برای کسی که به عالمی غیر از این دنیا و زندگی مادی اعتقادی ندارد همین دنیا مقصد اوست و ناگزیر تلاش می کند تا هر چه بیشتر در این مدت محدود زندگی خود لذت ببرد لذت هایی که عمدتا به لذت های محسوس ختم می شود وقتی هدف، رسیدن به این لذت های مادی باشد هر چه بیشتر تلاش خواهد کرد تا زمینه های کسب لذت را برای خود فراهم کند. و تمام علوم و اکتشافات را هم به کار می گیرد تا این زمینه ها را بیشتر و بیشتر برای خود آماده کند. و اگر در این مسیر با فرد یا افرادی منافعش در تداخل یا تضاد بر آمد سعی اش این خواهد بود که با چیره شدن بر آنان چیره شود و هر گونه مزاحمی را از سر راه خود بر دارد. برای چنین فردی، عمل به اخلاقیات تا زمانی توجیه پذیر خواهد بود که منافع مادی وی را تامین کند. یعنی اخلاق را هم با اهداف و غایات مادی و منفعت طلبانه دنبال می کند. بنابراین هر جا منافع وی اقتضا کرد اخلاق هم زیر پا گذاشته می شود. لکن این زیر پا گذاشتن، را به صورت فریبکارانه انجام می دهد. کما اینکه در حال حاضر برخی دولت ها و سیاست مداران در دنیا، برای توجیه جنایات خود، که در واقع با هدف دسترسی به منابع کشورهای ضعیف انجام می گیرد، به بهانه هایی از قبیل دموکراسی یا حقوق بشر یا مبارزه با تروریست متوسل می شوند. در حالی که حقیقت چیز دیگری است ولی برای اینکه چهره زشت و غیر انسانی خود را مخفی نگه دارند خود را پشت این نقاب ها پنهان می کنند. در زندگی فردی هم این گونه است افرادی که به زندگی اخروی اعتقادی ندارند، و دنبال منافع مادی و لذت های دنیوی و حسی هستند، دلیلی برای پایبندی به اخلاقیات نمی بینند ولی در عین حال برای حفظ ظاهر خود و از آن جا که عرف و عقل اخلاق را ترجیح می دهد، سعی می کنند چنین وجهه ای را برای خود حفظ کنند ولی هر جا فرصتی پیش آمد از انجام کارهای غیر اخلاقی ابایی ندارند.
اما کسانی که واقعا به آخرت اعتقاد دارند عالم دنیا را نه مقصد بلکه مسیری برای رسیدن به مقصدی می دانند که آن را زندگی اخروی نامیده اند. و فرصتی برای کشت و زرعی می دانند که برداشت محصول آن در آخرت خواهد بود و بازاری برای تجارتی می دانند که از منفعت این تجارت، در زندگی اخروی بهره مند خواهند شد.
برای همین برای حرکت در این مسیر و جلوگیری از هر گونه انحراف از مسیر به دنبال برنامه و نقشه ای هستند تا بر اساس آن این مسیر را به درستی طی کنند و برای اینکه این کشت و زرعشان محصول خوبی بدهد نیازمند راهکار هایی هستند تا از بذر های خوب استفاده کنند و آن را به جا و به موقع بکارند و آبیاری کنند تا کشت و زرعشان به ثمر بنشیند. و برای اینکه در تجارتشان دچار زیان نشوند لازم است راه تجارت را بیاموزند و بدانند که در مقابل ثمن و نقد عمر، که تنها سرمایه شان است چه باید بخرند و چقدر باید بخرند تا دچار خسران و ضرر نشوند و سرمایه شان را مفت از دست ندهند.
از نظر اینان وقتی اعمال و کردار، با این دیدگاه انجام می شود که نتیجه آن در عالم آخرت به خودشان بر می گردد پس تلاششان این خواهد بود که از بذر اعمال صالح و خیر استفاده کنند و از هر گونه عمل سوء دوری کنند و سرمایه عمرشان را برای خرید اعمالی صرف کنند که از بازگشت منفعت این اعمال در آخرت مسرور گردند بنابراین در مسیری حرکت می کنند که آن ها را به مقصد خوشبختی و سعادت رهنمون می گردد و به دنبال هر مسیری نمی روند.
منبع : حوزه نت
.jpg "چرا پیامبر (ص) فرموده است که سوره هود مرا پیر کرده است؟")
