آشنایی با ترفندهای اولیه‌ی باغبانی (بخش دوم)

اگر خاک شما همواره مرطوب باشد، هوا برای ریشه‌ها وجود ندارد و در نتیجه نمی‌توانند رشد کنند.
 

کود راه‌حل لازم برای داشتن گیاهانی که رشد خوبی دارند، نیست. ترکیبات ارگانیک مانند کود کمپوست و کودی را که به مدت کافی عمل آمده‌است، روی خاک‌تان بریزید. بهترین خاک، خاکی است که ساختاری شن مانند و شل دارد به این ترتیب کندن آن آسان است، به راحتی آب را جذب می‌کند و به ریشه‌ی گیاهان اکسیژن می‌رساند. اگر شما استفاده از کود را انتخاب می‌کنید، یک نوع ارگانیک را تهیه کنید تا نیتروژن، فسفات و پتاش هم به خاک‌تان برسانید.
 

اواخر تابستان یا اوایل پاییز بهترین زمان است برای تقسیم و عوض کردن گلدان گیاهان چندسال زی که در بهار شکوفه می‌زنند. چند مورد از گیاهانی که معمولا به شیوه‌ی تقسیم بوته تکثیر می‌شوند، عبارتند از زنبق، گل صدتومانی، سوسن پلانتین و زنبق رشتی.
 

اگر گیاه رابارب یا ریواس‌تان ساقه‌های گل داد، آن‌ها را برش بزنید و دور بریزید تا گیاه روی تولید شاخ و برگ تمرکز کند، نه تولید بذر.
 

زمانی که می‌خواهید گیاهان کشت شده در گلدان را به جای اصلی‌شان انتقال بدهید، سوراخی بزرگ‌تر از حجم ریشه‌ی گیاه دورش ایجاد کنید. به این ترتیب راحت‌تر می‌توانید گیاه را از گلدان‌اش خارج کنید.
 

گیاه سیب‌زمینی را عمیق زیر خاک بگذارید و سیب‌زمینی‌هایی را که برداشت کرده‌اید در یک جای تاریک نگهداری کنید. پوست سیب‌زمینی در اثر قرار گرفتن در معرض نور، سبز می‌شود، و این سبزی نشانه‌ای است مبنی بر این‌که سیب‌زمینی یک آلکالوئید بی‌رنگ به نام سولانین تولید می‌کند که یک سم تلخ است و در صورتی که در مقادیر زیادی مصرف شود، ممکن است فرد را بیمار کند. برای جلوگیری از این مشکل، هر نوع سبزی یا جوانه را که روی سیب‌زمینی می‌بینید برش بزنید و دور بریزید.
 

بیش‌تر گیاهان باغی زیر زمین، با ۲.۵ تا ۵ سانت آب در هفته بهترین رشد را دارند. اگر باران کافی نیست، یک بار در هفته گیاه را به طور عمیق آبیاری کنید به جای این‌که هر روز یک آبیاری سطحی روی گیاه داشته باشید. آبیاری مکرر و کم عمق تنها لایه‌ی بالای خاک را خیس می‌کند و سبب می‌شود که ریشه‌های گیاه به سمت بالا حرکت کنند به جای این‌که در عمق خاک رشد کنند.
 

برگ‌هایی که می‌ریزند را دور نیندازید! بلکه آن‌ها را جمع کنید و بعد به عنوان مواد تشکیل‌دهنده‌ی کمپوست استفاده کنید. برگ‌های ساییده شده و خرد شده را می‌توان برای تغذیه‌ی چمن نگه داشت. پس از چندین سرمای سخت، زمانی که گیاهان کاملا خوابیده‌اند، می‌توانید ۷.۵ تا ۱۵ سانت برگ خرد شده را به عنوان مالچ یا خاکپوش روی گیاهان چند ساله استفاده کنید تا آن‌ها در خواب زمستانی به سر ببرند. مالچ را در بهار از روی گیاهان بردارید.
 

از حفاری یا کاشت در خاک مرطوب اجتناب کنید زیرا این کار باعث خسارت زدن به ساختار خاک می‌شود. صبر کنید تا خاک خشک و شن مانند شود و برداشتن مشتی از آن شکل توپ در دست شما ایجاد نکند (لازم نیست که مثل استخوان خشک شود). بعد می‌توانید آن را بکَنید یا شخم بزنید.
 

دقت کنید که خاک‌تان آب را خوب از خود عبور دهد. ریشه‌ها به اکسیژن نیاز دارند، و اگر خاک شما همواره مرطوب باشد، هوا برای ریشه‌ها وجود ندارد و در نتیجه نمی‌توانند رشد کنند. بسیاری از گیاهان خاکی را ترجیح می‌دهند که به خوبی آب را از خود عبور می‌دهد، بنابراین خاک خود را با مواد ارگانیک تقویت کنید تا کیفیت خاک افزایش بیابد.
 

برخی از گیاهان در واکنش به طول روز گل می‌دهند. گل داودی، سرخ‌برگه، توت‌فرنگی و برخی دیگر برای تولید گل به شب‌های طولانی نیاز دارند. اگر می‌خواهید که توت‌فرنگی‌های‌تان زمانی که درجه حرارت بین ۳۵ درجه فارنهایت و ۸۵ درجه فارنهایت است، گل و میوه بدهند، گونه‌ای را  انتخاب کنید که برچسب “روز خنثی” روی آن باشد.
 

ریشه‌های درختان گردو ماده‌ای به نام یوگلون را تولید می‌کند که برای بسیاری از گیاهان باغی علاقمند به نور مانند سیب‌زمینی و گوجه‌فرنگی سمی است. (گردوی سیاه به بسیاری از گیاهان دوستدار سایه آسیب نمی‌رساند.) منطقه‌ی سمی یک درخت بالغ می‌تواند ۱۵ تا ۲۴ متر دور از تنه باشد. و اگر برگ یا مغز گردو را کمپوست می‌کنید، ماده‌ی شیمیایی به نام جگولون می‌تواند وارد کمپوست شما شود.

منبع: تحریریه سایت کسب و کار بازده -سارا فیضی