با سلام و احترام
مربی گرامی: دین مبین اسلام ارضای تمایل جنسی را  تنها در نظام تشکیل خانواده و در پرتو ازدواج امری پسندیده به حساب آورده و بر آن تأکید ورزیده است و به انسان‌ها اجازه داده تا تمایل جنسی خود را تنها از طریق آمیزش با همسر خویش ارضا کنند، لذا ازدواج تنها راه ابراز و ارضای تمایل جنسی به شمار می‌آید و به هیچ وجه سرکوب غریزه جنسی جایز دانسته نشده است؛ بلکه هرگاه امکان ازدواج فراهم نباشد، به آبرو داری یا «استعفاف» امر می‌شود. قرآن کریم می‌فرماید: «و لیستعفف الّذین لایجدون نکاحاً حتّی یغنیهم الله من فضله[نور ، 33] و آنان که امکان ازدواج ندارند، باید عفت نفس پیشه کنند تا خدا آن‌ها را به لطف خود بی‌نیاز گرداند.»عفت نفس به معنی کنترل غریزه جنسی،امری بسیار پسندیده است و در مقابل آن انحراف جنسی امری مضر، قبیح و مذموم است.
انحراف جنسی از دیدگاه اسلام ، به رفتارهای جنسی گفته می‌شود که خارج از حدود فطرت و توأم با نگرانی و اضطراب است که از جمله آن ارتباط جنسی (اعم از نگاه های شهوت آلود ،رد و بدل کردن کلمات شهوت آلوده،لمس و بوسیدن از روی شهوت و آمیزش) با محارم مثل مادر، خواهر،خاله ،عمه و...است . آثار هر یک از انحرافات جنسی و مخصوصا از نوع ارتباط با محارم در زندگی فردی، اجتماعی و خانوادگی انسان چنان آسیب‌رسان است که موجب اختلالات روحی و روانی خواهد شد. به همین جهت در آیات و روایات معصومین (ع) از آن بشدت نهی شده است. و برای آن مجازات هایی شدید تر از مجازات های ارتباط نامشروع با غیر محارم تعیین شده است و این بیانگر آن است که مجازات أخروی چنین عملی نیز شدید تر است.
قرآن مجید در این زمینه می فرماید: «حرام شد برای شما ازداوج با مادر و دختر و خواهر و عمه و خاله و ...[سوره نساء/ آیه 23] فقها در این زمینه فرموده اند: "اگر کسى با یکى از محرم هاى خود مثل عمه وخاله که با او نسبت دارند زنا کند، به حکم حاکم شرع باید او را بکشند."[توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ‏2، ص 815 مسأله 1]
در قانون مجازات اسلامی نیز آمده است: "زنای با محارم نسبی به هر شکلی مستوجب اعدام است".[ قانون مجازات اسلامی، ماده82] و در این حکم بین زن و مرد فرقی نیست.
البته اگر کسی (نعوذ بالله) مرتکب چنین عمل قبیحی شده باشد باید بین خود و خدای خود از کار خود توبه کند و امید به رحمت پروردگار داشته باشد، و لازم نیست که با اقرار خود مقدمات اجرای این حکم را برای خود فراهم آورد.
اما باید توجه نماید که در مواردی این کار قبیح، احکام شرعی خاصی را در پی دارد که باید به آنها ملتزم باشد؛ مثلا در رساله های عملیه آمده است: اگر انسان پیش از آن که دختر عمه یا دختر خاله خود را بگیرد با مادر آنان زنا کند، دیگر نمى‏تواند با آنان ازدواج نماید.[توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج‏2، ص: 467، مسأله 2394]

درمورد قسمت دوم سوال:  اگر با فرد نامحرمی مثل دختر عمو یا دختر عمه و دوست دختر خود و .... که ب ما نامحرم هستند این رابطه را چه با رضایت انها چه بدون رضایت انها انجام دهیم چه حکمی دارد؟
باید گفت: هر گونه ارتباط جنسی با دختر عمو یا دختر عمه و دوست دختر خود و .... که ب ما نامحرم هستند اعم از صحبت های عاشقانه، لمس و نوازش و ... باید بعد از عقد و ازدواج با او باشد. حتی دختر و پسری که با هم نامزد هستند و قرار است که در آینده نزدیک با هم ازدواج کنند، قبل از عقد نمی توانند از یکدیگر استفاده و لذت جنسی ببرند، حتی اگر در حد گفت و شنودهای عاشقانه و دست دادن باشد.  به هر حال هم زنا که عبارت است از عمل زناشویی با غیر همسر شرعی (دائم یا موقت)، حرام و گناه است و هم کار های دیگری که از آنها به عنوان مقدمه و عوامل نزدیک شدن به زنا نام بردیم و تنها تفاوتی که بین زنا و کارهای دیگری که به حد زنا نمی رسد، وجود دارد این است که حاکم شرع و دستگاه قضایی بر مرد و زن زنا کار حد شرعی (مجازات معینی را که خداوند در قرآن بیان فرموده است) جاری می کند. اما اگر اعمال منافی عفت و کارهای خلاف شرع زن و مرد نامحرم به مرحله زنا نرسد باز هم گناه انجام داده اند و حاکم شرع و دستگاه قضایی می تواند با توجه به شدت و ضعف گناه آنها را به مجازات های کمتر از حد شرعی زنا تنبیه (تعزیر) نماید. راه جبران چنین گناهی پشیمانی و توبه واقعی در پیشگاه خداوند است و ازدواج آنان اشکالی ندارد.
موفق و پیروز باشید.