حجاب یک ارزش الهی است

مقاله حاضر ابتدا به بررسی معنای لباس و پوشش پرداخته و سپس پیشینه حجاب را در ادیان ابراهیمی بررسی کرده و کلماتی از سه کتاب مقدس اسلامف مسیحیت و یهودیت آورده است و در نهایت ثابت کرده است که حجاب جزء جدایی ناپذیر تمامی ادیان آسمانی است.
سه‌شنبه، 8 آبان 1397
تخمین زمان مطالعه:
پدیدآورنده: وحید کرمی
موارد بیشتر برای شما
حجاب یک ارزش الهی است
بررسی تاریخچه حجاب در ادیان آسمانی
 
 
چکیده
مقاله حاضر ابتدا به بررسی معنای لباس و پوشش پرداخته و سپس پیشینه حجاب را در ادیان ابراهیمی بررسی کرده و کلماتی از سه کتاب مقدس اسلامف مسیحیت و یهودیت آورده است و در نهایت ثابت کرده است که حجاب جزء جدایی ناپذیر تمامی ادیان آسمانی است.

تعداد کلمات : 1524 / تخمین زمان مطالعه : 7 دقیقه
 
شیب
 
مترجم: محمد براتی
 
بگو به مردان مومن که باید چشمهای خود را (از نگاه هوس آلود) ببندند و شرمگاهی خود را حفظ کنند (از دیده شدن) این حالت برای آنها به عفت نزدیکتراست. خداوند کاملا از آنچه که انجام می دهند آگاه است. و به زنان با ایمان بگو چشمهای خود را (از نگاه هوس آلود) فرو گیرند، و دامان خویش را حفظ کنند، و زینت خود را جز آن مقدار که ظاهر است آشکار ننمایند، و (اطراف) روسریهای خود را بر سینه خود افکنند (تا گردن و سینه با آن پوشانده شود). (قرآن کریم، سوره نور: آیات 30 و۳۱)
در طول تاریخ نژاد بشر، مردم می خواسته اند ظاهر بدن خود را تغییر دهند. . شواهد باستان شناسی و شیوه های معاصر در سراسر جهان نشان داده اند که انسان ها لباس، رنگ یا جواهرات را اضافه می کنند و حتی شکل قطعات بدنشان را تغییر می دهند.

کارکردهای لباس

انسان بدون لباس یک حیوان خاص به نظر می رسد ، به احتمال زیاد یک حیوان منحصر به فرد، حیوانی برهنه، و یا یک میمون برهنه بدون مو. اما سوال اینجاست که چرا مردم بدن خود را زینت می کنند، چرا مردم لباس می پوشیدن و کاربردهای لباس چه هستند؟
به طور کلی دو نظریه اصلی در رابطه با کاربرد لباس وجود دارد:

فریبندگی

ممکن است تعجب آور است که بدانیم برخی از روانشناسان امروز اظهارمی دارند که انگیزه لباس پوشیدن دقیقا همان چیزی است که از غرور و یا خودنمایی و جلب توجه کردن سرچشمه می گیرد.آنها استدلال می کنند کارکرد لباس جلب توجه به بدن است نه دفع توجه از بدن پس، بر اساس این نظریه، بدن با لباس مزین شده و نمایش داده می شود.
برای مثال، رودوفسکی [1] در این مورد صریح است؛ او استدلال می کند که زن باید با تغییر شکل و رنگ خود همسرش را همیشه هیجان زده نماید و از این طریق او را برای خود حفظ کند.
نظریه او نیز با آنچه که به عنوان "نظریه تغییر نفاط محرک بدن" شناخته شده است، مرتبط است. نقاط گرم و یا محرک بدن بخش های مختلف بدن یک زن هستند که به جذاب تر دیده می شوند مانند مو، سینه، پایین تنه، پاها و غیره.

