فیلم سینمائی پنجاه و سه نفر
پنجاه و سه نفر
نویسنده و كارگردان: يوسف سيدمهدوي
سال تولید: ۱۳۶۸
خلاصه داستان :
53 نفر از مأموران ساواك در چند كشور ميان ايرانيان عضو انجمن هاي اسلامي نفوذ كرده اند. احمد كه عضو يك گروه اسلامي است، تعدادي عكس، دويست هزارتومان پول و 52 قطعه نگاتيو عكسهاي شناسايي شده 52 نفر را در يك ساك مخفي كرده و قصد خروج از تهران را دارد كه در محاصره ساواك قرار مي گيرد و ناچار ساك خود را با ساك يكي از مسافران (حسين) عوض مي كند و از خطر مي گريزد. احمد همراه دوستش در يك خانه به طور موقت مخفيانه زندگي مي كند. حسين كه همسرش نيز بيمار است براي مداوا و معالجه اش در خارج از كشور نياز به پول دارد. پس از چند روز همسرش پي به محتويات ساك مي برد و به او مي گويد كه پولها را براي معالجه اش فراهم كرده است. مأموران ساواك ناموفق از دستگيري احمد براي رديابي او شرح گمشدن ساك را در روزنامه آگهي مي كنند. حسين با تلفن آگهي تماس مي گيرد و پي به اصل ماجرا مي برد. احمد، حسين را پيدا مي كند و سپس به او توضيح مي دهد كه محتواي ساك چيست. ساواك خانه حسين را شناسايي مي كند. احمد، حسين را نزد دوستش مي برد و از وي مي خواهد كه با آنها همكاري كند. احمد با نقشه اي خود را جاي حسين به ساواك معرفي مي كند و مي گويد ساك نزد اوست و ساواك را به دنبال خود در خيابانها مي كشاند، ساواك كه متوجه نقشه احمد شده است وي را شكنجه مي كند و به دنبال ساك به مقصد اصلي مي رود. در اين فاصله، حسين به خانه برمي گردد، ساك را برمي دارد و نزد همسرش كه در بيمارستان بستري است مي رود و به او مي گويد كه بايد راه احمد را ادامه دهد. گذرنامه خود و همسرش را به وي نشان مي دهد. همسرش نيز با خوشحالي اين تصميم را مي پذيرد.
بازیگران:
فریبرز سمندرپور-عنایت بخشی-قاسم سیف-اردلان شجاع کاوه-فریبا شمس-حسین میلانچی-کیاوش قاسمی-سعید دلیر-رضا ایرجی نیا-امیر مولایی-ناصر گیتی جاه-مسعود راد-شهیدی-مجید نیامراد-اسدی پور-دولتشاهی-رحیم طالبی پور-احمد انوار-علی گنجی-محمد خسروی-بهرام شاه محمدلو-منصور والامقام-روح انگیز مهتدی-فرخ لقا هوشمند-حسین دلیر
نقد فیلم 53 نفر به قلم شهید سید مرتضی آوینی:
پنجاه و سه نفر (خوب و بی ادعا)
53 نفر در میان اولی ها فیلمی قابل تحسین است. اگرچه مورد اعتنا قرار نگرفت و علت این عدم اعتنا پیش از هرچیز این است كه فیلم ادعایی ندارد؛ نه مدعی است كه دارد شاخ غول را می شكند و نه مدعی است كه شاخ غول شكستنی نیست؛ نه مدعی است كه دارد مسئله سینمای ایران را حل می كند و نه مدعی « بن بست » است؛ نه مدعی روشنفكری است و نه مدعی ضد آن... خلاصه ، یك فیلم كاملاً بی ادعاست كه از همان آغاز، همه دست اندركاران تولید این فیلم با علم به اینكه می خواهند یك فیلم معمولی نسبتاً پر كشش با یك داستان تقریباً پلیسی برای مردم بسازند پای در میدان نهاده اند، آن هم بر محور زندگی كسانی كه اصلاً كسی درباره آنها فیلم نمی سازد: انقلابیون مسلمان. این یك مضمون « مد روز » نيست و احتمالاً فروش خوبی هم نخواهد داشت، اما « هم عصر » ماست و متعلق به همان تاریخی كه در غالب فیلم ها مورد غفلت قرار گرفته؛ و به یك معنا یك فیلم «سیاسی» است، آن هم در این وانفسایی كه همه ساختن فیلم سیاسی پرهيز دارند و نه فقط از فيلم سياسي، بلكه از هر داستانی به نحوی به انقلاب مربوط شود.
