مجید شمس
مجید شمس از تنبكنوازان خوب و باارزش و بىادعا مىباشد كه به سال 1328 خورشیدى در تهران خیابان قلمستان در خانوادهیى هنرمند و با موسیقى مأنوس متولد شد.
مجید شمس برادرزاده بهرام شمس هنرمند ارجمند و نوازنده ضرب مىباشد كه پدر وى محمد شمس نیز ساز پیانو را به خوبى و زیبایى مىنواخت. مجید مىگوید:
«پدرم مرحوم محمد شمس یكى از هنرمندان سرشناس و نوازنده ویولن بود كه این ساز را خیلى خوب مىنواخت و هر چند گاه كه پیش مىآمد همراه ضرب عمویم بهرام شمس پدرم قطعاتى را در مایههاى گوناگون دستگاهها و گوشهها موسیقى ایرانى مىنواخت.
من كه شاهد و ناظر اجراى این برنامهها بودم كمكم حس كردم علاقه زیادى به نواختن ضرب پیدا نمودهام و هر زمان كه عمویم ضرب مىنواخت به پنجههاى گرم و دلنواز عمویم بهرام شمس بر روى ضرب خیره مىگشتم و از همانجا بود كه «ضرب را شناختم و هر چند گاه كه فرصتى كوچك هم كه شده بود پیدا مىكردم، ضرب عمویم را كه خیلى از جثه كوچك من بزرگتر بود، به زیر بغل مىگرفتم و در جلوى آینه بزرگى كه بر روى كمد منزلمان نصب شده بود مىنشستم و به خود و هیكلم فرم مخصوصى مىدادم و با آهنگها و سرودهایى كه از رادیو پخش مىشد همنوازى مىكردم، اعم از اینكه صحیح یا غلط مىنواختم برایم مهم نبود و به خود مىبالیدم كه مىتوانستم چكیده عملیات ضربنوازى عمویم را به هنگام نواختن تنبك با پدرم بر روى پوست ضرب پیاده نمایم.
بالاخره با تشویق مادربزرگ پدریم كه در آن زمان جهت من یك ضرب آهنى خریدارى نموده بود، بیشتر و بیشتر تشویق گشتم تا به مرور زمان، رفته رفته بزرگ و بزرگتر مىگشتم تا توسط عمویم كه مىدید من علاقه فراوانى به نواختن ضرب دارم از نزدیك مرا با هنرمندان و استادان مهم روبرو نمود و در آنجا بود كه تازه فهمیدم تنبكنوازى به معناى واقعى یعنى چه.
در یكى از همین روزها بود كه در محفلى با استاد حسین تهرانى روبرو گشتم و افتخار آشنایى این مرد هنر و استاد ضرب ایران نصیبم شد، استاد حسین تهرانى را مىتوان به حق پدر ضرب ایران و موسیقى نامید زیرا او بود كه ریتم نوازى صحیح با متد و نت را بر روى پوست ضرب ابداع نمود و پایهگذار ضربنوازى گشت.
به هر حال دیدن زندهیاد استاد حسین تهرانى از نزدیك، عشق و علاقه مرا به ضربنوازى بیشتر و بیشتر از همیشه تشدید نمود تا اینكه در یكى از روزهاى بهار ماه فروردین بود كه با عموى خود بهرام شمس به فرستنده رادیو كه در میدان پانزدهم خرداد (ارك) بود برد و از نزدیك با ضبط نمودن آهنگ و اركستر از نزدیك آشنا گردیدم و در رادیو بود كه با استاد جلیل شهناز افتخار آشنایى پیدا كردم و استاد جلیل شهناز كه خود یكى از بزرگان و چهرههاى درخشان موسیقى سنتى ایران است مرا مورد لطف و تشویق قرار داد و مشوق من در ضربنوازى گردید.
پس از مدتى به كلاس شادروان امیرناصر افتتاح رفتم و بسیارى از نیاموختهها را در كلاس این استاد فقید اموختم و در كنسرتهاى دسته جمعى ضربنوازى كه توسط او برپا مىگشت شركت داده مىشدم و همكارى مىنمودم، كم كم با هنرمندان بزرگ و نوازندگان سرشناس ضرب مثل: جهانگیر ملك، ناصر فرهنگفر، اكبر قهرمان، اصغر فرهمند، نصرت جانان، هوشنگ مهرورزان و...آشنا شدم و این آشنایىها خیلى به من كمك كرد و چون جویاى فراگیرى هرچه بیشتر این هنر بوده و هستم، چندى را در زورخانههاى مختلف به طور افتخارى ضرب نواختم و از هر یك از مرشد چیزهایى كه به دردم مىخورد فراگرفتم كه در دوران فعالیتهاى هنریم خیلى به دردم خورد. در كنسرتهاى مختلفى كه بنا به مناسبتهاى گوناگون در تهران در سالنها و مجامع فرهنگى و هنرى برپا مىگشت و در شهرستانها جهت كمك به بىبضاعتان و امور خیریه ترتیب مىیافت همراه با دوستانم كه یادم هست از حسین امیریان، فرامرز خیال «نسیم» و یوسف خوشكام خواننده كه شاگردان خوب و بااستعداد زندهیاد استاد مهرتاش بود یاد نمایم كه در شهرهاى: بندرعباس، شیراز، قزوین و ارومیه، یزد، كرمان و سیرجان كنسرتهایى برپا نمودیم و دیگر از هنرمندانى یاد نمایم كه افتخار همكارى با ایشان نصیبم گشت مثل: منصور صارمى، كیومرث حقیقى، برادران لشگرى، بزرگ لشگرى، شجاعالدین لشگرلو، مرتضى جوهرى، شركت نمودن در اركستر میلاد كیائى نوازنده هنرمند و عرضه كننده سبك جدید و نوین سنتور بود كه تشویقها و رهنمودهاى این هنرمند بزرگ و درویش مسلك و دور از تكبر بود كه موجب دلبستگى هرچه بیشتر من به موسیقى و هنر نوازندگى ضرب گردید.»
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.