محافظت

با توجه به این نظریه، انگیزه اصلی لباس، حفاظت از بدن در برابر خطرات جسمی و روحی (اخلاقی) بوده است؛ادیان الهی تجویز شده اند تا نوع بشر را بسوی کامیابی و نجات راهنمایی کنند و اینها به این دلیل است که بشر از یک زندگی آرام در هر دو سرا؛ دنیا و آخرت لذت ببرد.
برای تآمین این اهداف و رسیدن به آرامش دنیا و عقبی ادیان الهی نظریه"حفاظت" را در مورد حجاب و پوشش دنبال می کنند. ادیان الهی به ما می آموزند که لباس باید در خدمت حیا و پوشیدگی بدن باشد. یک زن با پوشیدن یک لباس با حیا و پوشیده ایمن تر خواهد بود. او با این لباس نه تنها خود بلکه جامعه خویش را نیز ایمن می سازد. 

الف: خطرات جسمی
آب و هوا: سرما و گرما
حوادث: در شغل های خطرناک مانند ورزش و برخی صنایع
دشمنان انسانی و یا حیوانی
ب: خطرات روحی
گستاخی و بی شرمی
حمله برای تجاوز به عنف
از هم پاشیدگی خانوادگی
برای رسیدن به آرامش و پنهان ماندن از مردم
مشکل حجاب این است که مردم تشخیص بدهند که نیاز به محافظت دارند. وقتی یک فرد متوجه شد که لباس موقر و با حیا شخص را از تمام خطرات احتمالی که در انتظار اوست حفظ می کند، حفظ حجاب امری اجتناب ناپذیر می شود.

کارکردهای لباس در ادیان الهی

ادیان الهی تجویز شده اند تا نوع بشر را بسوی کامیابی و نجات راهنمایی کنند و اینها به این دلیل است که بشر از یک زندگی آرام در هر دو سرا؛ دنیا و آخرت لذت ببرد.
برای تآمین این اهداف و رسیدن به آرامش دنیا و عقبی ادیان الهی نظریه"حفاظت" را در مورد حجاب و پوشش دنبال می کنند. ادیان الهی به ما می آموزند که لباس باید در خدمت حیا و پوشیدگی بدن باشد. یک زن با پوشیدن یک لباس با حیا و پوشیده ایمن تر خواهد بود. او با این لباس نه تنها خود بلکه جامعه خویش را نیز ایمن می سازد. 

پوشش سر بانوان در ادیان الهی(2)

بشتر بخوانید : حجاب و پوشش در ادیان یهود، مسیحیت، اسلام و زرتشت

نوع پوشش سر زنان در یهودیت

در یهودیان قدیم، وقتی یک زن یهودی(3) از خانه به مکانهای عمومی می رفت، همیشه سر و صورت خود را می پوشاند و فقط چشمهایش پنهان نبود
بیرون رفتن بدون پوشاندن روسری امری بسیار زشت و بی حیایی تلقی می شد و خروج زن بدون حجاب از خانه نه تنها باعث طلاق دادن او تئسط شوهر می شد بلکه شوهر اجباری در پرداخت حقوق مالی زن مطلقه(بر اساس کتوبا یا عقدنامه) نیز نداشت(4)

بر اساس تعالیم دینی یهودیت اگر زنی بدون پوشش سر خود در اماکن عمومی حاضر شود، بر شوهرش واجب است اور ا طلاق دهد. در کتاب "دانیال"(نوشته شده در 160 سال پیش از میلاد مسیح) شواهد روشنی وجود دارد که پوشاندن سرو صورت خانمها در اماکن عمومی به شدت رایج و مرسوم بوده است.
"حالا سوزانا زنی زیبا و با احساسات ظریف زنانه بود. او خیلی با حجاب بود، اما این افراد پست و فرومایه به او دستور دادند تا حجاب خود را بردارد تا بتوانند با لذت بردن از زیباییهای او لذت ببرند و عیاشی کنند."
یک زن یهودی در فلسطین قبل و بعد از میلاد مسیح [5] و همچنین احتمالا بعدا در بابِلو سپس همیشه در انظار عموم مردم با سر و چهره اش پوشانده شده ظاهر می شد. [6]. در ارتباط با منابع پیشین، طلمود [7] نیز موارد زیر را بیان داشته است:
Kimhit)، مادر هفت پسر که به طور پیوسته اداره دفتر کشیش بزرگ را برعهده داشت، یک روز از او سوال شد که کدام شایستگی او باعث سعادت پسرانش شده است؟ او گفت: پرتوهای خانه من هرگز موهایم را ندیده اند."(یوما 47a)

