على‏آقا داور (درویش)، در رادیو همراه با فلوت خسروانى و بارها، با «نى» نیستانى و این اواخر، هم با اسماعیلى برنامه اجرا مى‏كرد. آقاى حاتم عسگرى كه از نزدیك با فعالیت‏هاى هنرى ایشان آشنا و با او دوست مى‏باشد درباره‏ى وى چنین مى‏گوید: «بنده كسى را، در رادیو سراغ ندارم كه فرم و سبك خاص مثنوى را كه آقاى على داور اجرا و مى‏خواند، بخواند. البته بعدها مرحوم صبحى مثنوى خواندند ولى به گرمى و به حالاتى كه على درویش خوانده نبوده است. چون على درویش سالیان متوالى كار كرده و كارش این بوده ولى دیگران كار نكرده بودند و كارشان و فرم اجراشان این نبود. على‏آقا درویش، مثنوى را خوب مى‏شناسد و از صدایى گرم و گیرا هم بهره‏مندند و استادان خوب و بنام قدیمى را هم دیده‏اند و مدت‏ها هم با شادروان حسین یاحقى معاصر بوده‏اند این همه دست به دست هم داد كه ایشان به مرحله‏اى ممتاز و عالى رسیدند. پدر و برادران ایشان هم از صدایى بس گرم و دلنشین برخوردار بودند. پدرش مثنوى را خیلى خوب مى‏خواند از دراویش گنابادى بود و با موسیقى آشنایى كامل داشت. من نزد على‏آقا درویش مثنوى كار كرده‏ام و به خوبى مى‏دانم كه تاكنون مثنوى‏خوان به این خوبى و استادى نداشته‏ایم. ایشان از آن انسانهایى بود كه گوشه‏گیرى را انتخاب كرده‏اند و به مناسبت شغلى كه در وزارت صنایع و معادن داشت نمى‏رسید كه شاگرد تربیت نماید و وقت این را هم نداشت كه در محافل و مجالس اهل موسیقى حضور به هم رساند. البته ایشان ردیف‏ها را هم خیلى خوب مى‏خواند ولى كار خواندن مثنوى وى بى‏نظیر بود.»