فیلم « پنجاه و سه نفر » اگرچه ادعای معرفی چهره انقلابیون مسلمان را ندارد اما با این همه، در « تیپ سازی » موفق است؛ هم در چهره سازی انقلابیون و هم معرفی هویت ساواكی ها تا آنجا كه به ساختار پلیسی فیلم مربوط می شود.
داستان فیلم مستقیماً متوجه درونكاوی انقلابیون مسلمان و یا ساواكی ها نیست، ولی ضرورتآً ناچار از پرداخت و پرورش پرسوناژها بوده است؛ و مگر داستان همه فیلم ها مستقیماً باید متوجه درونكاوی آدم ها باشد؟ اتكای فیلم ها می تواند بر « وقایع » باشد و هم بر « شخصیت ها ». گاهی شخصیت ها هستند كه یك واقعه را می سازند و گاه شخصیت ها در گیر و دار وقایع خود را باز می یابند.
علت دیگری كه موجب عدم اعتنای كافی به این فیلم شده این است كه بسیاری از دست اندركاران و منتقدین و مطبوعاتچی ها در ذهن خود اصلاً « فیلم پلیسی » را از جرگه فیلم ها بیرون رانده اند، حال آنكه اگر نخواهیم واقعیت بگریزیم، باید اذعان كنیم كه حداقل برای مأمورین آگاهی، پلیس ها، انقلابیون و از طرفی تروریست ها و دزدها و بسیاری دیگر، زندگی پلیسی عین واقعیت است!
-
نویسنده و كارگردان: يوسف سيدمهدوي
سال تولید: ۱۳۶۸
خلاصه داستان :
53 نفر از مأموران ساواك در چند كشور ميان ايرانيان عضو انجمن هاي اسلامي نفوذ كرده اند. احمد كه عضو يك گروه اسلامي است، تعدادي عكس، دويست هزارتومان پول و 52 قطعه نگاتيو عكسهاي شناسايي شده 52 نفر را در يك ساك مخفي كرده و قصد خروج از تهران را دارد كه در محاصره ساواك قرار مي گيرد و ناچار ساك خود را با ساك يكي از مسافران (حسين) عوض مي كند و از خطر مي گريزد. احمد همراه دوستش در يك خانه به طور موقت مخفيانه زندگي مي كند. حسين كه همسرش نيز بيمار است براي مداوا و معالجه اش در خارج از كشور نياز به پول دارد. پس از چند روز همسرش پي به محتويات ساك مي برد و به او مي گويد كه پولها را براي معالجه اش فراهم كرده است. مأموران ساواك ناموفق از دستگيري احمد براي رديابي او شرح گمشدن ساك را در روزنامه آگهي مي كنند. حسين با تلفن آگهي تماس مي گيرد و پي به اصل ماجرا مي برد. احمد، حسين را پيدا مي كند و سپس به او توضيح مي دهد كه محتواي ساك چيست. ساواك خانه حسين را شناسايي مي كند. احمد، حسين را نزد دوستش مي برد و از وي مي خواهد كه با آنها همكاري كند. احمد با نقشه اي خود را جاي حسين به ساواك معرفي مي كند و مي گويد ساك نزد اوست و ساواك را به دنبال خود در خيابانها مي كشاند، ساواك كه متوجه نقشه احمد شده است وي را شكنجه مي كند و به دنبال ساك به مقصد اصلي مي رود. در اين فاصله، حسين به خانه برمي گردد، ساك را برمي دارد و نزد همسرش كه در بيمارستان بستري است مي رود و به او مي گويد كه بايد راه احمد را ادامه دهد. گذرنامه خود و همسرش را به وي نشان مي دهد. همسرش نيز با خوشحالي اين تصميم را مي پذيرد.