پوشش صورت در یهودیت

حجاب، پوشش چهره و یا پوشش کل بدن است که از همان ابتدا، نشانه ای از عفت و نجابت در زنان متاهل بوده است. بعنوان نشانه عفت، زنان باید سر و صورت خود را در برابر نامحرمان بپوشانند. با حجاب بودن از دوره نشان افتخاری است که از دوره دختری به دوره زنانگی منتقل می شود مثلا "ربکا" که یک نو عروس است در جلسه ملاقات با "اسحاق بعنوان خواستگار" با حجاب در مقابل او ظاهر شد(زیرا از زمان دختری با حجاب بوده) اما یک بیوه حجابی ندارد. در عصر مدرنیته، عروس در پیش داماد با حجاب حاضر شده و این دقیقا قبل از قرار گرفتن آنان در حجله و اتاق عروسی است. این سنت به ارث رسیده از گذشتگان شبیه این ایده است که داماد باید اولین کسی باشد که چشمهایش میتواند چهره و موهای عروس را ببیند و جشن بگیرد!
 

مسیحیت و پوشش سر زنان

"اگر یک زن حجاب نپوشید، موهایش را ببرید. اما اگر این زنان که موهایشان بریده شده یا سرشان تراشیده شده است، شرمسار باشند، پس می توانند حجاب خود را بپوشند.»(1 قرنتیان 11: 6) [8]
خودتان قضاوت کنید! آیا این شدنی است که یک زن بدون داشتن جحاب خدا را عبادت کند؟ آیا طبیعت به خودی خود به ما نمی آموزد که موی بلند برای یک مرد شرم آور است ولی برای یک زن بسیار زیبا و شکوهمند است؟ برای موهای یک زن یک پوشش اعطا شده است. به هر حال هر کسی با اضظراب وارد این بحث می شود، اما نه ما و نه کلیساهای خدا موضوع را اینگونه بررسی نمی کنیم. (1 قرنتیان 11:13)
 
سیب

حجاب بانوان در اسلام

و بانوان زیورهاى خود را آشکار نگردانند مگر آنچه که طبعا از آن پیداست و باید روسرى خود(خمار) را بر سینه خویش [فرو] اندازند…(قرآن کریم، نور:31)
کلمه"خمار" در عربی به معنای هر نوع لباسی است که می توان با آن سر را پوشاند مثل روسری. محتوای آیه به روشنی بیان می دارد که پوشاندن سر موضوعی است که قابل بحث نمی باشد و باید رعایت شود شاید به این دلیل که قبلا در کتاب مقدسمورد بحث فرار گرفته است. این آیه چیزی بیشتر از پوشاندن سر را درخواست می کند مثل روسری و یا هر آنچه که به اندازه ای بلند باشد که بانوان بتوانند با آن سر وسینه خود را بپوشانند.
:
[1] Malcolm Barnard, ‘Fashion as Communication’ p.54
[2] Although, modest dress in divine religions is not merely a head cover, in this examination I decided to present the head cover only for it is the most vividly symbol of Hijab seen by observers.
[3] By woman here is meant a married woman. However, since the usual marriage age for a girl was 13, the distinction is not terribly significant.
[4] A marriage contract, containing among other things the settlement on the wife of a certain amount payable at her husband’s death or on her being divorced. The Jewish Encyclopedia 1909 prepared by more than 600 scholars and specialists.
[5] The period coinciding with the Christian era.
[6] Leonard Swidler, Women in Judaism, 1976 p.p. 121-123
[7] The collection of ancient Rabbinic writings consisting of the Mishnah and the Gemara, constituting the basis of religious authority in Orthodox Judaism.
Talmûd in Hebrew means learning, instruction, from lâmad, to learn.
[8] Corinthians (ke-rîn thê-en), two EPISTLES of the NEW TESTAMENT, 7th and 8th books in the usual order, written to the church at CORINTH by St. PAUL. First Corinthians (A.D. 55?) is one of the longest, most important epistles.
 

برگرفته از سایت: http://www.islamicinsights.com



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.