رنگي / 124 دقيقه
بازيگران عمده: کامپينو جووانا، متزوجورنو، دنيس هاپر، اينگا بوش، هري بلين و سباستيان بلومبرگ.
کارگردان: ويم وندرز.
عکاسي مد موفق، «فين» (کامپينو)، دچار بي خوابي مزمن است، زنگ تلفن هم راهي که دارد يک لحظه خاموشن نمي شود، هميشه با آي پاد موسيقي گوش مي کند و با اتومبيل اسپرت مدل قديمي اش با سرعت مي راند. تا اين که براي فرار از گذشته ي خود با پالرمو در ايتاليا مي رود. اين شهري است که در آن با دختري به نام «فلاويا» (متزوجورنو) آشنا خواهد شد که مشغول مرمت نقاشي «پيروزي مرگ» در يک کليساست و زندگي اش را تغيير خواهد داد.
شرح فيلم: يک فيلم جاده اي ديگر از وندرز، نخستين فيلم آلماني او در چهارده سال اخير، نخستين فيلمي که (بخشي از آن را) در زادگاهش دوسلدورف ساخته و دليلي ديگر براي اين مدعا که فيلم سازي از دست رفته است: طي بيست سال گذشته (پس از آسمان برلين، 1987) فيلم قابل توجهي نساخته است. کامپينو، ستاره ي پرآوازه ي راک (در آلمان) در اين جا به نوعي جلوي دوربين مي آيد که در کنسرت هايش روي صحنه مي رود. هاپر نيز در نقش «مرگ» جا مي افتد. تقديم (متظاهرانه ي) فيلم به اينگمار ]برگمان[ و ميکل آنجلو ]آنتونيوني[ تأسف برانگيز است.