بازیگران:
فریبرز سمندرپور-عنایت بخشی-قاسم سیف-اردلان شجاع کاوه-فریبا شمس-حسین میلانچی-کیاوش قاسمی-سعید دلیر-رضا ایرجی نیا-امیر مولایی-ناصر گیتی جاه-مسعود راد-شهیدی-مجید نیامراد-اسدی پور-دولتشاهی-رحیم طالبی پور-احمد انوار-علی گنجی-محمد خسروی-بهرام شاه محمدلو-منصور والامقام-روح انگیز مهتدی-فرخ لقا هوشمند-حسین دلیر
نقد فیلم 53 نفر به قلم شهید سید مرتضی آوینی:
پنجاه و سه نفر (خوب و بی ادعا)
53 نفر در میان اولی ها فیلمی قابل تحسین است. اگرچه مورد اعتنا قرار نگرفت و علت این عدم اعتنا پیش از هرچیز این است كه فیلم ادعایی ندارد؛ نه مدعی است كه دارد شاخ غول را می شكند و نه مدعی است كه شاخ غول شكستنی نیست؛ نه مدعی است كه دارد مسئله سینمای ایران را حل می كند و نه مدعی « بن بست » است؛ نه مدعی روشنفكری است و نه مدعی ضد آن... خلاصه ، یك فیلم كاملاً بی ادعاست كه از همان آغاز، همه دست اندركاران تولید این فیلم با علم به اینكه می خواهند یك فیلم معمولی نسبتاً پر كشش با یك داستان تقریباً پلیسی برای مردم بسازند پای در میدان نهاده اند، آن هم بر محور زندگی كسانی كه اصلاً كسی درباره آنها فیلم نمی سازد: انقلابیون مسلمان. این یك مضمون « مد روز » نيست و احتمالاً فروش خوبی هم نخواهد داشت، اما « هم عصر » ماست و متعلق به همان تاریخی كه در غالب فیلم ها مورد غفلت قرار گرفته؛ و به یك معنا یك فیلم «سیاسی» است، آن هم در این وانفسایی كه همه ساختن فیلم سیاسی پرهيز دارند و نه فقط از فيلم سياسي، بلكه از هر داستانی به نحوی به انقلاب مربوط شود.
فیلم « پنجاه و سه نفر » اگرچه ادعای معرفی چهره انقلابیون مسلمان را ندارد اما با این همه، در « تیپ سازی » موفق است؛ هم در چهره سازی انقلابیون و هم معرفی هویت ساواكی ها تا آنجا كه به ساختار پلیسی فیلم مربوط می شود.
داستان فیلم مستقیماً متوجه درونكاوی انقلابیون مسلمان و یا ساواكی ها نیست، ولی ضرورتآً ناچار از پرداخت و پرورش پرسوناژها بوده است؛ و مگر داستان همه فیلم ها مستقیماً باید متوجه درونكاوی آدم ها باشد؟ اتكای فیلم ها می تواند بر « وقایع » باشد و هم بر « شخصیت ها ». گاهی شخصیت ها هستند كه یك واقعه را می سازند و گاه شخصیت ها در گیر و دار وقایع خود را باز می یابند.
علت دیگری كه موجب عدم اعتنای كافی به این فیلم شده این است كه بسیاری از دست اندركاران و منتقدین و مطبوعاتچی ها در ذهن خود اصلاً « فیلم پلیسی » را از جرگه فیلم ها بیرون رانده اند، حال آنكه اگر نخواهیم واقعیت بگریزیم، باید اذعان كنیم كه حداقل برای مأمورین آگاهی، پلیس ها، انقلابیون و از طرفی تروریست ها و دزدها و بسیاری دیگر، زندگی پلیسی عین واقعیت است!
-
نظرات کاربران
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
